[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Z owoców waszychzwyciêstw i on w pewnej czêœci korzysta³ i gdyby dochowa³ wiernoœci,mia³by jeszcze wiêkszy udzia³ w zaszczytach, jakie nam przypad³y dziêkiwaszym wysi³kom.Tak jak niesprawiedliw¹ jest rzecz¹ podejmowaæ czynyniegodziwe, tak znów niemêskie to postêpowanie nie broniæ siê, gdy siêwpierw krzywdy dozna³o.Kiedyœmy z Nigrem wojowali, mieliœmy za sob¹nie tyle s³uszne, ile koniecznoœci¹ narzucone powody do nieprzyjaŸni.Bo on nie œci¹ga³ na siebie nienawiœci z naszej strony dlatego, ¿e chcia³wydrzeæ nam w³adzê, która ju¿ pierwej do nas nale¿a³a, lecz powodowanytak¹ sam¹ jak i ja ambicj¹ usi³owa³ dla siebie zagarn¹æ tron porzuconyw poœrodku, stanowi¹cy przedmiot zabiegów tak jego, jak i moich.AleAlbinus przeszed³ ze wzgard¹ nad uk³adami i przysiêgami, i choæ otrzyma³ode mnie tyle, ile siê tylko synowi rodzonemu daje, wola³ byæ wrogiemni¿ przyjacielem, nieprzyjacielem ani¿eli sprzymierzeñcem.Jak jednakprzedtem œwiadczyliœmy mu dobrodziejstwa, otaczaj¹c go blaskiem czcii s³awy, tak teraz orê¿nie ukarzemy go za wiaro³omne i niemêskie po-stêpowanie.Wojsko jego niewielkie i z wyspiarzy z³o¿one nie wytrzymanacisku waszej potêgi.Bo wy, którzyœcie zdani jedynie na siebie z takimzapa³em i mêstwem w tylu walkach zwyciê¿yli i ca³y Wschód podbili,z pewnoœci¹ i obecnie, kiedy przyby³y wam tak wielkie si³y sprzymierzonei niemal ca³e wojsko rzymskie jest tu zgromadzone, z najwiêksz¹ ³atwoœci¹weŸmiecie górê nad t¹ nieliczn¹ armi¹, nie maj¹c¹ przy tym dzielnegoi trzeŸwego wodza.Któ¿ bowiem nie zna jego rozwi¹z³ego ¿ycia, którenadaje siê raczej do pl¹sów, chórów ani¿eli do bojowej falangi? Ruszamywiêc dzielnie na niego ze zwyk³ym u nas zapa³em i mêstwem, bo bêd¹nas wspieraæ bogowie, których przez swoje krzywoprzysiêstwo zniewa¿y³,a mamy za sob¹ trofea zwyciêskie, które tak czêsto zdobywaliœmy, a któ-rymi on wzgardzi³".Pod wra¿eniem tych s³ów Sewerusa ca³e wojsko og³osi³o Albinusawrogiem13, a wznosi³o okrzyki na czeœæ Sewerusa, oœwiadczaj¹c g³oœnope³n¹ gotowoœæ, tak ¿e jeszcze wiêcej go zagrzali i rozbudzili u niego naj-lepsze nadzieje.Rozdzieli³ wiêc miêdzy nich wspamia³omyœlnie dalszedary i podj¹³ marsz przsciw Albinusowi.Wys³a³ te¿ oddzia³ wojska celemoblê¿enia Bizancjum14, które nadal pozostawa³o zamkniête, poniewa¿schronili siê tam wodzowie Nigra.Jako¿ miasto zosta³o póŸniej wziêteg³odem15 i w zupe³noœci zniszczone, pozbawione teatrów, zak³adów k¹pie-lowych, wszelkich ozdób i wspania³oœci.Bizancjum oddane zosta³o w darzejako wieœ Peryntyjczykom, podobnie jak Antiochia, która zosta³a oddanaLaodyceñczykom.Bardzo wielkie sumy pieniê¿ne wys³a³ natychmiast nabudowê tych miast, które zniszczy³o wojsko Nigra.Sam zaœ ruszy³ w dro-gê16.Nie daj¹c ¿o³nierzom ¿adnej przerwy ni wypoczynku ani z powoduuroczystoœci, ani dla wytchnienia po trudach, nie bacz¹c zarówno na zim-no, jak i gor¹co.Czêsto posuwaj¹c siê przez zimne i olbrzymie góry wœródzadymki i œnie¿ycy, kroczy³ z ods³oniêt¹ g³ow¹, czynem daj¹c ¿o³nierzomzachêcaj¹cy przyk³ad zapa³u i mêstwa, tak ¿e znosili trudy powoduj¹c siênie tylko strachem i poczuciem karnoœci, ale i d¹¿noœci¹ do naœladowaniacesarza i wspó³zawodniczenia z nim.Wys³a³ te¿ jednego z wodzów17 z od-dzia³em wojska, by zaj¹³ przesmyki alpejskie i pilnowa³ przejœæ do Italii.7.Kiedy doniesiono Albinusowi, ¿e Sewerus nie zwleka, ale ju¿wkrótce siê zjawi, wywo³a³o to u tego gnuœnego i wygodnego cz³owiekawielkie zaniepokojenie.Przeprawi³ siê18 z Brytanii do po³o¿onej naprzeciw-ko Galii i tam siê roz³o¿y³ obozem19.Z kolei rozes³a³ listy do wszystkichs¹siednich prowincji i poleci³ ich namiestnikom, by mu przys³ali pieni¹dzei ¿ywnoœæ dla wojska.Jako¿ jedni pos³uchali i wys³ali, co ¿¹da³, na w³asn¹zgubê, bo póŸniej zostali za to ukarani, ci zaœ, co siê do tego nie zasto-13 W grudniu 195 r., kiedy Sewerus sta³ jeszcze w Mezopotamii.14 Bizancjum by³o oblê¿one przez wojska Septymiusza od pocz¹tku wojny z Ni-grem, od lata 193 r.15 Wiadomoœæ nieœcis³a, bo wed³ug Kasjusza Diona (LXXIV 14, 2) Septymiuszdowiedzia³ siê o zdobyciu Bizancjum, kiedy by³ jeszcze w Mezopotamii, a wiêcw grudniu 195 r.16 Zim¹ 195/6 r.przez M.Azjê i Tracjê, tak ¿e wczesn¹ wiosn¹ 196 r.stan¹³w Wiminacjum nad Dunajem [ Pobierz całość w formacie PDF ]