B Gabriel R.A. Scypion Afrykański Starszy. Największy wódz starożytnego Rzymu

Startseite

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Scypion nie mógłsobie pozwolić na opuszczenie Hiszpanii w sytuacji, gdy problem buntownikównie został całkowicie rozwiązany.Lecz Fortuna uśmiechnęła się doń: przywódcyrebelii zdecydowali się szukać kompromisu z Rzymianami, ufając powszechnieznanemu poczuciu honoru i łaskawości rzymskich wodzów".Mogli również ufaćstrategicznemu zmysłowi Scypiona i jego dbałości o własny interes.Dowódcawybaczył rebeliantom, zawierzając ich słowu, że nie podniosą więcej rękiprzeciwko władzy Rzymu.Obiecał im również, że zatrzymają broń oraz żeRzymianie nie będą przetrzymywać iberyjskich zakładników.Buntownicy musielinatomiast zapłacić trybut, który miał pokryć żołd stacjonujących na PółwyspieIberyjskim żołnierzy rzymskich.Scypion przyznał buntownikom dogodny terminspłaty, grożąc zemstą Rzymu na wypadek niewywiązania się z tych obciążeń. Doświadczyli jednego i drugiego losu: wybór więc, czy wolą mieć Rzymianżyczliwych czy zagniewanych, pozostawia im samym"37.Wraz z tą umową buntw Hiszpanii się zakończył, przynajmniej na pewien okres.Tymczasem Scypion wysłał Marcjusza do Gadesu, aby wyegzekwowałobietnicę od grupy obywateli, która zdecydowała się przejść na jego stronę ioddać miasto w ręce Rzymian.Rozwiązawszy problem rebelii, Scypion czymprędzej chciał dołączyć do Marcjusza, który stacjonował na wybrzeżuatlantyckim.Wódz planował spotkanie z Masynissa, nadal będącym dowódcąjazdy Magona w Gadesie.Po przejściu na stronę Silanusa - podczas bitwy podIlipą - Masynissa prawdopodobnie powrócił do Afryki, by pozyskać sojusznikówdo odzyskania tronu.Następnie ponownie przybył do Gadesu, aby spotkać sięze Scypionem i sfinalizować porozumienie z Rzymianami.PrzekonawszyMagona, że oddziały jazdy numidyjskiej wymagają dodatkowego wyszkolenia,na czele niewielkiego oddziału konnego Masynissa opuścił Gades i spotkał się zRzymianami.Podczas spotkania Masynissa po-twierdził, że on i jego jazda pomogą Scypionowi przeprowadzić akcję wpółnocnej Afryce, Scypion natomiast obiecał wesprzeć roszczenia Masynissy dotronu numidyjskiego.Był to doskonale przemyślany plan strategiczny: z jednejstrony numidyjska jazda, pod dowództwem Scypiona, znacznie zwiększałamożliwości bojowe armii rzymskiej na otwartych przestrzeniach północnejAfryki, z drugiej, uzyskanie tronu przez Masynissę i jego lojalność wobecRzymu zapewniały Rzymianom bezpieczeństwo polityczne po zadaniu klęskiKartaginie.Wydarzenia te zmusiły Magona i pozostającą przy nim część armii doopuszczenia Gadesu, nie miało to jednak większego znaczenia, gdyż jego siłynie stanowiły już zagrożenia dla Rzymian, a po klęsce pod Ilipą wycofanie sięKartagińczyków z Półwyspu Iberyjskiego było i tak nieuchronne.Magon byłjednak utalentowanym dowódcą, dlatego Rzymianie musieli podjąć próbęwzięcia go do niewoli lub zabicia.W przeciwnym razie mógł on ponowniezagrozić panowaniu Rzymu w Hiszpanii, zwłaszcza gdyby udało mu się zebraćarmię najemników i zaatakować Ligurie w północnej Italii.Wkrótce po buncieżołnierzy i powstaniu Iberów Magon z pomocą kilku transportowców i okrętówwojennych zaatakował Nową Kartaginę.Chociaż lądowym oddziałom rzymskimudało się odeprzeć ten atak, akcja ta wyraznie pokazała, że dowodzenie siłamimorskimi jest słabszą stroną Scypiona.Rzymskie okręty nadal znajdowały sięna brzegu, w pobliżu Tarraco, gdzie je Scypion pozostawił poprzetransportowaniu na ich pokładach oddziałów mających walczyć w bitwiepod Ilipą.Dlatego Magon zdołał dopłynąć nieuzbrojonymi transportowcami ażdo portu w Nowej Kartaginie, nie napotykając żadnego oporu floty rzymskiej.Gdyby zaatakował w czasie, kiedy Scypion rozprawiał się z buntownikami wswojej armii i powstańcami iberyjskimi, Rzymianom byłoby niezwykle trudnozebrać wystarczająco dużo wojska, aby sprostać walce na trzech frontach.Scypion czasem nie doceniał roli sił morskich na gruncie operacyjnym,podobnie zresztą czynili jego następcy w Hiszpanii.Po ataku na NowąKartaginę Magon wycofał się na Baleary.Na wyspach otrzymał rozkazpozyskania większej liczby najemników oraz zaatakowania północnej Iltalii, abypomóc prowadzącemu tam działania Hannibalowi.Było to śmiałe i niebezpieczne przedsięwzięcie.Magon zebrał swoich ludzi itransportowce (nie dysponował okrętami wojennymi), wypłynął na otwartemorze i wylądował w pobliżu Ligurii.Gdyby dowódcy rzymscy lepiej czuli się namorzu, z łatwością mogliby wykorzystać flotę stacjonującą w pobliżu Tarraco irozbić siły Magona.Rzymianie zrezygnowali z patrolowania wybrzeża, dlategoMagon mógł przepłynąć w pobliżu Tarraco, podczas gdy rzymskie okrętyznajdowały się na brzegu.Zakończony sukcesem atak Magona zmusił Rzymiando przesunięcia sześciu legionów na północ, aby zablokować Kartagińczy-komdrogę na południe.Przez rok oddziały te zostały unieruchomione przez Magonaw północnej Italii, w czasie gdy potrzebowano ich w innych miejscachprowadzonej wojny.Niezwykle duże znaczenie polityczne miało utworzenie przez Scy-piona wItalice (w pobliżu Santiponce) kolonii dla weteranów wojennych.Stworzył w tensposób precedens i rozpoczął nowy etap w ekspansywnej historii Rzymu - byłato pierwsza kolonia rzymska znajdująca się poza Półwyspem Apenińskim.Scypion osiedlił pierwszą grupę w samym środku gęsto zaludnionej dolinyBaetis, mając nadzieję, że miejscowa ludność przyjmie rzymski styl życia,mentalność oraz rzymską metodyczność i kulturę.Była to pierwsza próbaromanizacji, procesu, który wywarł wpływ cywilizacyjny na ogromną część świa-ta antycznego38.Sama Italica bardzo szybko spłaciła swój dług wobec Rzymu.To niewielkie miasto było ojczyzną Trajana, Hadriana i Teo-dozjusza Wielkiego,trzech wielkich cesarzy rzymskich39.POWR�T DO RZYMUOddawszy dowództwo w Hiszpanii Silanusowi i Marcjuszowi na początkujesieni 206 r.p.n.e., Scypion powrócił do Rzymu, aby wziąć udział w wyborachdo senatu na 205 r.p.n.e.40 Spotkał się ze zgromadzeniem senatu pozamiastem, w świątyni Bellony, i przedstawił raport dotyczący zwycięskiejkampanii w Hiszpanii.Zgodnie z obyczajem, zanim rzymski wódz mógłwkroczyć do miasta, musiał formalnie zrzec się władzy nad armią41.Z kolei nikt,kto nie sprawował urzędu, niemógł uzyskać zgody na zorganizowanie triumfalnego pochodu; prośbaScypiona o uczynienie wyjątku została odrzucona, dlatego też wszedł on domiasta pieszo42.Scypion przekazał do rzymskiego skarbca 6500 kilogramówsrebra oraz olbrzymią ilość srebrnych monet zdobytych w Hiszpanii43.Liwiuszzapisał: Tłum większy niż podczas wojny" przybył, aby zobaczyć wodza ioddać na niego głos44.Scypion został wybrany na konsula wraz z PubliuszemLicyniuszem Krassusem, dotychczas piastującym funkcję najwyższego kapłana,pontifex maximus.Wódz nie ukrywał, że zamierza objąć dowództwo na Sycylii,skąd planował rozpocząć wojnę w północnej Afryce, Krassus natomiast niesprzeciwiał się przyjęciu dowództwa w Brucjum, ponieważ obowiązki religijne,związane z wypełnianiem roli pontifeksa, nie pozwalały mu opuszczać Italii45.Plan Scypiona spotkał się jednak z dużym oporem w senacie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

Marquez Gabriel Garcia Na falszywych papierach w Chile

Gabriel Garcia Marquez Cien aos de soledad

Zevin Gabrielle Zapomniałam, że Cię kocham

Pokuta Gabriela (2)

Ekstaza Gabriela (2)

Pieklo Gabriela (2)

Dominik Myrcik Na krawedzi prawdy

Ahern Jerry Krucjata 1 Wojna Totalna (SCAN dal 1079) (

Bagley Desmond Pulapka

Alex Kava Maggie O'Dell 01 Dotyk zła