[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Na Wyspie Miedzianej pojawiają się typowe greckie osady, wznoszone są pałacei grobowce podobne do wspaniałych budowli Myken, Tirynsu i innych miast Grecjiachajskiej.Kolonizacja wyspy przez Greków przeprowadzana była w sposób pokojowy.Autochtoniczna ludność niegrecka zaczyna przejmować od Greków ich religię, sztukę,rzemiosło, a nawet język.Część Cypryjczyków osiedla się w pobliskiej Syrii, tak że i tamprzenika cywilizacja achajska.Jednakże póz
niej musieli Grecy wieść uporczywe boje nie tyle z samymiCypryjczykami, co z sąsiednimi potężnymi państwami, które usiłowały narzucić swojąwładzę wyspie.Państwa te to Egipt i Królestwo Hetytów władające prawie całą AzjąMniejszą, Syrią i Palestyną.Egipski faraon Tutmosis III zdobywa Cypr około r.1500 p.n.e.Cypr jest wymienianyw archiwach znalezionych w dawnej stolicy Hetytów Hattusas (w pobliżu obecnej wioskitureckiej Bo
azköy).Z tej walki Grecy wychodzÄ… zwyciÄ™sko, prawdopodobnie dziÄ™kipomocy ludnoÅ›ci Cypru.Ale nie tylko Grecy osiedlajÄ… siÄ™ na Cyprze.Z
rodkowa część wyspy to lesista dolinaotoczona górami.Na południu góry łagodnie obniżają się ku morzu, tworząc równinydogodne do osiedlenia.Trzy tysiące lat temu pojawiają się tutaj kolonie Fenicjan,energicznych żeglarzy i kupców, którzy po upadku Krety stają się czołowymi żeglarzamiświata starożytnego.Walka między Grekami-Cypryjczykami i Fenicjanami przyniosła zwycięstwo tympierwszym.Dzięki silnej flocie Cypr zdobywa w IX w.p.n.e.panowanie nad samą Fenicją.276Ale już po upływie lat stu nadchodzi kres niepodległości - wyspa dostaje się pod panowanieAsyrii.WIELKI OZ
RODEK METALURGIITak oto, od czasów państwa asyryjskiego aż do r.1960 przechodził Cypr z rąk do rąki jedynie na krótko udawało mu się odzyskiwać wolność.Cóż było przyczyną, że wielkiemocarstwa starożytności i średniowiecza - Asyria, Egipt, Persja, Rzym, Bizancjum, Wenecja,Kalifat Arabski, Imperium Osmańskie i Imperium Brytyjskie, walczyły o panowanie nadCyprem? Przede wszystkim odgrywało tutaj rolę położenie geograficzne wyspy naskrzyżowaniu dróg między Egiptem, Azją Mniejszą i Palestyną.Zawładnięcie nią dawałopanowanie nad wschodnią częścią Morza Z
ródziemnego, nad drogami morskimi łączącymi tekraje.Ale nie tylko strategicznymi przesłankami kierowali się zdobywcy - Cypr odnajdawniejszych czasów był jednym z większych ośrodków metalurgii świata starożytnego.Cypr nazywano Wyspą Miedzianą, stąd też wywodzi się nazwa miedzi - cuprum.Językoznawcy uważają jednak, że nazwa wyspy pochodzi od rośliny, określanej w językachsemickich jako kupru.Niemniej jednak określenie Wyspa Miedziana bardzo pasuje do Cypru.Istnieją tutaj bogate złoża miedzi, której wydobycie zaczęło się w głębokiej starożytności,około pięciu tysięcy lat temu.Wyspa jest bogata również w inne minerały, a na jej polach pasą się wielkie stada(przede wszystkim owiec), dużo tu winnic, rozwinięta jest produkcja wina.Nie darmo pisałStrabon:  Pod względem urodzajów Cypr nie ustępuje żadnej wyspie.Bogaty jest w winoi oliwę, posiada wystarczającą ilość zbóż na własny użytek.Znajdują się tutaj bogate kopalniemiedzi.PISMO WYSPY MIEDZIANEJNieprzypadkowo z takimi szczegółami opowiadamy o różnych ludach, którezamieszkiwały Cypr czy nim władały.Ludy te używały bardzo różnych języków.Jeden z tychjęzyków kryje się pod znakami pisma znajdowanego na Cyprze od połowy XIX wieku.Początkowo były to napisy na monetach i medalach; w starożytnym mieście cypryjskimIdalionie znaleziono stosunkowo długi, liczący trzydzieści jeden wierszy napis na plakietcez brązu.Numizmatyka i napisy cypryjskie - taki tytuł nosiła pierwsza praca naukowa277poświęcona zagadkowemu pismu Cypru, wydana w Paryżu w r.1852.Jej autor opublikowałwszystkie znane mu teksty cypryjskie oraz katalog znaków (naliczył w tekstach pięćdziesiątsześć różnych znaków).Wkrótce po tym artykule pojawiła się pierwsza publikacja zawierająca odczytany teksttajemniczego pisma, a nawet przekład napisu z brązowej plakietki z Idalionu.Uczony niemiecki Ruyt porównał znaki pisma cypryjskiego z alfabetem fenickim,zidentyfikował brzmienie podobnych z wyglądu znaków i w ten sposób przeczytał teksttablicy z Idalionu - zawierała ona manifest faraona Jahmesa!Uczeni, specjalizujący się w badaniach dawnych pism, potraktowali to odkrycie jakocuriosum a  przekład napisu z Idalionu uznano za kpiny.Alfabet fenicki zawiera dwadzieścia dwa znaki, pismo cypryjskie - pięćdziesiąt sześć.Już samo to porównanie świadczy o tym, że dawni Cypryjczycy i Fenicjanie posługiwali sięróżnymi systemami pisma.Z faktu, iż niektóre znaki fenickie i cypryjskie są do siebiepodobne, absolutnie nie wynika, że brzmienie i sens tych znaków są podobne.Nawiasem mówiąc, w r.1872 stało się oczywiste, że język tekstów cypryjskichw żadnym przypadku nie jest fenickim.Angielski konsul na Cyprze R.Lang odkrył fenicko-cypryjską bilingwę - tekst w języku fenickim i cypryjskim.Była to wotywna inskrypcjawybitnego Fenicjanina Baalrama do Apollina, datowana z czwartego roku panowaniaMilkjatona, króla Idalionu i Kitionu (388 r.p.n.e.).W części tekstu fenickiego pojawia się dwukrotnie wyraz  król - przy imieniuMilkjatona i przy nazwie miast Idalion i Kition.Stąd też Lang słusznie zauważył, żedwukrotnie powtarzająca się grupa znaków w tekście cypryjskim powinna równieżodpowiadać wyrazowi  król.Natomiast znaki stojące obok tego wyrazu oznaczają imię królai nazwy miast.Lang nie określił jednak ani systemu pisma tekstów cypryjskich (czy znak przekazujeliterę, sylabę czy wyraz), ani języka, ani konkretnych znaczeń pojedynczych znaków.Udałosię tego dokonać genialnemu angielskiemu uczonemu samoukowi G.Smithowi.SMITH ROZPOCZYNA PRACENAD ODCZYTANIEM PISMA CYPRYJSKIEGOPracę nad odczytaniem pisma cypryjskiego rozpoczął George Smith w tymże 1872 r.,kiedy odkrył tekst Gilgamesza.Przede wszystkim określił system pisma.Pięćdziesiąt sześćznaków jest to dostatecznie dużo na pismo alfabetyczne, literowe, ale zbyt mało na pismohieroglificzne (w alfabecie istnieje z reguły około trzydziestu znaków, w hieroglifice -278kilkaset).A zatem pismo cypryjskie jest pismem sylabicznym.Tezę tę potwierdziłnastępujący fakt.Nazwy geograficzne Idalion i Kition są greckie (jak większość nazw na Cyprze).Składają się z tematów posiadających jednakowe zakończenie na samogłoskę i orazz sufiksu on.Tymczasem w tekście znaki przekazujące temat nie pokrywały się.Mogło tooznaczać, że końcowa samogłoska i wchodziła w skład różnych znaków sylabicznych: - tiw wyrazie Kition i - li w wyrazie Idalion.Sylaba li występowała również w imieniu króla Milkjatona pisanym Mi-li-ki-ja-to-ne [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

wblaskucienia.xlx.pl