T. Zelenski Boy Slowka

Startseite

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W dodatku zdarzyło się królowej Marysieńce wczoraj fatalne nieszczęście.Pewien sprzęt tualetowy,drogi sercu każdej prawdziwej kobiety (choćby nawet kobieta zasiadała na starożytnym tronie królowejRzepichy), sprzęt ten uległ przez nieostrożność pokojówki stłuczeniu.O tym, żeby podobnie egzotycznymebel można było w końcu siedemnastego stulecia nabyć w granicach Rzeczypospolitej - ani mowy.Trzeba będzie sprowadzać go przez poselstwo francuskie, co przy tych jesiennych roztopach potrwaBóg wie jak długo.Gdybyż to było we Francji! W jednej chwili znalazłoby się dziesięciu kawalerów-rycerzy, którzy nie zsiadając z konia, dzień i noc by pędzili na wyścigi, aby usłużyć swojej królowej! Aletu! w tym dzikim kraju! Jak tu nawet wspomnieć o podobnej "materii" tym podgolonym wąsaczom?Zaraz by się to zaczęło puszyć i parskać na sejmach o zniewagę klejnotu szlacheckiego! To drobne napozór zdarzenie przepełniło miarę goryczy w sercu królowej Marysieńki.Nigdy nie poczuła się w Polscetak obcą, tak osamotnioną jak dzisiaj.W tym niepozornym meblu tualetowym - który, jak mówi poeta,ile trzeba cenić, ten tylko się dowie, kto go stracił - w tym mebelku zogniskowała się w tej chwili iusymbolizowała (mówiąc znowu stylem znacznie pózniejszym) cała tęsknota za słoneczną Francją, zajej dworem świetnym i wykwintnym, za rycerstwem tak pełnym męskości, a przy tym takrozumiejącym i odczuwającym kobietę aż do najbardziej codziennych i na pozór pospolitychdrobiazgów.Pozostała jeszcze jedna słaba nadzieja.Sprawczyni tego nieszczęścia, pokojówka królowej, Anusia,ładna i niegłupia dziewczyna, z własnego pomysłu postanowiła oblecieć co najznakomitsze paniekrakowskie i próbować, czy nie udałoby się gdzie pożyczyć owego skromnego sprzętu, który obecniezajmuje wszystkie myśli królowej Polski.Marysieńka oczekuje z niecierpliwością jej powrotu, aby zaśskrócić wlokące się godziny, dzwoni i wzywa swej lektorki.Biblioteka królowej Marysieńki nie jest zbytbogatą ani zbyt urozmaiconą.Królowa nie jest modernistką; przeciwnie, ma wielką nieufność dowspółczesnej literatury.Za nic w świecie nie wzięłaby do rąk chorobliwych elukubracji takiegoCorneille'a, a nie mówiąc już o rozczochranej poezji modnego Racine'a.Całą lekturę królowej stanowikilkanaście tomów starej galanterii francuskiej, przede wszystkim zaś ukochany Brant�me, którego Viedes dames galantes jest dla Marysieńki ewangelią wszelkiej ludzkiej mądrości.Królowa Marysieńka,leniwa jak kotka, nie czytuje zwykle sama, ale każe głośno czytać swoim dworkom, z których jednawłaśnie z pełnym czci ukłonem wchodzi do pokoju.Jest to najmłodsza córka słynnego zbarażczyka,panna Jadwiga Skrzetuska, śliczna na polski sposób dziewczyna o niewinnym i niezbyt rozbudzonymwyrazie niebieskich oczu i pysznych blond włosach, spadających ciężkim warkoczem na krzyże.Maniezwykle piękny, słodki dzwięk głosu i jest ulubioną lektorką królowej.Te godziny czytania stanowiąciężką troskę i niepokój miniaturowej duszyczki panny Jadwigi Skrzetuskiej.Przychodzi czytać jej rzeczy, od których, choć je tylko na pół rozumie, włosy powstają jej na głowie; wtych zaś, których nie rozumie zupełnie, dusza jej i ciało przeczuwają jeszcze bardziej niepokojącetajemnice.Chwilami nie może doczytać zdania, bo głos załamuje się jej nagle ze wstydu czywzruszenia: czasem - mówiąc po Sienkiewiczowsku - krew napływa dziewczynie do twarzy tak prędkąfalą, iż czuje w skroniach uderzenia własnego pulsu.Pomimo to za nic nie odważyłaby się prosićkrólowej o zwolnienie od czytania; zbyt kocha ją i uwielbia, aby miała jej zrobić tą przykrość.Przy tym- rzecz trudna do wytłumaczenia i która chyba tylko interwencją złego ducha dałaby się objaśnić -ilekroć upłyną dwa lub trzy dni, a królowa nie wezwie swojej Jagusi do czytania, pannie Skrzetuskiejgodziny wydają się dziwnie długie i doznaje uczucia jakby jakiejś nieokreślonej tęsknoty i żalu.Abyuspokoić swoje strapione sumienie, obmyśliła sobie panna Jadwiga taki sposób: oto stara się czytaćsamym tylko głosem, zaś w myśli nieustannie odmawia w kółko Zdrowaś Maria, Dziesięcioro przykazańi Wierzę.Niekiedy - nie zawsze niestety - dzięki temu sposobowi udaje się jej zupełnie nie rozumieć i prawie niesłyszeć słów czytanych.Za to wieczorem, kiedy już odmówi pacierz i spocznie pierwszym półsnemzmorzona, wówczas biedna panna Jagusia w swoim panieńskim łóżeczku zupełnie jest bezbronnawobec oblegających ją dziwnych rozmarzeń, nie wiadomo skąd spływających drobniutkich, adelikatnych pieszczot, słodkich i drażniących szeptów, brzmiących jej bezustannie w uszach, abędących echem czytanych mechanicznie ustami wyrazów.Królowa Marysieńka zbyt jest sprytną i wrażliwą, aby miała nie widzieć tych opresji biednejMademoiselle Jagusi - lecz, rzecz dziwna, to właśnie sprawia jej jakąś oryginalną, a bardzo mocnąprzyjemność.Dzięki pośrednictwu panny Jadwigi odnajduje Marysieńka w swoim ukochanym, lecznazbyt już często odczytywanym Brant�mie zródło nie znanych przedtem wzruszeń.Zdaje się, że tegrube i dosadne słowa starego pisarza, którymi jednak naiwna zmysłowość umie się wypowiadać aż donajsubtelniejszych jej odcieni, nabierają jakiegoś nowego i szczególnego wdzięku, kiedy przechodząprzez niewinne usta tej polskiej dziewczyny; te opowiadania rubaszne a wytworne, cyniczne a tkliwe,odsłaniają królowej Marysieńce jakieś nowe i drażniące uroki, kiedy ich słucha recytowanych miarowymgłosikiem i bardzo niedoskonałym akcentem francuskim panny Jagusi.Królowa lubi śledzić tenrumieniec, wykwitający raz po raz na licach panienki (w twoje ręce, Henryczku!), lubi przyglądać sięspod zmrużonych powiek, jak tak zwana pierś dziewicza faluje przyspieszonym od tłumionej emocjioddechem.Zresztą, królowa Marysieńka nie analizuje głębiej swoich uczuć; gdyby była bardziejliteracko wykształconą, wiedziałaby, że to, czego w tej chwili doznaje, jest znaną perwersją, właściwązboczeniu umysłowemu zwanemu dekadentyzmem lub schyłkowością.Ze względu na zbliżający siękoniec wieku siedemnastego dałby się może ten objaw podciągnąć także pod kategorię fin-de-si�cle'izmu.Dzisiaj królowa Marysieńka rozpoczyna lekturę z podwójnym zainteresowaniem.Marzeniemjej jest od dawna, aby za jej panowania nieśmiertelna książka Brant�ma przetłumaczoną została najęzyk polski; pragnęłaby zostawić tę pamiątkę po sobie temu, bądz co bądz, oryginalnemu narodowi, zktórego dziejami przypadek, ucieleśniony w okazałe kształty Jasia, połączył jej losy.Zdaje się królowejMarysieńce, że łatwiej będzie słabej kobiecie rządzić tym dzikim krajem, jeżeli choć cząstka galijskiejkultury erotycznej przeniknie do wnętrza twardych i okrągłych sarmackich czerepów [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

Żeleński Tadeusz Obrachunki Fredrowskie

BOY ZELENSKI Tadeusz Molier

Molier Zelenski Boy

Żeleński Boy Tadeusz Słówka

Golding William Wladca Much

A imie jej Ciemnosc

Barnes Julian Pod slonce (2)

Writing From Sources Brenda Spatt

Adams Douglas Autostopem przez galaktyke

Pullman Philip Mroczne materie 02 Magiczny nóż