bogusławski wojciech cud mniemany

Startseite

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.I wsystkich was do chaty zaprasamy na nie.WSZYSCY85 Przyjdziemy z ochotą.JONEKA tanecki, muzyka?STACHIdzmy tedy.Hej, wiwat! Niech każdy wykrzyka.WSZYSCYkrzycząWiwat!odchodzą do karczmyDOROTAPódzma więc.ciągnie Stacha do chatyS C E N A IVCiż i BARDOS, który pokazuje się nieznacznie i kiwa na BasięBARDOSCyt! Cyt!106BASIAto spostrzega i wyprawia ichIdzcie, bo ja musęMoment zajrzeć do karcmy.Jam-ci druhna przecie,90 Panna młoda mnie ceka.DOROTAna bokuTym lepiej.odchodzi ze StachemS C E N A VBARDOS I BASIABASIAniecierpliwieCóz chcecie?Spiescie się, bo ja na krok stąd się wam nie rusę!Mam ich wejcie zostawić samych?BARDOSGdzież jest ojciec?BASIAWe młynie.BARDOSTo dobrze.No, teraz,Moja Basiu, wlez mi w tę wierzbę.BASIAAch, dla Boga!95 Ja zaś w wierzbie mam siedzieć jak sowa?BARDOSA nieraz107Siadywałaś w niej w parze z twoim lubownikiem.BASIAJa zaś?BARDOSTak jest.BASIAna bokuTen cłek być musi carownikiem!Wsystko zgaduje.głośnoPrawda, zem raz tam siedziała.BARDOSSiądzże i teraz, będziesz stąd wszystko widziała,100 Jak się Stasio z Dorotą obchodzi.Ale cięPrzestrzegam, żebyś mi się wynijść nie ważyła,Aż otworzę, bo wszystko zepsujesz.BASIAAj, zjecieMi carta, pani matko!BARDOSNo, dalej.BASIAJuz włazę.Włazi do wierzby, a Bardos ją zamykaBARDOSTo jedno.Wnet tu będą i drudzy.Teraz-że105 Dalej do młyna! Tam się za drzwiami zasadzę,w.96 lubownik kochanek.w.101 wynijść wyjść, wylezć (forma staropolska).ww.102-103 zjecie mi czarta wyrażenie przysłowiowe, jego znaczenie: nic nie wskóracie, nie uda się wamosiągnąć celu zamierzonego (pod adresem młynarzowej Doroty).108Zapewne Stach uciekać będzie od Doroty,Ona go zechce gonić, a gdy swe zalotyZacznie palić, ja wtenczas męża wyprowadzę.odchodzi do młynaS C E N A VIDOROTA, STACHDOROTANie uciekajze, Stasiu! Nie będzze tak srogi!STACH110 Moja pani Doroto, puśćciez wy mnie, prosę.DOROTAOj, gdybyś ty cuł w sercu tak srogie pozogi,Takie męki, jakie ja, niescęsna, ponosę,Nie byłbyś tak okrutnym.Nie chciejze uciekać,Pójdz do chaty!STACHNie mogę.DOROTAWsakze nie ma Basi.STACH115 Ale przyjdzie.na bokuTu student kazał na się cekać.DOROTAOna tu nie powróci, nie puscą ją nasi.To przynajmniej choć mnie raz pocałuj.109STACHNie mogę.DOROTADlacegoz to?STACHMam zdradzić Basię moję drogę?Moja pani Doroto, porzuć te jamory;120 Zyjmy lepiej w przyjazni.Bo jakby nas ktorySąsiad kiedy wypatrzył, a doniósł Bartkowi,Biada mnie i wasemu byłaby grzbietowi.Ja tez mam młodą zonkę, którą z dusy kocham.DOROTAJa tez to sama cuję, ze ja trochę płocham,125 Ale cóz, kiejś mi serce tak zranił, niebodze,Ze cyli śpie, cy cuwam, cy siedze, cy chodze,Tyś mi przytomny, zawse za tobą się bi�dzę,Więc choć ostatni raz ściśnij mię.chwyta go za szyjęS C E N A VIICiż sami, BARDOS i BARTAOMIEJBARTAOMIEJCo widzę!Cy mnie co ocmuciło?DOROTAAch, mąz mój! Uciekaj!STACHna boku130 Dalej do wierzby!chowa się w niąw.127 Tyś mi przytomny bliski, czuję cię koło siebie; za tobą się bi�dzę tęsknię.w.129 ocmuciło omamiło, otumaniło, przywidziało mi się (od rzeczownika: oćma mgła, tuman).110BARDOSzatrzymuje młynarza i odwraca go w przeciwną stronę, aby nie widział, gdzie się Stachchowa, i mówiPanie młynarzu, zaczekaj!Patrz no, jak śliczny jastrząb w tę wierzbę się chowaBATAOMIEJEj, daj mi waspan pokój.do DorotyCóz to się ma znacyć?Tyś się tutaj ze Stachem ściskała?DOROTAOt, głowa.Chyba ze ci się zdało, musiałeś zle bacyć.135 Skąd tu Stach?BARTAOMIEJPrzeciez tu był.DOROTAOOto byś nie bzdurzył!Dopiero com tu wesła.BARTAOMIEJToć zem nie pijany.BARDOSMoże wam się zle w oczach zdało.BARTAOMIEJMój kochanyPanie! Gdybyś mnie nie był tym jastrzębiem zdurzył.Byłbym go złapał.BARDOSAle skądże zaś, ja przeciew.134 bacyć baczyć (staropol.), patrzeć, uważać.w.138 zdurzył tu w znaczeniu: odwrócił moją uwagę.111 140 Mam oczy, a nicem tu nie widział.DOROTAOt, plecie.BARTAOMIEJJesce mnie tak pyskujes? Pocekaj!DOROTANa dusęPrzysięgam, ze nic nie wiem.BARTAOMIEJNo, to wierzyć musę,Kiej tak mówis.BARDOSTak się to czasem nam przywidzi.BARTAOMIEJCóz to wam jest, Doroto?BARDOSOt, się darmo wstydzi.145 Niesłusznie ją prawdziwie waszmość posądzacie.Idzmy.Ale cóż tu jest? Pszczoły pono macieW tej wierzbie, Bartłomieju?BATAOMIEJPrzed miesiącem były,Ale nie wiem, dlacego ten ul porzuciły.BARDOSMoże już są tam znowu, obaczmy.DOROTAprzelękniona, na bokuUmieram,150 Jak go złapie, to po mnie.112BARTAOMIEJJa co dzień zazieram,Ale ich nigdy nie ma.BARDOSTeraz są zapewne.DOROTAna bokuOj! oj! Zginęłam biedna!.BARDOSAle ja wam pewnePodam sposoby na to, aby je przywabić.DOROTACichoAch, dr-zę cała!BARDOSTrzeba najprzód ul dobrze zabić,155 Potem go wysmarować gliną.DOROTAna bokuGdyby jakoPrzestrzeć go mozna!BARTAOMIEJJać to robię, a wselakoNie powracają pscoły.BARDOSAle bo spod spodu,Ot, tutaj, trzeba zawsze podłożyć im miodu.BATAOMIEJJa i to robię.w.150 zazieram (staropol.) zaglądam.113DOROTAcichoSerce wyleci ze drgania.160 Ach! Nie chcę, nie chcę więcej obcego kochania!BARDOSPotem także trzeba mieć o pszczołach pieczę.BARTAOMIEJJać im dogadzam.DOROTATen raz jak mi się upiece,Przysięgam, ze juz nigdy kochać się nie będę [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

Wojciech SaA,ata Mechanika ogA3lna w zarysie

Wojciech Markert Generał Broni Władysław Anders

Sujkowski Boguslaw Miasto przebudzone

Bogusława Czosnowska Ostatni gong

Mysteries of the Equilateral Triangle by Brian J McCartin (2010)