Nana Zola E

Startseite

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.I podnosząc nogę chciał jej zmiażdżyć głowę, żeby ją zmusić do milczenia.Przezchwilę zdjął ją straszny lęk.Muffat, oślepiony i jakby oszalały, zaczął biegać po pokoju.Jegomilczenie, walka, którą w sobie toczył, wzruszyły Nanę do łez.Zrobiło jej się go nieludzkożal.Skręcając się w kłębek przed ogniem, żeby przypiec prawy bok, zaczęła go pocieszać.% Przysięgam ci, kochanie, sądziłam, że o tym wiedziałeś.Inaczej oczywiście nie byłabymci mówiła.A może to nieprawda.Nie mogę twierdzić na pewno.Tak mi tylko powiedziano iludzie o tym gadają.Lecz czego to dowodzi?.Naprawdę, niepotrzebnie się przejmujesz.Gdybym była mężczyzną, kpiłabym sobie z kobiet! Widzisz, kobiety z wszystkich sfer sątyleż samo warte, bo tak samo płoche.Z zaparciem się siebie oskarżała kobiety, chcąc złagodzić okrutny cios, jaki mu zadała.Leczon jej nie słuchał i nie słyszał.Nie przestając dreptać, włożył trzewiki i surdut.Jeszcze przezchwilę biegał po pokoju, a potem w nagłym zrywie uciekł, jakby nareszcie znalazł drzwi.Na-na czuła się bardzo dotknięta.% A idzże sobie! Szczęśliwej drogi! % mówiła głośno, choć została sama.% Ależ onuprzejmy, gdy się do niego mówi!.A ja się jeszcze wysilałam! Pierwsza ochłonęłam i myślę,że dostatecznie go przepraszałam!.A zresztą, po co mnie drażnił!Mimo wszystko była skwaszona i drapała się po nogach.Ale za to się odegrała!.% Pal sześć! To nie moja wina, że jest rogaczem! I spieczona z wszystkich stron, ciepła jakprzepiórka, wtuliła się do łóżka i zadzwoniła na Zo�, żeby wpuściła tego pana, który czekał wkuchni.Tymczasem Muffat szedł szybko ulicą.Przed chwilą znowu spadła ulewa, więc ślizgał siępo zabłoconym bruku.Machinalnie spojrzał w górę i zobaczył strzępy czarnych chmur bie-gnących przed księżycem.O tej porze na bulwarze Haussmanna rzadko spotykało się prze-chodniów.Przeszedł wzdłuż rusztowań Opery, szukając cienia i bełkocąc słowa bez związku.Ta dziewka kłamała.Wymyśliła to z głupoty i okrucieństwa.Trzeba było zmiażdżyć jej gło-wę, kiedy ją miał pod swoją stopą.Ostatecznie za wiele się przez nią najadł wstydu i dlategonie chce jej już nigdy zobaczyć ani dotknąć; byłby chyba nikczemnikiem.Oddychał mocno,jakby się od czegoś uwolnił.Okropny jest ten nagi, głupi potwór, który przypieka się jak gęś ipluje na wszystko, co on od czterdziestu lat szanuje! Księżyc się wychylił i fala światła załataopustoszałą ulicę.Ogarnęło go przerażenie i zaczął szlochać.Był zrozpaczony i bliski szaleń-stwa, jakby wpadł w ogromną otchłań.% Boże! % wybełkotał.% Wszystko skończone, nie ma już nic, nic.Na bulwarach zapóznie-ni przechodnie przyśpieszali kroku.Próbował się uspokoić.Historia, którą mu ta dziewczynaopowiedziała, bez przerwy nurtowała jego rozpaloną głowę.Chciał uporządkować fakty.Hrabina miała wrócić rano z zamku pani de Chezelles.Istotnie, nic by jej nie przeszkodziłowrócić do Paryża w przeddzień wieczorem i spędzić noc u tego człowieka.Przypominał sobieteraz pewne szczegóły ich pobytu w Fondettes.Pewnego wieczoru przydybał Sabinę poddrzewami tak wzruszoną, że nie mogła mu odpowiedzieć na pytanie.On był wówczas z nią.Dlaczego nie miałaby teraz być u niego? W miarę jak rozmyślał, stawało się to możliwe.Uznał wreszcie, że to jest naturalne i nieuniknione.W chwili gdy on sam zdejmował surdut u103ladacznicy, jego żona rozbierała się w pokoju kochanka.Czyż to nie proste i logiczne? Usi-łował jednak rozumować z zimną krwią.Miał wrażenie, że stacza się w coraz to większe sza-leństwo zmysłowe, ogarniające całe jego otoczenie.Gorączkowe obrazy go ścigały.Nananaga przywodziła mu raptem na myśl nagą Sabinę.Widząc oczami wyobrazni te dwie kobietyjednakowo bezwstydne i lubieżne, potknął się.O mało co dorożkarz byłby go zmiażdżył najezdni.Kobiety, które wyszły z kawiarni, potrąciły go ze śmiechem.Usiłował się opanować,ale łzy znowu napływały mu do oczu.Nie chciał szlochać przy ludziach, więc rzucił się wciemną i pustą ulicę Rossiniego, gdzie, idąc wzdłuż domów pogrążonych w ciszy, płakał jakdziecko.% Wszystko skończone % mówił cicho [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

Wszystko dla pan Zola E

Zola Germinal

Brown Dan Cyfrowa Twierdza

Programowanie w Delphi i C Builder

Gibson William Idoru

Parowski Maciej Twarza ku ziemi

Ahern Jerry Krucjata 4 Skazaniec (SCAN dal 1081) (2)

Wieza Jaskolki

Andrzejewski Jerzy Lad serca (2)

Rogers Rosemary Słodka dzika miłoÂść