Andrzej Sapkowski 1. Krew Elfow

Startseite

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Nie wiem, kim jest ten Rience.Ale podobnie jak ty, bardzochciałabym się dowiedzieć.74- Czy ten Rience - odezwała się niespodzianie Shani - ma na twarzy bliznę po poparzeniu trzeciego stopnia?Jeśli tak, to ja wiem, kim on jest.I wiem, gdzie on jest.Wśród milczenia, które zapadło, o rynnę za oknem zastukały pierwsze krople deszczu.75Zabójstwo jest zawsze zabójstwem, bez względu na motywy i okoliczności.Przeto ci, którzy zabijają lubprzygotowują zabójstwo, to przestępcy i zbrodniarze, bez względu na to, kim są: królami, książętami,marszałkami czy sędziami.Nikt z tych, którzy obmyślają i zadają przemoc, nie ma prawa uważać się zalepszego od zwykłego zbrodniarza.Bo wszelka przemoc z natury swojej nieuchronnie wiedzie do zbrodni.Nicodemus de Boot,Medytacje o życiu, szczęściu i pomyślnościROZDZIAA SZ�STY- Nie popełnijmy błędu - powiedział król Redami, Vizimir, wsuwając upierścienione palce we włosy naskroni.- Nie stać nas na błąd ani na pomyłkę.Zebrani milczeli.Demawend, władca Aedirn, siedział rozparty w fotelu, wpatrzony w kufel piwa ustawionyna brzuchu.Foltest, pan Temerii, Pontaru, Mahakamu i Sodden, a od niedawna senior protektor Brugge,demonstrował wszystkim swój szlachetny profil, odwracając głowę w stronę okna.Po przeciwnej stroniestołu zasiadał Henselt, król Kaedwen, biegając po uczestnikach narady małymi przenikliwymi oczami,błyszczącymi w brodatej jak u rozbójnika fizjonomii.Meve, królowa Lyrii, bawiła się w zadumieogromnymi rubinami naszyjnika, od czasu do czasu krzywiąc piękne pełne wargi w wieloznacznymgrymasie.- Nie popełnijmy błędu - powtórzył Vizimir.- Bo błąd może nas zbyt drogo kosztować.Skorzystajmy zcudzych doświadczeń.Kiedy pięćset lat temu nasi przodkowie wylądowali na plażach, elfy też chowałygłowy w piasek.Wydzieraliśmy im kraj po kawałeczku, a one cofały się, wciąż uważając, że to już ostatniagranica, że dalej nie pójdziemy.Bądzmy mądrzejsi! Bo teraz nasza kolej.Teraz my jesteśmy elfami.Nilfgaard stoi nad Jarugą, a ja tu słyszę: "Niech sobie stoi".Słyszę: "Dalej nie pójdą".Ale oni pójdą,przekonacie się.Powtarzam, nie popełnijmy błędu, który popełniły elfy!O szybki w oknach znowu zastukały krople deszczu, wiatr zawył upiornie.Królowa Meve uniosła głowę.Zdawało jej się, że słyszy krakanie kruków i wron.Ale był to tylko wiatr.Wiatr i deszcz.- Nie porównuj nas z elfami - powiedział Henselt z Kaedwen.- Hańbisz nas takim porównaniem.Elfy nieumiały się bić, uchodziły przed naszymi przodkami, kryły się po górach i lasach.Elfy nie zafundowałynaszym przodkom Sodden.A myśmy Nilfgaardczykom pokazali, co to znaczy zadrzeć z nami.Nie strasz nasNilfgaardem, Vizimir, nie siej propagandy.Nilfgaard, powiadasz, stoi nad Jarugą? A ja mówię, że Nilfgaardsiedzi za rzeką jak mysz pod miotłą.Bo pod Sodden przetrąciliśmy im kręgosłup! Złamaliśmy ich militarnie,ale przede wszystkim moralnie.Nie wiem, czy to prawda, że Emhyr var Emreis był wówczas przeciwnyagresji na taką skalę, że atak na Cintrę to była robota jakiegoś wrogiego mu stronnictwa.Zakładam, żegdyby udało się nas pokonać, biłby brawo, rozdawałby przywileje i nadania.Ale po Sodden nagle sięokazało, że był przeciw, a wszystkiemu winna jest samowola marszałków.I poleciały głowy.Szafotyspłynęły krwią.To są pewne informacje, żadne plotki.Osiem uroczystych egzekucji, dużo więcejskromniejszych kazni.Kilka pozornie naturalnych, ale zagadkowych zgonów, sporo nagłych przejść w stanspoczynku.Mówię wam, Emhyr wpadł w szał i praktycznie wykończył własną kadrę dowódczą.Kto więcteraz poprowadzi ich armie? Setnicy?- Nie, nie setnicy - rzekł zimno Demawend z Aedirn.- Zrobią to młodzi i zdolni oficerowie, którzy długoczekali na taką okazję, a których Emhyr szkoli od dawna.Ci, których starzy marszałkowie nie dopuszczalido dowodzenia, którym nie pozwalali awansować.Młodzi, zdolni dowódcy, o których już się słyszy.Ci,którzy zdławili powstania w Metumie i Nazairze, którzy w krótkim czasie rozbili rebeliantów w Ebbing.Dowódcy, którzy doceniają rolę oskrzydlających manewrów, dalekich rajdów kawalerii, błyskawicznychprzemarszów piechoty, desantów z morza.Stosujący taktykę druzgocących uderzeń na wybranychkierunkach, używający przy obleganiu twierdz nowoczesnej techniki zamiast niepewnej magii.Nie wolnoich nie doceniać.Oni rwą się, by przejść Jarugę i udowodnić, że nauczyli się czegoś na błędach starychmarszałków.- Jeśli się czegoś nauczyli - wzruszył ramionami Henselt - to nie przekroczą Jarugi.Ujście rzeki na granicyCintry i Verden nadal kontroluje Ervyll i jego trzy twierdze: Nastrog, Rozrog i Bodrog.Tych twierdz nie dasię zdobyć z marszu, żadna nowoczesna technika tu nie pomoże.Nasze skrzydło chroni też flota Ethaina zCidaris, dzięki niej panujemy nad wybrzeżem.Także dzięki piratom ze Skellige.Jarl Grach an Craite, jakpamiętacie, nie podpisał z Nilfgaardem zawieszenia broni, regularnie ich kąsa, napada i pali nadmorskieosady i forty w Prowincjach.Nilfgaardczycy nadali mu przezwisko Tirth ys Muire, Dzik Morski.Straszą76nim dzieci!- Zastraszenie nilfgaardzkich dzieci - uśmiechnął się krzywo Vizimir - nie zapewni nam bezpieczeństwa.- Nie - zgodził się Henselt.- Zapewni je nam coś innego.To, że nie panując nad ujściem rzeki i wybrzeżem,mając odsłoniętą flankę, Emhyr var Emreis nie będzie w stanie zapewnić zaopatrzenia oddziałom, którezechciałby przerzucić na prawy brzeg Jarugi [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

Andrzej Mencwel Wiedza o kulturze Cz. I Antropologia kultury

Andrzej Ziemiański Pomnik Cesarzowej Achai t2

Andrzej Ziemianski Pomnik Cesarzowej Achai t1

Zimniak Andrzej Stalo sie jut Zbior 31

Andrzejewski Jerzy Ciemnosci kryja ziemie (SCAN da

Zimniak Andrzej Stalo sie jut Zbior 24

Orwell George Rok 1984 (2)

Roger Zelazny Stwory swiatla i ciemnosci

A imie jej Ciemnosc

PoematBogaCzlowieka k.5z7