[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.7.Twoje nowe hobby - pochodzenie nazwisk.%7ływo i zprzekonaniem wyjaśnij, że od jakiegoś czasu interesujesz się pochodzeniem nazwisk i ich historią, izapytaj rozmówcę, czy znane mu są jakieś szczegóły dotyczące jego nazwiska (warto mieć w zanadrzuhistorię własnego nazwiska przy okazji!).To zadziwiające, ale co najmniej 50% ludzi nie tylko zna,przynajmniej w części, historię swego rodu, ale z entuzjazmem wdaje się w rozmowę na ten temat!Czym znowu potwierdzasz, że interesujesz się rozmówcą i po raz kolejny powtórzysz jego nazwisko.141 8.Wymiana wizytówek.Japończycy wypracowali cały ceremoniał wymiany wizytówek, dostrzegając w tym skutecznenarzędzie wspomagające pamięć.Jeśli naprawdę chcesz zacząć zapamiętywać nazwiska, spraw sobienaprawdę ładne wizytówki.W większości wypadków sam zaczniesz otrzymywać wizytówki lub ludziezaczną zapisywać ci swoje najważniejsze dane.9.Powtarzaj nazwisko w rozmowie.Doceniając rolę zainteresowania rozmówcą i kolejnych powtórzeń nowego nazwiska, i trzymającsię zasad grzeczności i dobrego tonu, staraj się możliwie często powtarzać nowe nazwisko wrozmowie, dzięki czemu wprowadzasz je coraz głębiej do pamięci długotrwałej dostępnej.Ułatwia torównież samą rozmowę, polepsza jej nastrój.Ludzie reagują przyjazniej na słowa: jak właśnie panJanusz (pan Brzęczyszczykiewicz) był łaskaw powiedzieć& niż na suche jak mój przedmówcastwierdził& .10.Powtórka w myślach.Wykorzystuj nawet małe przerwy w rozmowie, aby przyjrzeć się uważnie i z zainteresowaniemwszystkim, z którymi lub o których rozmawiałeś i powtórz w myślach nowe nazwiska.Ten zwyczajszybko stanie się twoją drugą naturą.11.Powtórka w dłuższych przerwach.Jeśli naprzyjęciu idziesz po drinka dla siebie lub dla kogoś z gości, lub z innych powodów przez dłuższąchwilę pozostajesz sam w tłumie, wykorzystaj tę przerwę i przypomnij sobie ludzi, których tuspotkałeś, ich nazwiska, jak się je wymawia i literuje, skąd się wzięły i wszystkie ciekawostki, jakiezrodziły się w czasie rozmowy.W ten sposób zwiążesz z każdym nazwiskiem szereg skojarzeń iobrazów, umieścisz je na końcu wielu łańcuchów o znanych ogniwach, zwiększającprawdopodobieństwo przyszłego przypomnienia (porównaj i wykorzystaj tu treść rozdziału 24.).12.%7łegnanie po nazwisku.Wychodzących nowych znajomych żegnaj po nazwisku.W ten sposób dokonujesz powtórki pod142 koniec jednostki lekcyjnej i zapamiętujesz według optymalnej krzywej trwałości pamięci, opisanejw rozdziale 11.13.Dalsza powtórka.a) myślowa.Po wyjściu z przyjęcia przebiegnij szybko w myślach wszystkie nazwiska i twarze osóbdopiero co poznanych,b) z wykorzystaniem fotografii.Tam, gdzie to możliwe (np.właśnie na przyjęciach) staraj się zdobyćzdjęcia, formalne i/lub niepozowane, pokazujące ludzi, których poznałeś,c) z wykorzystaniem dziennika nazwisk i twarzy.Jeżeli rzeczywiście chcesz zostać mistrzem wzapamiętywaniu ludzi, załóż specjalny dziennik, w którym przy pomocy Map Myśli (patrz rozdział 22)opisuj twarze napotkanych ludzi, ich nazwiska i wszelkie inne stosowne informacje.Obrazuj wszystkosłowami-kluczami.Do takich ćwiczeń bardzo nadaje się notatnik typu Uniwersalny OrganizatorDanych Pamięciowych,d) klaser na wizytówki.Spraw sobie wizytownik i na każdej wizytówce zapisuj godzinę, datę i miejscespotkania jej właściciela.Jeśli te dane wprowadzisz do Mapy Myśli, zwłaszcza z użyciem koloru irysunków, skuteczność tej metody wzrośnie niepomiernie,e) Mapy Myśli.Notuj na schemacie ogólnym wszystkie sukcesy w zapamietywaniu nazwisk oraz tezasady i mechanizmy pamięciowe, które w twoim przypadku okazały się skuteczne.W miaręnabierania wprawy taką Mapę Myśli możesz tworzyć również w pamięci.14.Procedura odwrotna.Tam,gdzie to możliwe odwracaj zasadę prezentacji.na przykład, kiedy ktoś ci się przedstawia, powtórzwłasne nazwisko, przeliteruj je, a kiedy czujesz, że wypada, przedstaw jego historię i pochodzenie.Podobnie pierwszy wręczaj wizytówkę.W czasie rozmowy, jeśli wspominasz o sobie, używaj równieżwłasnego nazwiska.W ten sposób nie tylko sprawisz, że ludzie cię łatwiej zapamiętają, ale ośmieliszich aby w rozmowie używali również swoich nazwisk, a nie zaimków.Poza tym metoda ta czynirozmowę bardziej osobistą, przyjazną i przyjemną.143 15.Nie spiesz się.W stresiewywołanym pierwszym kontaktem z nowymi osobami wolimy raczej prezentację skrócić niżwydłużyć.Mistrzowie w sztuce zapamiętywania ludzi, mistrzowie ceremonii świadomie przedłużająpierwsze spotkanie i starają się każdemu z obecnych powiedzieć przynajmniej jedną miłą rzecz, czegoznakomitym przykładem jest królowa Elżbieta.16.Baw się.Zapamiętywanie nazwisk i twarzy to zadanie oczywiście poważne, ale może być również zabawnągrą z własnym umysłem i wyobraznią.Prawa półkula twego mózgu poczuje się wtedy bardziejswobodnie, szybciej otworzy się na barwne, obrazowe skojarzenia i związki, warunkujące dobrąpamięć.Dzieci o wiele lepiej niż dorośli zapamiętują ludzi nie dlatego, że mają lepszą pamięć, aledlatego, że w sposób naturalny wykorzystują mechanizmy pamięciowe opisywane w tej książce.17.Zasada o jedno więcej .Jeślispotykasz 30 ludzi zapamiętujesz 2 do 5 z nich (czyli mieścisz się w przeciętnej).Przyjmij zasadę, żenastępnym razem zapamiętasz jedno nazwisko więcej.Zakotwiczysz w ten sposób w swoim umyślezasadę sukcesu i pozbędziesz się stresu wynikającego z założenia wszystko od razu .Przy każdym następnym spotkaniu zapamiętuj poprostu jedno nazwisko więcej, a wkroczysz na drogę mistrzostwa w sztuce zapamiętywania ludzi [ Pobierz całość w formacie PDF ]