Chmielewska Joanna (Nie)boszczyk maz (3)

Startseite

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wlała do garnka zagęszczoną śmietanę, pomieszała energicznie i zostawiła na ma-leńkim płomyku.Podkręciła gaz pod wodą na makaron, woda zagotowała się od razu,Malwina sypnęła do niej grube rurki.Sięgnęła po składniki sałaty, przystąpiła do kroje-nia ogórków i papryki, wszystko siłą przyzwyczajenia, bez żadnych wahań i namysłów.Miała tę kuchnię w małym palcu.Otruć go zatem.Jak? I czym? Czym się ludzie trują w dzisiejszych czasach?Salmonellą, grzybami, denaturatem.Trychinami.Jadem kiełbasianym.Trucizną naszczury.Skąd to wziąć po pierwsze, a po drugie nie domiesza przecież smakołyku dopotraw, bo wszyscy jedzą to samo.Nie daj Boże, jeszcze by padło na Justynkę.Najlepiejchyba jakieś lekarstwo, inna butelka przez pomyłkę albo przedawkowanie.Idiotyzm, le-karstw w butelkach już prawie nie ma, wszystko w pigułkach, jak on ma przedawkowaćte pigułki, skoro w ogóle żadnych lekarstw nie używa?I w ogóle nie powinien ginąć w domu, bo to zawsze wydaje się podejrzane.Nawetgdyby wyjechała na tydzień, a on padłby trupem w ciągu tego tygodnia, zaraz zalęgłabysię wątpliwość, czy przypadkiem nie zostawiła specjalnie na wierzchu jakiegoś szkodli-wego produktu.Do kitu, lepiej gdzieś dalej, poza domem.Zaraz, jest coś.Akonityna! Pochodzi z tojadu mocnego, jeśli dostanie się do krwi, za-działa szybko podobno dwie godziny jej wystarczą.Czy świeży tojad się nada.?19Na listkach sałaty Malwinie pojawił się zachwycający widok.Karol idzie na spa-cer gdzieś tam, w odległych plenerach, przedziera się przez jeżyny, podrapany okrop-nie wkracza na łąkę, kładzie się, odpoczywa, tarza się w ciemnoniebieskich kwiatkach,gniecie je, sok z roślinki włazi we wszystkie zadrapania, przenika wprost do krwi, Karol,zmęczony tarzaniem, zasypia i już się więcej nie budzi.Jakież to byłoby piękne!Kłopot w tym, że ten podlec na spacery nie chodzi, a już z pewnością nie pcha sięw jeżyny.Lubi je, owszem, ale wysłałby kogoś, żeby mu nazbierał.Róże, powiedzmy.Gąszczu różanego w okolicy nie ma, a nawet gdyby był, po diabła miałby weń włazić.?I czy przy różach rośnie tojad.?Czując w sobie wyrazny niedosyt trucicielskiej wiedzy, Malwina odruchowo obej-rzała się z myślą o encyklopedii.Odwróciła przy tym wzrok od okna, dzięki czemuudało jej się przeoczyć Justynkę, podchodzącą właśnie od strony furtki.Justynka weszła do domu bez żadnego hałasu, posługując się swoim kluczem.Każdez nich miało własne klucze, żeby nie krępować się wzajemnie przy wychodzeniach i po-wrotach, czego od początku żądał Karol.Z pewnością sadystycznie, bo zapewniwszy ro-dzinie swobodę, zarazem domagał się od Malwiny czekania na niego.%7łona ma być za-wsze obecna, kiedy on, pan i władca, raczy się pojawić, a klucze powinny służyć chybatylko wywoływaniu w niej konfliktu psychicznego.Bo tu swoboda, a tu przymus, klu-cze aż korcą, żeby nie zważać na czas, wyjść kiedykolwiek, wrócić dowolnie, każdy samsobie drzwi otworzy, a z drugiej strony nieobecność, naganna i potępiona, kamieniemgniecie.Gdybyż przynajmniej wracał regularnie.!Justynka powęszyła już od progu, zapachniało jej obiadem, głód nabrał charakteruradosnego oczekiwania.Popędziła na górę, w swoim pokoju pozbyła się torby, wrzuca-jąc ją pod biurko, pośpiesznie umyła ręce, zbiegła na dół i zajrzała do kuchni.W tym właśnie momencie Malwina, porzuciwszy sałatę, weszła do biblioteki i wy-ciągnęła właściwy tom encyklopedii.Obraz tarzającego się Karola był tak sugestywny,że musiała natychmiast sprawdzić, jakie też możliwości stwarza ta parterowa akroba-cja w zieleni.Z wielkim rozczarowaniem przeczytała, iż trucizna zawarta jest główniew korzeniach, a nie w liściach i kwiatach.To na nic, w korzeniach przecież nie będziesię tarzał, musiałby w tym celu rozkopać łąkę!Z ciężkim westchnieniem odstawiła na półkę potężne tomisko i wróciła do kuchni.Justynka właśnie z niej wyszła wprost do części jadalnej, odgrodzonej od kuchen-nych bebechów kawałkiem ściany.Niby kuchnia z jadalnią miały stanowić jedno po-mieszczenie, ale Malwina przezornie ograniczyła widoki.A kto wie, mogło się przy-trafić, że przyjdą niespodziewani goście, kiedy brudne naczynia.jeszcze będą stały nawierzchu albo akurat co wykipi, po co mają oglądać bałagan, niech widzą tylko te wy-tworniejsze urządzenia, wielką lodówkę, zamknięte sza4�i, dekoracyjne wianki cebuli,papryki, ziół.Dzięki tej przezorności kuchnia była dostępna dwustronnie i na dobrą20sprawę można było ganiać się w kółko dookoła owego kawałka ściany [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

Chmielewska Wiekszy kawalek swiata

chmielowski benedykt nowe ateny (3)

Chmielowski Benedykt Nowe Ateny

J.Chmielewska 1 Wielki diament

J. Chmielewska Florencja, corka

Chmielewska J. Jak wytrzymac ze

Chmielewska Joanna Lesio (www.ksiazki4u.prv.pl)

Chmielewska Joanna Dwie trzecie sukcesu (SCAN dal

Pinkola Estes Clarissa Biegnaca z wilkami

Kondratow Aleksander Zaginione cywilizacje