[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wszystko to odbywa się w ułamku sekundy! Pomyśl, jak skromnie w porównaniu z tym przedstawia się kilka słów na stronie papieru - mo­żesz to zrobić! Umiejętności, które masz posiąść, wprowadzą cię na zaawansowany poziom wspomagania wzroku, umożliwią eksperymentowanie z przyspieszonymi ruchami oczu podczas czytania, które uwzględniają zarówno pionowe, jak i poziome widzenie peryferyjne.WODZENIE WSKAŹNIKIEM POD LINIAMI - TECHNIKIPoniższe techniki wspomagające wykorzystują widzenie peryferyjne, cyklopowe oraz zadziwiające umiejętności fotograficzne systemu oko-mózg.Najlepsze efekty przynosi przećwiczenie wszystkich, na początku w bardzo dużych szybkościach, w zasadzie bez próby zrozumienia czegokolwiek, a dopiero potem nagle przejście do prób w tempie normalnym.Pomoże to mózgowi przyzwyczaić się do dużych szybkości.Na początek najlepiej jest wypróbować nowe techniki na tekście, który już kiedyś czytałeś - dzięki temu za jednym zamachem odświeżysz sobie materiał, podczas gdy twój system oko-mózg rozgrzewać się będzie przed czekającym go zadaniem.Skończywszy ten rozdział, przećwicz każdą technikę wodzenia pod liniami na tekście dotychczas przeczytanym.Wówczas spróbuj popracować nad szybkością.Przebieg co drugą linięPrzebieg co drugą linię (patrz rys.lOa) jedynie tym różni się od pierwotnej techniki wykorzystywanej do prowadzenia wzroku, że zamiast jednej linii, obejmujemy wzrokiem jednocześnie dwie.Wykonując tę czynność prawidłowo, należy przesuwać wskaźnik spokojnym ruchem jednostajnym poniżej dwóch linii, unosząc go na kilka milimetrów ponad stronę podczas ruchu powrotnego i przesuwając go następnie pod kolejną parą linii.Przebieg co drugą linię jest wspaniałym sposobem na przygotowanie mózgu do korzystania z widzenia pionowego w równym stopniu, co poziomego.Widzenie takie jest prostsze, niż się wydaje, i w wielu kulturach stanowi sposób podstawowy.Na przykład Japończycy i Chińczycy preferują je już od tysięcy lat.Podobnie muzycy z konieczności łączą widzenie pionowe z poziomym czytając nuty.Jeśli potrafisz odczytywać zapis muzyczny, powinno udać ci się przełożyć tę umiejętność na czynność czytania co drugą linię.Przebieg zmiennyZasada przebiegu zmiennego (patrz rys.l Ob) jest taka sama jak prze­biegu co drugą linię.Różnica polega jedynie na tym, że zamiast dwóch możesz objąć jednocześnie wzrokiem tyle linii, ile jesteś w stanie.Czytel­nicy zaawansowani z reguły “przeskakują" za jednym razem od dwóch do ośmiu linijek.Czytanie “do tyłu" - przebieg odwróconyZaletą czytania “do tyłu" (patrz rys.lOc) jest to, iż umożliwia natych­miastowe podwojenie szybkości czytania dzięki temu, że ruch powrotny oczu służy nie tylko do przejścia na początek kolejnej linii, lecz również do absorbowania informacji.“Co takiego? - powiecie.- Nie bądź śmieszny - czytanie do tyłu zo­stawiłoby w głowie jedynie galimatias nic nie znaczących słów".Czytanie do tyłu jest łatwiejsze, niż ci się wydaje.W wielu kulturach przecież preferowane jest czytanie od lewej do prawej, szczególnie u Ara­bów i Żydów.Jednak to jeszcze nie wszystko.Tajemnica czytania do tyłu polega na tym, że w rzeczywistości wcale do tyłu nie czytasz! Jeśli w trak­cie jednego zatrzymania obejmujesz od pięciu do sześciu słów, a obecnie nie powinno to stanowić dla ciebie problemu, wtedy to, co widzisz pod­czas każdego zatrzymania, ułożone jest we właściwej kolejności.Jedyną dodatkową pracą dla mózgu jest ustawienie tych dużych jednostek zna­czeniowych w odpowiednim porządku, podobnie jak w układaniu puz­zli.Czynność tę mózg i tak zawsze wykonuje podczas czytania.Weźmy na przykład następujące zdanie: “Ludzie, którzy uważają, że normalna szybkość czytania przekraczająca 1000 słów na minutę jest możliwa, mają rację".W przytoczonym przykładzie mózg musiał utrzymać całą treść “w zawieszeniu", dopóki nie otrzymał ostatniej informacji, która nadała sens wszystkim wcześniejszym.W przypadku czytania do tyłu proces jest taki sam.Przekonasz się, jakie to łatwe i efektywne.W przebiegu odwróconym ruchy ręki są takie same jak w przebiegu co drugą linię i zmiennym, wystarcza zmienić kierunek ruchu (patrz strona 105).ZAAWANSOWANE RUCHY WSPOMAGANIA WZROKU“S", zygzak, pętla, fala pionowa i leniwe “S" mogą być wykonywane z różną prędkością i pod różnymi kątami.W przypadku wnikliwego czytania potrzebnych może być około 30 sekund na stronę.Dla ćwiczeń, przeglądania i przypominania dziesięć sekund na stronę stanowić powinno maksimum.Technika podwójnych marginesów, w której palec lub kciuk przesu­wa się w dół lewego marginesu, a wskaźnik - w dół prawego jest przydat­na przede wszystkim podczas nauki i może być modyfikowana w ten sposób, że ruch prawego lub lewego wskaźnika przybiera kształt fali pionowej.Technika “S" (patrz rys.11 a) łączy ruch do przodu z odwróconym, każdy przebieg może obejmować jedną, dwie lub kilka linii.ZygzakZygzak (patrz rys.11 b) jest bardzo zaawansowaną techniką wodzenia wskaźnikiem, wykorzystującą całe pole peryferyjnego widzenia.W technice tej wskaźnik przesuwany jest łagodnym ruchem po sko­sie w dół, obejmując kilka linii; wykonuje małą pętelkę przy marginesie i powraca ruchem ukośnym, robiąc kolejną pętelkę w pobliżu przeciwne­go marginesu, i tak dalej, aż do końca strony [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

wblaskucienia.xlx.pl