Zola Germinal

Startseite

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Dzień przedtemstajenny wraz z dwoma mężczyznami owiązał Trompette a sznurem.Zaprzągnięto Bataille a,aby dowiózł go do szybu.Stary koń ruszył powoli ciągnąc zmarłego towarzysza chodnikiem takwąskim, iż musiał natężać wszystkie siły, aby się przecisnąć; utrudzony potrząsał głową słysząc,jak ciało tamtego, na które czekał już oprawca, ociera się o ściany.Na podszybiu, kiedy gowyprzężono, zgasłym spojrzeniem śledził przygotowania do odjazdu na powierzchnię: ciałoumieszczono na poprzecznicach ponad żąpem, sznury przymocowano do spodu windy.Kiedyzabrzmiał sygnał, Bataille podniósł głowę, aby zobaczyć, jak tamten odjeżdża, najpierw powoli,pózniej coraz prędzej, aż nagle pochłonęły go ciemności.Stary koń stał z wyciągniętą szyją, wjego osłabłej pamięci błąkały się jeszcze może jakieś wspomnienia spraw ziemskich.Leczwszystko było skończone, towarzysz niczego już nie ujrzy, a on sam wydostanie się stąd teżjedynie jako żałosny pakunek owiązany sznurem.Nogi zaczęły mu drżeć, owionęła go wońdalekich pól i zabrakło mu tchu; kiedy ociężałym krokiem powrócił do stajni, był jak pijany.Na placu przed kopalnią górnicy stali zasępieni nad zwłokami Trompette a.Któraś z kobietodezwała się półgłosem: Człowiek to jeszcze chociaż zjeżdża z dobra woli.Od strony osiedla nadpłynęła nowa fala strajkujących; na czele szedł Levaque z Lewaczką iBouteloupem krzycząc: Zmierć Belgom! Precz z obcymi! Zmierć, Zmierć! Wszyscy rzucili się naprzód i Stefanmusiał ich zatrzymywać.Podszedł do kapitana, wysokiego, szczupłego mężczyzny lat najwyżejdwudziestu ośmiu, o twarzy zdecydowanej i pełnej bólu; wyjaśnił mu całą sprawę, usiłującpozyskać go dla ludu, śledząc, jakie wrażenie wywierają jego słowa.Po co dopuszczać do308bezcelowego przelewu krwi? Czyż racja nie jest po stronie górników? Wszyscy są braćmi ipowinni rozumieć się nawzajem, Na dzwięk słowa: republika, kapitan zrobił nerwowy ruch ręką.Lecz zachował wojskową sztywność i nagle powiedział: Cofnijcie się! Nie zmuszajcie mnie, abym spełnił swój obowiązek.Trzy razy usiłował Stefan przemówić do niego.Z tyłu, za nim, towarzysze szemrali.Rozeszłasię pogłoska, że pan Hennebeau jest w kopalni, odzywały się głosy, aby wrzucić go do szybu,niech sobie sam urabia swój węgiel.Lecz pogłoska ta była fałszywa, na terenie kopalniznajdowali się jedynie N�grel i Dansaert.W pewnej chwili obaj ukazali się w jednym z okienhali zjazdowej: starszy sztygar, zbity z tropu od czasu przygody z Pierronką, trzymał się nieco wtyle, gdy tymczasem inżynier odważnie przyglądał się tłumowi swymi żywymi oczkami,uśmiechając się z drwiącą pogardą, z jaką odnosił się do ludzi i rzeczy.Rozległy się gniewneokrzyki i tamci dwaj zniknęli.Na ich miejscu pojawiła się jasna twarz Suwarina.Pełnił akuratsłużbę; od chwili wybuchu strajku ani na jeden dzień nie porzucił swej maszyny, milczący icoraz bardziej pochłonięty pewną id�e fixe, która połyskiwała stalą w głębi jego bladych oczu. Cofnijcie się! powtórzył bardzo głośno kapitan. Dla mnie nie ma tu nic do zrozumienia,otrzymałem rozkaz pilnowania szybu i wypełnię go.Przestańcie napierać na moich ludzi, bozmuszę was do odstąpienia.Mówił zdecydowanym głosem, lecz na widok coraz to przybierającej fali górników ogarniałgo coraz większy niepokój; w południe miano go zluzować, bojąc się jednak, iż nie utrzyma siędo tej pory, posłał chłopca z kopalni do Montsou po posiłki.Złorzeczenia odpowiedziały jego słowom. Zmierć cudzoziemcom! Zmierć Belgom.Chcemy być panami we własnym domu!Stefan cofnął się zrozpaczony.Nie pozostawało już nic innego, jak bić się i umrzeć.Przestałpowstrzymywać towarzyszy, stanęli twarzą w twarz z żołnierzami.Górników było okołoczterystu, sąsiednie osiedla pustoszały i nadbiegali coraz to nowi [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

Wszystko dla pan Zola E

Professional Feature Writing Bruce Garrison(5)

J.Chmielewska 1 Wielki diament

Chmielewska Joanna Jeden kierunek ruchu (2)

Walter Schellenberg Wspomnienia

Michail Bulhakow Mistrz i Malgorzata v 1.1 (2)

Patrick Suskind Pachnidlo

Hesse Hermann Wilk stepowy (SCAN dal 962)

Blake, William Complete Poetry And Prose