Farrere Claude Korsarz z Saint Malo

Startseite

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Okręt pana de Gabareta, Fran�ais , który szedł na czele eskadry w położeniu okołoćwierci mili pod wiatr od niej pozawieszał, istotnie, moc flag, sygnałów dla swych dwóchtowarzyszy, Hazardeux i Maline.Jednocześnie dał trzy armatnie wystrzały, których po-trójny dym odcinał się białą jak śnieg plamą pośród burej mgły.Niewątpliwie musiał to byćrozkaz bardzo naglący, Ludwik Gu�nol� zobaczył bowiem, jak obydwa statki natychmiastrozwinęły żagle i kierowały się prosto do dowódcy eskadry.Niepewny, jakie miejsce sam powinien zająć, Ludwik w porę ujrzał Maline , która pły-nęła kursem tak, żeby ominąć rufę Pięknej Aasicy i ustawiła się dość blisko, aby otrzymaćnajlepszą szybkość.Na rufie stał kapitan we własnej osobie, kawaler de Rosmadec.Zoba-czywszy Ludwika Gu�nol�go, przyłożył usta do tuby; Hej, tam! Korsarze.Holendrzy są po stronie zachodniej, przesuwają się ku południo-wemu zachodowi.Rozpoczynamy walkę, aby wygrać na czasie.Wy macie zabrać okrętyhandlowe i płynąć prosto na południe.Hawr jest niedaleko. Maline szybko się oddaliła.Ludwik mierzył ją wzrokiem.Była to fregata znaczniemniejsza niż Fran�ais albo Hazardeux , które były okrętami liniowymi.Pierwszy miałczterdzieści osiem, drugi czterdzieści cztery działa. Maline tylko dwadzieścia cztery i tomniejszego kalibru. Piękna Aasica była warta tyle samo ze swymi dwudziestoma działami zbrązu.Za kogo bierze nas ten fircyk? Ludwik poczuł się wielce obrażony. Może widział wię-cej bitew niż my? I czy wie, dlaczego Tomasz Trublet zgodził się dołączyć Piękną Aasicędo królewskiej eskadry?Po chwili podszedł do sternika, własnoręcznie odchylił rumpel i zakomenderował, abyobłożono szoty.W chwilę potem Piękna Aasica , skora do posłuchu, biegła z żaglami, usta-wionymi ostrzej pod wiatr, i zbliżyła się szybko do okrętu admiralskiego.Ludwik Gu�nol�, opuszczając rufę, raz jeszcze wrócił do wielkiej kabiny.Zbliżył się dokabiny kapitańskiej, ale nie śmiał zapukać i wkrótce, nie słysząc stamtąd żadnego szmeru,zrobił półobrót i oddalił się na końcach palców.W chwili, kiedy wchodził po trapie kasztelu rufowego, usłyszał, jak w dali rozległo się cośw rodzaju uderzenia grzmotu.I Ludwik, skoczywszy jak koń pod uderzeniem ostrogi, stanąłznów, w mgnieniu oka, na pokładzie kasztelu rufowego.Rozglądając się na wszystkie stronyz początku nie spostrzegł nieprzyjaciół.Zobaczył natomiast okręt dowódcy eskadry, spowityw pióropusze dymu, a także wyłaniający się z dymu Hazardeux , który już się z tamtympołączył.Bez wątpienia Holendrzy zbliżali się i już ich spostrzeżono.Na sześć kabli przed Piękną Aasicą Maline manewrowała dalej, aby stanąć poza oby-dwoma okrętami liniowymi.Ludwik nie zmieniał żagli, czekając na rozwój wypadków.Wypadki potoczyły się szybko.Z falującej, w połowie przezroczystej, w połowie nieprzej-rzanej mgły wyłoniły się okręty holenderskie.Ludwik naliczył ich dziewięć.Już pięć z nich,zrobiwszy zwrot w lewo, rzuciło się w stronę obydwóch okrętów króla Francji, podczas gdycztery pozostałe odpadłszy w prawo aż do pełnego wiatru, szukając wolnej drogi, pogoniły zaokrętami handlowymi.Na drodze ścigających bezbronne statki kupieckie stanęła jednak przeszkoda w postacimałej fregaty Maline.Ale fregata wobec czterech okrętów znaczy tyle, co wątłe dziecko zdrewnianą szablą i kapiszonowym pistoletem wobec czterech żołnierzy, dragonów albo83muszkieterów, w pełnym rynsztunku.Cztery okręty holenderskie, wszystkie w pogotowiuwojennym, o potrójnych bateriach, mogły połknąć od razu kawalera de Rosmadeca wraz zjego łupiną.Czy zatem Piękna Aasica miała się mieszać do takiej gry z góry przegranej i czy nielepiej było połączyć się z okrętem dowódcy eskadry, który przynajmniej nie omieszka stawićsilnego oporu przeciwnikom? Ludwik Gu�nol� wahał się.Ale w tym momencie zawrzała bitwa zarówno z jednej, jak i z drugiej strony.Ludwik,dzielny jak zwykle, to znaczy ponad miarę, zapomniał naraz o całym wyrachowaniu i całejrozwadze i instynktownie podbiegł do najbliższego działa. Fran�ais i Hazardeux wal-czyły przez prawą burtę w odległości blisko półtora mili. Maline znalazła się wprost przed Piękną Aasicą. Piękna Aasica , pod pełnymi żaglami, udała się w kierunku fregaty królew-skiej, która zdawała się ulegać przewadze swych straszliwych napastników.V Naładować działa na prawej burcie! rzucił komendę Ludwik Gu�nol�, zbliżywszy sięna czterysta sążni od nieprzyjaciela.Kanonierzy znajdujący się na lewej burcie opuścili działa i pobiegli z pomocą swoim dru-hom na prawej burcie.Pomagali im w ładowaniu. Cel: maszty! zakomenderował Ludwik.Strzelanie w kadłub okrętów liniowych znaczyłoby tyle, co rzucanie grochu o ścianę: mar-ne kule Pięknej Aasicy mogłyby zaledwie zadrasnąć te kadłuby z grubego masywnego dę-bu, niezwykle solidnie zbudowane i obite metalem.Gdy tymczasem dobry ogień, wycelowa-ny wprost w maszty, zrzuca na pokład same maszty, reje, żagle i liny, zamienia za jednymzamachem najpotężniejszy trójpokładowiec w szczątki, które morze wyrzuca na brzeg. A teraz, na wszystkich świętych pańskich, kanonierzy, celować dobrze!Ludwik Gu�nol� zaklął się.Fakt był tak rzadki, że załogę przejęła groza.Prowadzący okręt holenderski był już na odległość strzału. Ognia! zawołał Ludwik.Dziesięć wystrzałów działowych zlało się w jeden.Przez dwadzieścia sekund nic nie wi-dziano, zapadły ciemności: gęsty dym spowił całą fregatę.Ludwik, dusząc się dymem, zaka-słał.Ale kiedy się wychylił przez burtę, wytrzeszczając oczy, aby ujrzeć manewr nieprzyja-ciela, zaskrzypiały deski pokładu na rufie pod mocnym krokiem i potężny głos zapanował nadodgłosem dział: Niech idzie z wiatrem, do stu piorunów!Ludwik, podskoczywszy z wielkiej radości, obrócił się i zobaczył Tomasza.Na głos kapitana, pierwszego po Bogu sternik i marynarz stojący przy bezanie instynk-townie spełnili rozkaz.Płynąc pełnym wiatrem, Piękna Aasica w ciągu piętnastu sekundpodwoiła, a potem potroiła prędkość [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

Moorcock Michael Elryk z Melnibone Sagi o Elryku tom I

Conrad Joseph Ze wspomnien

Moorcock Michael Zemsta Rozy Sagi o Elryku Tom VI (SCAN dal

Grimoirium Imperium

Synastry Understanding Human Relations T

Access 2000 Księga eksperta (3)

Pierce Tamora Krag Magii [Tam Ksiega Daji

Dav

Wolnomularstwo I Jego Tajemnice

Davidson MaryJanice Królowa Betsy 04 Nieumarła nieodwracalnie