[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Słowa setnika podziałały, jak sięokazuje, pozytywnie na resztę świadków męki i śmierci Jezusa.Ludzie bili się w piersi, cooznaczało, że poczuwali się do winy.49.Znajomi Jezusa wśród nich zapewne niektórzy Jego uczniowie stali opodal iprzypatrywali się z bojaznią Mistrzowi.Z pewnością każdy z nich myślał wtedy przedewszystkim o własnej przyszłości.Stąd owo oddalenie, zapowiadane już zresztą przez Psalmistęw ST: Oddaliłeś ode mnie moich znajomych, uczyniłeś mnie dla nich ohydnym& (Ps 88[87],9);lub gdzie indziej: Przyjaciele moi i sąsiedzi stronią od mojej choroby i moi bliscy stoją z daleka(Ps 38[37],12).Były też pod krzyżem pobożne niewiasty, które towarzyszyły Jezusowi odsamej Galilei aż po Jerozolimę.Przypatrywały się jedynie.Cóż mogły więcej uczynić? Ale to,że tam były, znaczyło bardzo wiele: będą świadczyć kiedyś nie tylko o życiu, lecz także ośmierci Jezusa.Oto Kościół Chrystusowy w zalążku, zgromadzony pod krzyżem: uczniowie,pobożne niewiasty, Matka Jezusa (J 19,25n) i Jego znajomi lub krewni (por.Dz 1,14).ZAO%7łENIE JEZUSA DO GROBU (23,50 56)50A był tam człowiek dobry i sprawiedliwy, imieniem Józef, członek Rady.51 Nie przystał on naich uchwałę i postępowanie.Pochodził z miasta żydowskiego, Arymatei, i oczekiwał królestwaBożego.52 On to udał się do Piłata i poprosił o ciało Jezusa.53 Zdjął je z krzyża, owinął w płótno izłożył w grobie wykutym w skale, w którym nikt jeszcze nie był pochowany.54 Był to dzieńPrzygotowania i szabat zaczynał jaśnieć.55Były przy tym niewiasty, które z Nim przyszły z Galilei.Obejrzały grób i w jaki sposób zostałozłożone ciało Jezusa.56 Po powrocie przygotowały wonności i olejki; lecz zgodnie z przykazaniemzachowały spoczynek w szabat. 50 51.Wszyscy czterej Ewangeliści opisują scenę zdjęcia z krzyża ciała Jezusa.Aukaszprzedstawia jednak najpochlebniej postać Józefa z Arymatei: człowiek dobry i sprawiedliwy&członek Wysokiej Rady& oczekiwał królestwa Bożego.Przy tego rodzaju przymiotachmoralnych stosunek Józefa do postępowania Sanhedrynu nie mógł być inny, jak tylkonegatywny: Nie przystał on na ich uchwałę i postępowanie.52 53.Co więcej, kiedy Jezus już skonał na krzyżu, miał odwagę udać się do Piłata ipoprosić o Jego ciało.Prawo Mojżeszowe zabraniało pozostawiania ciała skazańca na drzewiena czas choćby jednej nocy (Pwt 21,23).Sam zatroszczył się o przygotowanie pogrzebu, aszczytem jego życzliwości było odstąpienie Jezusowi przeznaczonego dla siebie, dopiero cowykutego w skale grobu.Tak więc człowiek imieniem Józef zaopiekował się Jezusem, gdy naten świat przychodził, a inny, także Józef, zatroszczył się o ciało Syna Bożego, gdy było jużskładane do grobu.54 56.Wspierały go w tym zbożnym dziele niewiasty, które przyszły z Jezusem zGalilei.One to obejrzały zwłoki złożone już w grobie, udały się do domu, przygotowały różnewonności i olejki, by następnie wrócić do grobu i namaścić ciało Jezusa.Jednakże niedokonały namaszczenia, ponieważ rozpoczął się już szabat, jaśniejący zapalanymi światłami,zabraniający jakichkolwiek posług fizycznych.Tak więc niewiasty widziały Jezusa, gdy zażycia dokonywał cudownych czynów, widziały, jak konał na krzyżu, one też stwierdziłyosobiście, że został złożony do grobu.ZMARTWYCHWSTANIE JEZUSA CHRYSTUSAPUSTY GRB (24,1 11)24 1 W pierwszy dzień tygodnia poszły skoro świt do grobu, niosąc przygotowane wonności.2Kamień zastały odsunięty od grobu.3 A skoro weszły, nie znalazły ciała Pana Jezusa.4 Gdy wobectego były bezradne, nagle stanęło przed nimi dwóch mężczyzn w lśniących szatach.5Przestraszone, pochyliły twarze ku ziemi, lecz tamci rzekli do nich: Dlaczego szukacie żyjącegowśród umarłych? 6 Nie ma Go tutaj; zmartwychwstał.Przypomnijcie sobie, jak wam mówił, będącjeszcze w Galilei: 7 Syn Człowieczy musi być wydany w ręce grzeszników i ukrzyżowany, lecztrzeciego dnia zmartwychwstanie .8 Wtedy przypomniały sobie Jego słowa, 9 wróciwszy zaś odgrobu, oznajmiły to wszystko Jedenastu i wszystkim pozostałym.10 A były to: Maria Magdalena,Joanna i Maria, matka Jakuba; i inne z nimi opowiadały to Apostołom.11 Lecz słowa te wydały imsię czczą gadaniną i nie dali im wiary.1.Wszyscy trzej synoptycy opisują wydarzenia, które miały miejsce rano w pierwszydzień tygodnia: skoro świt niewiasty poszły do grobu, by namaścić ciało Jezusa.Aukasz niemówi jednak na razie, ile było niewiast, nie wymienia ich imion uczyni to dopiero pod koniecopowiadania i nie notuje ich troski o to, kto odwali kamień tarasujący wejście do grobu.2.Podobnie jak pozostali dwaj synoptycy mówi o tym, że kamień był odwalony, ale niewyjaśnia za przykładem Mateusza, że kamień znalazł się poza grobem z powodu trzęsieniaziemi. 3 4.Nieco inaczej niż pozostali dwaj synoptycy przedstawia Aukasz poszczególne faktyod momentu wejścia trzech niewiast do grobu.Tak więc przede wszystkim stwierdziły onebrak ciała Jezusa, następnie zobaczyły dwóch mężczyzn w lśniących szatach i na widokniezwykłych nieznajomych ogarnęło ich przerażenie.5 11.Dialog rozpoczęli właśnie owi tajemniczy mężczyzni (Mk 16,5) i oni to oznajmili,że nie ma Jezusa wśród umarłych, że zmartwychwstał zgodnie z zapowiedzią mówiącą, że SynCzłowieczy musi być wydany w ręce grzeszników, że będzie ukrzyżowany i że trzeciego dniazmartwychwstanie.Były to słowa sumujące zapowiedzi męki, co też niewiasty, gdy niecoochłonęły, zdołały sobie przypomnieć.Wszystko, co przeżyły przy pustym grobie niewiasty,po powrocie do domu opowiedziały Apostołom.Ale oni nie dali wiary świedectwu kobiet.PIOTR U GROBU (24,12)12Jednakże Piotr wybrał się i przybiegł do grobu; schyliwszy się, ujrzał same tylko płótna.Iwrócił do siebie, dziwiąc się temu, co się stało.12.Lecz swoim opowiadaniem osiągnęły przynajmniej tyle, że zaniepokoiły Apostołów.Słuszność relacji niewiast pierwszy postanowił zbadać Piotr [ Pobierz całość w formacie PDF ]