[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ignorancjaw tej dziedzinie utrudni formowanie tożsamości dziecka.Inny obszar kulturowy135Pewna Afroamerykanka wychowywana przez białych rodziców wspomniała,że w jej wiejskim college'u, w którym uczyła się prawie bez wyjątku białamłodzież, młodzi chłopcy patrzyli na nią pożądliwie na przyjęciach i nazywa-li ją  egzotyczną8".Dla niej termin ten brzmiał jednoznacznie: zmysłowa.Przyczyny wyboru tego college'u odzwierciedlały zasady wyznawane przez jejbiałych rodziców z prowincji, którzy nie udzielili jej żadnych wskazówek natemat uprzedzeń rasowych, jakich mogła stać się obiektem w kontaktachz niektórymi białymi uczniami płci męskiej.Jej rodzice nie mieli pojęcia, jakiekonsekwencje w sprawach seksualnych pociąga za sobą taka sytuacja.Nieznali bliżej żadnych kobiet rasy czarnej, od których mogliby się dowiedzieć,jak przygotować na to córkę.W ich wiejskiej społeczności białych ludzi nie by-ło ani jednej takiej osoby.Trudności w odnalezieniu własnej tożsamości są powszechne zarówno wśródmniejszości etnicznych Ameryki Północnej, jak i w rodzinach adopcyjnych.Tożsa-mości przypisywane obu tym grupom przez większość kulturową mogą być wypa-czone i dezorientujące.Odnalezienie własnej tożsamości bywa tym trudniejsze, je-żeli nastolatek czy osoba wkraczająca w dorosłość jest jednocześnie członkiem obugrup.Rodzice pomogą młodemu człowiekowi w poznaniu samego siebie, jeżeli wła-sną tożsamość ukształtują poprzez wymianę informacji, szczere rozmowy i wspólneprzeżycia z członkami tej samej rasy lub grupy etnicznej.Najlepiej jeżeli rodzice mieszkają, oddają się praktykom religijnym i kształcąswoje dzieci w społecznościach, które są tak samo niejednorodne jak ich rodzina.Na-wet jeśli wymaga to od nich zwiększonego wysiłku, dzieci mogą rozwijać własną toż-samość w sposób bardziej naturalny.Ponieważ wskazówki związane z określaniemtożsamości docierają do dzieci i młodzieży częściej poprzez modelowanie niż werbal-ne komunikaty, dlatego niezbędne są im bliskie kontakty z innymi dorosłymi przed-stawicielami własnej mniejszości.Dzieci, które znalazły się w kraju w wyniku zagra-nicznej adopcji, zauważają, że są postrzegane w sposób nieodzwierciedlający ichtożsamości.Pewna dziewczynka skarżyła się:  Moja nauczycielka bez przerwy nazywamnie Afroamerykanką.Ja jestem Amerykanką z Kolumbii.Powiedziałam jejto, ale ona twierdzi, że moi przodkowie przybyli z Afryki.Nie łapie istoty rze-czy.Pochodzę z Ameryki Południowej.Tam ludzie inaczej myślą o rasach.Wiem o tym, bo kilka razy jez
dziłam do Kolumbii.Dlaczego ona proponuje miopracowywanie takich tematów, jak prawa obywatelskie, kiedy innychuczniów nigdy o to nie prosi?".8Exotic - w jęz.angielskim słowo to ma dwojakie znaczenie: egzotyczny oraz zmysłowy luberotyczny (przyp.tłum.).136 ADOPCJA I PRZYWI
ZANIEDzieci z Brazylii, Wysp Marshalla czy Indii stają przed trudnym zadaniem, kiedyprzekonują się, że są postrzegane inaczej, niż same siebie odbierają.Rodzice i dzieciczęsto muszą pracować nad metodami naprawiania słownych pomyłek oraz wyczu-ciem, kiedy lepiej przemilczeć, a kiedy skorygować pomyłkę.Biali rodzice skłaniająsię często ku poglądowi, że sprawy te nie mają znaczenia.Tymczasem mają onewielkie znaczenie dla kształtowania własnej autentycznej tożsamości.Dzieci, o któ-rych mówimy, już utraciły pewne informacje na swój temat, właśnie poprzez procesadopcji.To, co wiedzą o sobie i swojej kulturze, staje się ważne dla wzrostu i rozwo-ju tożsamości.Rozdział 7Pozostałe trudnościna drodze do przywiązaniapoprzednich rozdziałach przedstawiałam, jak wpływa na przywiązaniekwestia bezpieczeństwa dziecka oraz jego negatywne bądz
pozytywne do-świadczenia z opiekunami.W tym rozdziale omawiam zasadnicze czynni-Wki, które komplikują formowanie przywiązania, mogą mu towarzyszyć (np.reaktyw-ne zaburzenia przywiązania) albo są błędnie jako takie rozpoznawane.Pragnę przytym podkreślić, że konkretne symptomy mogą być oznaką kilku różnych jednostekdiagnostycznych.Każde z wymienionych tu zaburzeń ma swoich orędowników opo-wiadających się za wczesną interwencją i szybkim leczeniem dzieci potrzebującychpomocy.Niezaprzeczalnie ochroni to je przed cierpieniami spowodowanymi zbytpóz
nym udzieleniem pomocy.Jednak niektórzy zwolennicy wydajÄ… siÄ™ tak usatys-fakcjonowani postawieniem diagnozy, że stajÄ… siÄ™ zbyt jednostronni.PomijajÄ… czyn-niki decydujÄ…ce o zdiagnozowaniu innych zaburzeÅ„ o podobnych objawach.Czytelnik znajdzie w tym rozdziale pewne podstawowe informacje na temat poważ-nych problemów, które regularnie nakÅ‚adajÄ… siÄ™ na problemy z przywiÄ…zaniem.Mo-im celem nie jest pomoc rodzicom w samodzielnej diagnozie, lecz poprowadzenie ichdo wÅ‚aÅ›ciwego specjalisty, jeÅ›li odniosÄ… wrażenie, że ich dziecko speÅ‚nia okreÅ›lonekryteria diagnostyczne.PodrozdziaÅ‚y na temat zaburzeÅ„ z deficytem uwagi (Attention Déficit Disorder)i zaburzeÅ„ uczenia siÄ™ (.Learning Disabilities) zawierajÄ… omówienie szczególnychtrudnoÅ›ci zwiÄ…zanych z przywiÄ…zaniem oraz niektórych technik pomocnych w pracyz dziećmi przejawiajÄ…cymi owe zaburzenia.PodrozdziaÅ‚y na temat alkoholowego ze-spoÅ‚u pÅ‚odowego i alkoholowych uszkodzeÅ„ pÅ‚odu (FAS - Fetal Alcohol Syndrome,FAE - Fetal Alcohol Effects) zostaÅ‚y napisane w celu przedstawienia rodzicom sposo-bów prowadzÄ…cych do wzmocnienia dzieci w ich pracy nad przywiÄ…zaniem i empatiÄ… [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

wblaskucienia.xlx.pl