[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Oczywiście ist-nieje równie\ mo\liwość (a w rzeczywistości, dla większości jednostek,konieczność) powrotu do jakiejś formy \ycia w ciele, w którym to \yciudalej mo\na postępować naprzód w kierunku całkowitej szczęśliwości icałkowitego wyzwolenia.Tymczasem jednak fakt, \e ktoś narodził się wludzkim ciele, jest jedną z tych rzeczy, za które powinien on, jak mówiSiankara, codziennie składać Bogu dzięki.Stworzenie duchowe, jakim jesteśmy, potrzebuje ciała, bez którego niemogłoby w \aden sposób osiągnąć wiedzy stanowiącej, gdy ją otrzyma,jedyny dostęp do rzeczy, których poznanie stanowi dla niego błogosławień-stwo.Zw.BernardMądry człowiek, gdy osiąga to rzadkie i błogosławione wcielenie, jakim sąnarodziny w ludzkiej postaci, powinien, pozostawiając wszelką pró\nośćtym, którzy są pró\ni, doło\yć starań, aby - zanim \ycie przejdzie w smierc- poznać Boga i tylko Boga.Zrimad BhagawatafflDobrzy ludzie napełniają duchem swoje ciała; zli ludzie oblekają w ciałoswoje dusze.Benjamin WhichcoteMówiąc dokładniej, nale\ałoby powiedzieć, \e dobrzy ludzie napełniająduchem swoje ciała i umysły, natomiast zli ludzie oblekają w ciało iumysł swojego ducha.Istotą, której ciało i umysł są całkowicie napełnio-178 ne duchem, jest Tathagata: gdy umiera, nie idzie nigdzie" z tej racji, \ejest ju\ faktycznie i świadomie tam, gdzie ka\dy, potencjalnie i nie zda-jąc sobie z tego sprawy, był zawsze.Osoba, która nie weszła w tym \yciuw takość", w wieczną zasadę wszystkich stanów bytu, wchodzi w mo-mencie śmierci w jakiś konkretny stan, bądz czyśćcowy, bądz rajski.Whinduskich pismach i w komentarzach do nich rozró\nia się wiele roz-maitych rodzajów pośmiertnego zbawienia.Dusza, która odeszła w tensposób" jest całkowicie wyzwolona i uzyskuje całkowitą jedność z boskąPodstawą.Mo\na jednak osiągnąć inne rodzaje mukti lub wyzwolenia,nawet przy zachowaniu pewnej formy oczyszczonej świadomości ja".Natura wyzwolenia, jakie staje się udziałem jednostki po śmierci, zale\yod trzech czynników: stopnia świętości osiągniętego przez nią w czasiebytu w ciele, konkretnego aspektu boskiej Rzeczywistości, któremu byławierna, oraz wybranej przez nią konkretnej ście\ki.Podobnie jest wBoskiej komedii, gdzie w Raju są ró\ne kręgi.Ale w eschatologiachOrientu zbawiona dusza mo\e opuścić nawet oczyszczoną indywidual-ność i \ycie pośmiertne (nawet jeśli jest ono \yciem w jakimś rodzajuniebiańskiego czasu) i wejść w wieczność, natomiast dusze Dantego po-zostają na zawsze tam, gdzie (po przejściu przez nie przynoszące zasługicierpienia czyśćca) znalazły się w wyniku swojego pojedynczego wciele-nia.Ortodoksyjna doktryna chrześcijańska nie dopuszcza mo\liwościjakiegokolwiek dalszego rozwoju - czy to w stanie pośmiertnym, czy to wjakimś innym wcieleniu - w kierunku ostatecznej doskonałości całkowi-tego zjednoczenia z Bóstwem.Natomiast według hinduistycznej i w bud-dyjskiej wersji filozofii wieczystej'boskie miłosierdzie równe jest boskiejcierpliwości - oba są nieskończone.Dla teologów Orientu nie ma wiecz-nego potępienia; są jedynie czyśćce, a potem nieskończony szereg pow-tórnych szans kroczenia naprzód w stronę tego, co jest ostatecznymcelem nie tylko dla człowieka, lecz dla całego stworzenia - całkowitegozjednoczenia z Podstawą wszelkiego bytu.Troska o pośmiertne wyzwolenie nie jest bynajmniej środkiem do tegocelu i mo\e ona z łatwością stać się prawdziwą przeszkodą na drodze dourzeczywistnienia go.Nie ma najmniejszego powodu, aby przypuszczać,\e zapaleni spirytyści mają więcej szans na zbawienie ni\ ci, którzynigdy nie byli obecni na seansie i nie zapoznali się ze spekulatywną lubopartą na świadectwach literaturą.Nie jest moim zamiarem pomna\anietego rodzaju literatury; chodzi mi raczej o mo\liwie najbardziej suche-streszczenie tego, co zostało napisane na temat \ycia pośmiertnego wró\nych tradycjach religijnych.W dyskusjach, które były toczone w tej sprawie na Wschodzie, twier-dzono, \e tym, co pozostaje \ywe po śmierci, nie jest bynajmniej osobo-wość [ Pobierz całość w formacie PDF ]