Dikotter Frank Wielki głód

Startseite

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nawet w Panyu w Guangdongu, otoczonymsubtropikalną roślinnością, dwie trzecie gospodarstw nie miałoczym rozpalić ognia; w niektórych brakowało nawet zapałek.Trzeba było pożyczać ogień od sąsiadów, a gdy już się palił,248strzeżono go jak cennego towaru, bo całe wsie cofnęły się doepoki pierwotnego handlu wymiennego17.Drzewa wycinano także w miastach, choć z innych powo-dów.Jak widzieliśmy, wiele przedsiębiorstw wykorzystywałoWielki Skok do rozbudowy swoich siedzib, często niemającejzwiązku z ich rzeczywistymi potrzebami.Jeden z oddziałówIzby Handlowej w Nankinie zniszczył sad składający się z sześ-ciu tysięcy wiśni, drzew brzoskwiniowych, granatowców i grusz.Wykarczowane pole pozostało puste.Podobne zniszczenia byływ Nankinie powszechne.Jak ujawniło dochodzenie przepro-wadzone pod koniec 1958 roku, kilkadziesiąt jednostek niele-galnie ścięło 75 tysięcy drzew.Sprawcami w większości byłypotrzebujące drewna fabryki, ale niektóre sprzedawały zdo-bycz na czarnym rynku, by przyniosła tak potrzebne zyski18.Choć organizowano okresowe kampanie sadzenia drzewna ogołoconych wiejskich terenach jałowe pustynie miałyporosnąć bujną zielenią powszechny głód, słabe planowaniei ogólne załamanie się autorytetu władzy z góry skazywały pró-by zalesiania na niepowodzenie.Dopiero co posadzone drzewanatychmiast znikały.Przykładowo w 1959 roku Pekin wysłałtysiące ludzi, by na 2,6 tysiąca hektarów zasadzili zieleń ochron-ną wokół Zbiornika Wodnego Grobowców Ming.W niecałyrok miejscowa komuna zniszczyła połowę zasadzonych roślin.W okolicach Pekinu przepadło od jednej trzeciej do czterechpiątych drzewek zasadzonych w ramach zalesiania.Zniszczeniaw rejonach bardziej oddalonych od siedziby władzy musiały byćjeszcze większe19.W Heilongjiangu, gdzie góry porasta gęstylas z dziewiczymi modrzewiami, lipami i jesionem mandżur-skim, jedna trzecia sadzonek w szkółkach ginęła, ponieważ nikto nie nie dbał20.Około piętnastu tysięcy drzew zasadzonych, bystabilizowały brzegi zalewu przy tamie w E chengu w Hubei,nielegalnie ścięto.Zastąpiono je nowymi, ale wkopanymi bylejak, więc większość po prostu przechyliła się i uschła��.249Do przyczyn takiego ogołocenia należy dodać liczne poża-ry, wywołane większą ludzką działalnością na terenach leś-nych i załamaniem się skutecznej gospodarki leśnej.W ciągupierwszych dwóch lat Wielkiego Skoku w Hunanie ogień stra-wił około 56 tysięcy hektarów lasu��.Na jałowych północnychrówninach Shaanxi i Gansu, gdzie lasów i tak było niewiele, nawiosnę 1962 roku w dwóch tysiącach czterystu pożarach spło-nęło ponad 15 tysięcy hektarów��.Pożary bywały przypadkowe,ale często lasy podpalano specjalnie, by otrzymać nawóz lubzapolować na dzikie zwierzęta.Gdy pożar postępował naprzód,a lasu było coraz mniej, łatwiej było je zabijać.Myśliwi nie co-fali się przed polowaniem nawet na rzadkie gatunki, z którychkilku złotej małpie, dzikiemu słoniowi i sobolowi groziłocałkowite wytępienie24.Stosowano także wypalanie, by oczyścić teren pod uprawyzbóż, choć najczęściej dotyczyło to terenów pastwiskowych.W innych rejonach powierzchnia ziem uprawnych raczej siękurczyła, ponieważ kolektywizacja miała przynieść tak nie-zwykły, skokowy wzrost produktywności, że można było po-rzucić jedną trzecią areału.Na przykład w korytarzu Gansui na równinach Ningxia pszenicą ozimą obsiano step, co przy-spieszyło pustynnienie.Jednym z przykładów z Ningxia możebyć powiat Yanchi, gdzie podczas Wielkiego Skoku podwojo-no areał uprawny do pięćdziesięciu tysięcy hektarów, kosząctrawy na wyżynach i przeganiając owce na pastwiska górskie;w efekcie powiat musiał sobie teraz radzić z piaskami.Dalejna zachód, w jałowej Kotlinie Cajdamskiej, ponurym obszarzeupstrzonym słonymi bagnami i otoczonym górami tak zim-nymi, że niewiele na nich rosło, komuny zniszczyły sto tysię-cy hektarów zarośli i roślinności pustynnej, by uzdatnić terenpod uprawę zbóż.Kilka kolektywnych gospodarstw musiałosię jednak przenieść gdzie indziej, ponieważ groziło im zasy-panie piaskiem25.250Trudno ocenić, ile hektarów lasu zniszczono podczas klęskigłodu26.W niektórych powiatach prowincji Liaoning destrukcjaobjęła nawet do siedemdziesięciu procent ochronnych pasówlasu.We wschodnim Henanie przepadło osiemdziesiąt procentwszystkich lasów osłonowych; w Kaifengu zginęły one całkowi-cie i około 27 tysięcy hektarów zamieniło się w pustynię27.Nacałym gigantycznym obszarze północno-zachodnich Chin odSinciangu po Shanxi ścięto jedną piątą drzew28.W Hunanieofiarą wyrębu padła połowa wszystkich lasów29, a w Guang-dongu niemal jedna trzecia30.Yu Xiguang, historyk wielkiegogłodu, twierdzi, że spalono osiemdziesiąt procent zalesionejpowierzchni, choć niewykluczone, że ta ocena jest zawyżona��.Zniszczenia nie wszędzie były takie same, a nawet archiwalnestatystyki podają raczej polityczne artefakty niż obiektywnyobraz rzeczywistości.Pewne jest to, że nigdy przedtem tak bar-dzo różnorodne skupiska roślinności, od zarośli bambusowychna południu po wysokogórskie łąki i skupiska jodeł i sosen napółnocy, nie ucierpiały do takiego stopnia w wyniku długotrwa-łego i potężnego ataku."Na początku lata 1959 roku niebo nad Hebei zaciągnęło sięciemnymi chmurami, rozpętała się burza i lunął deszcz.Ule-wa trwała długo; systemy kanalizacyjne zatkały się mułem,ekskrementami i liśćmi, kanały melioracyjne się zapadły, ulicezmieniły w rzeki, a region na północ od stolicy dotknęła powódz.Monsun rozpuścił lepianki i zniszczył pola, albo je zalewając,albo spłukując górną warstwę gleby.Ulice pokrywał muł, przej-ście utrudniały naniesione przez powódz szczątki przedmiotów.Straty dotknęły jedną trzecią rolników w Tongzhou, ponieważich domy zostały zburzone, uprawy poniszczone, a zwierzętasię utopiły��.Tego lata kraj nawiedziły także inne katastrofy:w Guangdongu spadły wielkie deszcze, wybrzeże ciągnące się251dalej na północ atakowały tajfuny.Ekstremalne zjawiska po-godowe miały nieprzewidziane konsekwencje; w Hubei doszłodo najgorszej od kilkudziesięciu lat suszy�� [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

Frank Herbert Dune 6 Chapterhouse Dune

Frank Herbert Dune 5 Heretics of Dune

Frank J. Williams, William D. Pederson Lincoln Lessons, Reflections on America's Greatest Leader (2009)

Herbert Frank wiat Pandory 01 Epizod z Jezusem

Benjamin Hoff Tao Kubusia Puchatka (3)

Eco Umberto Wachadlo Foucaulta (2)

Herbert Frank Dzieci diuny

Grisham John Obronca ulicy (2)

Lumley Brian Nekroskop II (2)

Master of the Night Angela Knight