[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Tymczasem w Rzymie wśród żołnierzy i obywate- li zapanował wielki niepokój, ponieważ Sewer zbrojnie szedł prze-ciw tym, którzy uznali go za wroga.Do tego dołączyła się wieść, żewojska w Syrii obwołały cesarzem Pesceniusza Nigra.Jego rozporzą-dzenia i listy do ludu i do senatu przejął Sewer za pośrednictwemwysłanników, aby nie przedstawiono ich ludowi ani nie przeczytanow senacie.W tym samym czasie Sewer myślał również o wysunięciuna swoje miejsce Klodiusza Albina8, któremu jak się wydawało,władzę cesarską przeznaczał jeszcze Kommodus.Lękając się jed-nak tych, co do których obawy jego były słuszne, wysłał Heraklitaw celu objęcia władzy nad Brytanią, a Plaucjana w celu ujęcia sy-nów Nigra.Kiedy Sewer przybył do Rzymu, polecił pretorianomwyjść sobie naprzeciw w szatach zwanych subarmales, bez bro-ni.W tym samym stroju wezwał ich przed trybunał otoczywszy ze-wsząd zbrojnymi.Wszedłszy zbrojnie do Rzymu, wraz ze zbrojnymi żołnierzami udałsię na Kapitol.Stąd w tym samym stroju podążył na Palatyn, po-przedzany przez sztandary wojskowe odebrane pretorianom, któreniesiono pochylone, a nie wyprostowane.W całym mieście żołnierzestanęli w świątyniach, portykach i domach mieszkalnych na Palatyniejakby na stanowiskach; wkroczenie Sewera budziło lęk i nienawiść,ponieważ żołnierze rabowali towary nie płacąc i grożąc miastu zni-szczeniem.Któregoś dnia Sewer przybył do senatu w otoczeniu nietylko uzbrojonych żołnierzy, lecz nawet przyjaciół.W senacie zdałsprawę z objęcia władzy tłumacząc to f aktem, że Julian nasłał na niegoludzi znanych jako mordercy wodzów.Nakłonił także senat do podję-cia uchwały, by cesarzowi nie było wobio skazać na śmierć senatorabez uprzedniego zapytania senatu o radę.Ale w czasie jego obecnościw senacie, żołnierze pod grozbą buntu zażądali od senatu po dziesięćtysięcy sesterców, za przykładem tych, którzy wprowadzili do RzymuOktawiana Augusta i otrzymali taką sumę.Sewer bezskutecznie chciałich uśmierzyć, wreszcie ułagodziwszy ich obietnicą darów kazał im się9rozejść.Wizerunkowi Pertinaksa urządził pogrzeb cenzorski , a jegosamego zaliczył do bogów, ustanowiwszy dlań flamina i kolegium ka-płanów zwanych Helwiańskimi, dawnych kapłanów Marka.Równieżsiebie kazał nazywać Pertinaksem, chociaż pózniej chciał, by mu toimię odebrano jako złowróżbne. Sewer uwolnił przyjaciół od długów; córki swoje wyposażył i wy-dał za mąż za Probusa i Etiusza.Kiedy swojemu zięciowi Probuso-wi ofiarował urząd prefekta miejskiego, ten odmówił twierdząc, żemniejszym zaszczytem wydaje mu się być prefektem niż zięciemcesarza.Obu zięciów mianował od razu konsulami i wzbogacił.Któ-regoś dnia przybył do senatu, gdzie proskrybował i skazał naśmierć oskarżonych przyjaciół Juliana.Bardzo często przysłuchi-wał się procesom sądowym.Po zbadaniu sprawy surowo ukarał sę-dziów oskarżonych przez mieszkańców prowincji.O zaopatrzeniew zboże, którego ilość była na początku znikoma, zadbał tak, żeumierając pozostawił ludowi rzymskiemu zapas na siedem lat.Niewspominając dotąd publicznie o Nigrze, wyruszył Sewer w celu za-bezpieczenia sytuacji na Wschodzie.Wysłał także legiony do Afryki,aby Niger nie zajął jej przez Libię i Egipt i by lud rzymski niecierpiał na brak zboża.Wyruszył w trzydzieści dni po przybyciu doRzymu, pozostawiając prefekta miejskiego Domicjusza Dekstra wmiejsce Bassusa.Za miastem koło Saksa Rubra był świadkiem wielkie-go buntu wojska z powodu miejsca, na którym miano wytyczyć obóz.Naprzeciw Sewerowi natychmiast podążył jego brat, Geta, któremuSewer zlecił zarząd nad prowincją jemu samemu powierzoną, cho-ciaż ów czego innego się spodziewał.Przyprowadzone do niego dzie-ci Nigra otaczał Sewer taka samą troską, jak własne.Rozmyślniewysłał legion, który miał zająć Grecję i Trację, aby wcześniej nieopanował ich Pesceniusz, lecz Niger zajął już Bizancjum.Chcąc tak-że opanować Perynt, Niger kazał wymordować wielu żołnierzy,wskutek czego razem z Emilianem ogłoszono go za wroga.Jegowezwanie do podziału władzy Sewer odrzucił.Nigrowi obiecał bez-pieczne, jeśli zechce, wygnanie, Emilianowi jednak nie przebaczył.Emilian, pokonany pózniej w Hellesponcie przez wodzów Sewera,10najpierw zbiegł do Cyzyku, a stamtąd do innego państwa, gdzie zo-stał z ich rozkazu zamordowany.Ci sami dowódcy rozbili równieżwojska Nigra.Dowiedziawszy się o tym, Sewer wysłał do senatu pismo, jakbywojna była skończona.Następnie stoczył bitwę z Nigrem, zabił gow pobliżu Cyzyku i głowę jego obnosił na włóczni [ Pobierz całość w formacie PDF ]