Kilinski Jan Pamietniki

Startseite

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ale ja wziąłem silę na inny sposób, poznawszyich intrygę, jaka się tu pózniej okaże, ja nim się wziąłem do tego aresztowania,żądałem od Rady na piśmie upoważnienia, a gdym go dostał, już dalekośmielszy byłem.A najprzód poszedłem do pałacu do ks.biskupa Massalskiegochcąc go aresztować, lecz go nie zastałem, a skorom się zapytał, gdziebym gozastał, odpowiedziano mi, że on i jada, i sypia u króla w Zamku, więc japoszedłem do Zamku.Ale on był u króla, a gdym go kazał prosić do siebie, niechciał do mnie wyjść.Ja będąc rozgniewany poszedłem do króla i prosiłem go,że ja mam zlecenie od Rady aresztowania biskupa, i czyli na to pozwoli króljegomość lub też nie.Król mi odpowiada, że jego wziąć nie broni, a skoro to król wymówił, tak jazaraz przychodzę do biskupa, a oddawszy mu ukłon, rzekłem do niego: Darujesz mi, wasza książęca mość, iż mam zlecenie od Rady Narodowej, abyksięcia pana aresztowałem. Pytał mi się: Za co mam być aresztowany? ,odpowiedziałem mu, że tego nie wiem, lecz że mam takie zlecenie.Pytał się 113mnie, gdzie go zawiozę.Powiedziałem mu, że do Br�hlowskiego pałacu.Książęzaraz poszedł ze mną i wsiedliśmy do karety, i pojechaliśmy do Br�hlowskiegopałacu, i tam go osadziłem, rozkazałem mu przynieść pościel i to, co mu tylkobyło potrzeba, a potem udałem się do marszałka Moszyńskiego.A gdym tamprzyjechał, kazałem się meldować, że chcę marszałkowi oddać moją wizytę, ażodbieram rezolucją negative taką, że pan nie przyjmuje żadnej wizyty.Japowtórnie proszę, abym się mógł widzieć z nim, on powtórnie odpowiada, żenie wpuszcza i naprzykrzonych każe wybić i wypchnąć, ja trzeci raz posyłam doniego, prosząc o wolne mnie wpuszczenie, bo jeżeli pan marszałek pójść dosiebie nie pozwoli, to ja bez wszelkiego pozwolenia pójdę i niegrzecznie się zsobą rozmówiemy.Aż lokaj, powróciwszy od swego pana, odpowiada te słowa, że: Kto tylkowchodzić zechce do pana mego, to strzelać każe i sam będzie. Ja, będącrozgniewany, natychmiast kazałem żołnierzom przyjść i najpierwej mu ludziwszystkich zabrać, a potem kazałem raptownie we drzwi uderzyć, i to tak silnie,że obydwie połowy drzwi z hakami wyleciały, a w tym pana marszałka zarazzłapaliśmy, przed którym leżało kilka broni nabitej.Brioń zaraz zabraliśmy, a jamówię do marszałka te słowa: Jak widzę, toś waćpan, jest bardzo wielkidespota, kiedy do siebie puszczać nie chcesz, i dosyć jesteś mężny do boju, aletylko w pokoju, lecz onegdaj i wczoraj wcaleśmy cię do obrony nie widzieli;teraz może waćpan powiesz, iż cię rozbójniki, naszli, którzy cię chcą zrabować ztych pieniędzy, któreś za podpis rozbioru kraju wziął, ja zaś ci powiadam,marszałku, żeśmy po to nie przyszli, tylko mu donieść o tym, żeś jestaresztowany, i którego ja zaraz proszę z sobą.Marszałek jeszcze jest zuchwały, pyta się, kto to jest taki, że go ma mocaresztowania.Odpowiedziałem mu, że: Rada Narodowa kazała cięaresztować. On odpowiada to, iż Rady nie zna i znać jej nie chce, a ja jemuodpowiadam, że: My ciebie już marszałkiem nie znamy i władzy twej wcale sięnie boimy , a tymczasem mrugnąłem na adiutanta, który go zaraz złapał zakołnierz, a na żołnierzy krzyknął: Wezcie go!Marszałek widzi, że to nie są żarty, zaczął się mnie prosić o to, aby gopublicznie nie prowadzać.Ja jemu odpowiedziałem to, że jeżeli będziegrzecznym, a nie takim zuchwałym, to go wezmę w pojazd i w przeznaczonemiejsce zawiezć każę.Aż pan marszałek Merze do kieszeni kłębek nici i taliąkart, i ołówek, z czegom ja siłę rozśmiał i pytam go się, dlaczego on bierze takierzeczy do kieszeni, ale on mi nie odpowiedział.Ja widząc, że on to wziąłdlatego, aby na karcie ołówkiem mógł pisać, a po nici spuszczać, kazałem mu zkieszeni wyjąć i nie dopuściłem! wziąć tego, i tak bez ceremonii kazałem gowziąć i do karety wsadzić, i sam z nim pojechałem do Br�hlowskiego pałacu.Aż mi pan marszałek proponuje, abym ja jego puścił, tak aby on mógł zWarszawy uciekać, ofiarując mi dać wioskę o sto chłopach dziedzicznie, izegarek dobył z kieszeni, i dawał mi go.Ja tym jego prezentem będącrozgniewany, zmuszony byłem mu prawdę powiedzieć, i mówiłem mu to: 114 Panie marszałku, nie wiedziałem o tym, żeś ty jest tak podły i że mnie tośmiesz proponować, dając mi wieś i zegarek; wiedz o tym, żem jak żyw odnikogo prezentu nie przyjąłem i od ciebie nie potrzebuję, ale mi daruj to, że cipowiem prawdę.Musisz ty być dobry złodziej, kiedy ty chcesz uciekać, albośmusiał bardzo wiele narodowi wykroczyć, że się przed czasem tak boisz; wiedzo tym, że jeżeliś nic nie winien, to wyjdziesz z honorem, a jeżeliś co naprzeciwojczyznie wykroczył, to bądz pewny tego, że sam wisieć będziesz.On jeszcze raz mi proponował, jeżeli ja wsi od niego nie chcę, to że mi dazaraz dwakroć sto tysięcy złotych, i to że zaraz ich wyliczy, abym go puścił.Jamu powiedziałem to: Gdybyś mi cały świat dał, to ja nie chcę, a nawet już mamcię za wykraczającego, kiedy minie chcesz przekupić.I w tym stanąłem przy pałacu Br�hlowskim, kazałem mu z pojazdu wysiąść izaprowadziłem go do pokoju, i tam go osadziłem.Ale marszałek tak się mocnookazał podłym człowiekiem, jakim ja jeszcze nie widziałem, ponieważ onpłakał, włosy na głowie swej rwał, klął i wymyślał tak dalece, że byłemprzymuszonym go zrewidować, czyli co do zabicia siebie nie ma.Ludzi jegozaraz kazałem uwolnić i pościel kazałem mu natychmiast przynieść, ale teżkazałem na niego wielkie baczenie dać, a sam dopiero pojechałem do Rady iraport z jego aresztowania uczyniłem.OPIS ARESZTOWANIA ANKWICZA I ZABIEAAY, MARSZAAK�WTegoż dnia w nocy poszedłem do marszałka Ankwicza, którego zastałem włóżku rozkoszującego się, a oddawszy mu ukłon, mówiłem do niego te słowa: Marszałku! Rada Narodowa rozkazała mi cię aresztować." A on mówi: A zaco? Dałem mu odpowiedz, iż to do mnie nie należy wiedzieć.On powiada: Jeżeli Rada trafiła w myśl moją, to jest konieczną potrzebą aresztować nietylko mnie, ale więcej jak pięćset osób, a nawet i króla samego.Potem pytał sięmnie o to, czyli już jest kto więcej aresztowanym.Ja powiedziałem mu to, że jużjest hetman Ożarowski, biskup Massalski, marszałek policji Moszyński i biskupKossakowski.Mówi on do mnie, że Rada trafiła w myśl jego, i jeżeli ściśle towezmą przed siebie, to wszyscy wisieć będą. Ale się podobno i minie samemudostanie, ale z tym wszystkim trzeba pójść z panem [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

c5 9aw. Jan Od Krzy c5 bca Dzie c5 82a

For.Dummies.PHP.and.MySQL.Web.Development.All.in.One.Desk.Reference.For.Dummies.Jan.2008

0199291454.Oxford.University.Press.USA.Values.and.Virtues.Aristotelianism.in.Contemporary.Ethics.Jan.2007

Jan Filip Vybrane kapitoly ke studiu ustavniho prava pdf

Jan Potocki Rękopis znaleziony w Saragossie (tom. I)

Herrmann Horst Jan Pawel II zlapany za slowo

Chmielewska Joanna Dwie trzecie sukcesu (SCAN dal (2)

Haldeman Joe Wieczna wolnosc

Jacq Christian Sprawiedliwosc Wezyra

Agustin Sanchez Vidal Krwawy wezel