[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Bierze się to znierealistycznego oczekiwania i żądania, by świat był taki, jak powinien.Gniew jest sprawą naszej decyzji, ale też i nawyku, i jest wyuczoną reakcją na frustrację.Objawia się on jako wrogość, wściekłość, atakowanie werbalne lub fizyczne, pełna napięciacisza itd.Obejmuje różne odczucia, od irytacji i złości do intensywnego "gotowania się wśrodku".Usprawiedliwiamy swoje wybuchy gniewu, ponieważ sądzimy, że lepiej go wyrazić,niż dostać wrzodów żołądka.Ale zamiast wylewać na każdego pomyje swej wrogości,możemy obserwować swój gniew.Pamiętajmy, że wyrażanie emocji niekoniecznie oznaczajej integrację.Biorąc odpowiedzialność za wszystko w swoim życiu, możemy zacząćeliminować swoje oczekiwania oraz żądania, aby inni byli tacy jak my.Głównym lękiem kryjącym się za gniewem jest lęk przed zranieniem.NUDANuda jest pragnieniem bycia gdzie indziej i robienia czego innego.Nuda rodzi się z nieuświadomionego lęku przed niemożnością panowania nad sytuacją oraz z pragnienia ucieczki.Jest to bezpośredni sposób unikania istnienia w chwili obecnej i zajmowania się tym, co tachwila przynosi.Przejawami nudy są: niepokój, brak zainteresowania, senność, uwagi wrodzaju: A cóż mnie to może obchodzić" lub: "To nie ma sensu".Może doświadczyliście tegopodczas lektury tej książki, a to oznacza, że jakiś minister wolał wtedy uciec.Głównym lękiem kryjącym się za nudąjest lęk przed wyeksponowaniem lub odkryciem się;lęk przed stawieniem czoła czemuś niewygodnemu i niepokojącemu; lęk przed byciem ze sobą.DEPRESJAObjawami depresji są: brak energii, letarg, zasypianie i wycofanie się z życia.Depresjabyła użyteczną umiejętnością przetrwania w epoce lodowców.Nasi ówcześni przodkowie niemogli narzekać na nadmiar żywności, a więc zdobywali ją, kiedy było można.Gdy jejzabrakło, oszczędzali swoją energię przez popadanie w depresję, która opózniała akcję serca iprzemianę materii, co wprawiało ich w stan letargu i hibernacji.Wtedy to było skuteczne, aledziś nie jest najlepszym rozwiązaniem.Głównym lękiem kryjącym się za depresją jest lęk przed życiem.ROZCZAROWANIERozczarowanie wynika z przekonania, że rzeczywistość powinna być inna, niż jest.Poleganiekoniecznie na tym, że nasze oczekiwania są zbyt wysokie, lecz raczej na oczekiwaniachwobec innych.Wysokie oczekiwania są błogosławieństwem, ważną inspiracją do kreowaniasobie wspaniałej rzeczywistości.Rozczarowanie pojawia się wtedy, gdy oczekujemy, aby toinni stworzyli nam tę cudowną rzeczywistość.Wynika to z przekonania, że nie jesteśmydostatecznie silni, aby tworzyć własne życie, i inni muszą to zrobić za nas.Gdy uświadomimysobie, że każda sytuacja jest lekcją i okazją do rozwoju, rozczarowanie zniknie.Głównym lękiem kryjącym się za rozczarowaniem jest lęk przed słabością i zranieniem.BRAK ZAUFANIABrak zaufania wynika z podświadomego przekonania, że świat jest niebezpieczny, że innimogą zyskać nad nami władzę i ranić nas.Większość osób doświadczyła krzywd i zdrad,szczególnie od najbliższych.Nie dziwi więc powszechność braku zaufania.Generalizujemygo, tworząc wzorzec nieufności wobec nowych sytuacji i wszystkich napotkanych ludzi.141 Brak zaufania pochodzi z zaprogramowania na nieufność wobec siebie.Nie ufamy sobie,ponieważ nauczeni jesteśmy ciągle polegać na innych i z nich czynić zródło miłości, aprobatyi sukcesu.Jeśli brakuje nam zaufania do siebie, jak możemy zaufać innym?Głównym lękiem kryjącym się za brakiem zaufania jest lęk przed zdradą i zranieniem.WSTYD (zawstydzenie, zakłopotanie)Wstyd wynika z przekonania, że ludzie ciągle mnie obserwują i negatywnie osądzają.Warto zdać sobie sprawę z faktu, że ludzie są tak zajęci osądzaniem samych siebie, iż niemają już czasu na osądzanie mnie.Nawet ci, którzy mnie osądzają, czynią to ze swegoograniczonego punktu widzenia, a więc jakże to może mnie ranić? Może tak być tylko wtedy,gdy sam siebie negatywnie osądzam.Zawstydzenie bowiem jest umniejszaniem własnejwartości.Niektórym trudno przyjmować komplementy i czują się zakłopotani, gdy są publiczniechwaleni.Jedna część ich osobowości pragnie komplementów, błaga o nie, tęskniąc zajakąkolwiek formą miłości.Druga część nie wierzy w żadne dobre słowo, które otrzymuje.Minister rządzący niskim poczuciem własnej wartości mówi im, że nie są godni miłości.Wkonsekwencji odczuwają wstyd.Głównym lękiem kiyjącym się za wstydem jest lęk przed wystawieniem na widok innych.SMUTEK (żal, rozpacz)Smutek wynika z przekonania, że to, co straciliśmy, było czymś najważniejszym, iutraciliśmy to na zawsze.Podstawą tego przekonania jest myśl, że przedmiot lub osoba, którąstraciliśmy, był istotną częścią nas samych.Tak przywiązaliśmy się do niej, że stało się togłęboko zakorzenionym uzależnieniem.Zaprogramowanie społeczne nakazuje smutek, gdyumierają bliscy i ukochani [ Pobierz całość w formacie PDF ]