[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Moim 39zdaniem trudność nie polega na wskazaniu wam najlepszegoplanu działania ponieważ wydaje mi się, że w ogólnościwszyscy go znacie lecz na nakłonieniu was do jego wykonania.Bo jeśli się wyda nawet jakieś postanowienie i się je przegłosuje, toi tak do wprowadzenia go w życie jest równie daleko jak przedpowzięciem uchwały.2.Bogom, ponad wszelką wątpliwość, winnijesteście wdzięczność za to dobrodziejstwo, iż jedno z państw1,które w przypływie pychy prowadziło z nami niedawno wojnę,obecnie w was jednych pokłada całą swą nadzieję na ocalenie.Wypada się więc radować takim splotem okoliczności.Jeżelipodejmiecie słuszną decyzję, będziecie mieli możność zarównozdławić przez działanie oszczerstwa uwłaczające godności naszegopaństwa, jak i zyskać dlań dobre imię.3.Otóż Chios2, Rodosi Bizancjum3 oskarżyły nas o złe względem nich zamiary.Byłto zresztą powód, dla którego wspólnie wszczęły przeciwkonam tę ostatnią wojnę.Jak się okaże, podżegaczem był Mauso-los4, który ich do niej nakłonił.Wprawdzie utrzymywał, żejest ich przyjacielem, jednak pozbawił ich wolności.Chiocii Bizantyńczycy mimo iż byli z Rodyjczykami związaniprzymierzem w potrzebie nie przyszli im z pomocą5.4.Wy zaś,których się obawiali, jesteście jedynymi spośród wszystkich,1jedno z państw chodzi o wyspę Rodos, która w r.357 p.n.e.zerwała z Atenami przymierze i obok Chios i Bizancjum wzięła udziałw wojnie sprzymierzeńców z Atenami.2Chios duża wyspa na Morzu Egejskim w pobliżu wybrzeży AzjiMniejszej, sojusznik Aten.3Bizancjum (Byzantion) dziś Istambuł.Wyspy Chios, Rodos, Kosutworzyły związek, do którego dołączyło się Bizancjum i Mausolos,i ogłosiły oficjalnie zerwanie przymierza z Atenami, dając początek (r.357p.n.e.) tzw.wojnie sprzymierzeńców.4Mausolos satrapa perski, władca Karii, kraju w południo-wo-zachodniej części Azji Mniejszej, zachęcał Rodos, Kos i Chios dooderwania się od Aten i popierał je w czasie wojny sprzymierzeńców.Poobaleniu na tych wyspach systemu demokratycznego uzależnił je odsiebie.5w potrzebie nie przyszli im z pomocą to znaczy, kiedy Mausolosuzależnił je od siebie. 40którym zawdzięczać mogą swe ocalenie.A kiedy cały świat sięo tym dowie, lud po wszystkich miastach uzna przyjazń z wami zarękojmię swego bezpieczeństwa.Czyż możecie się spodziewaćwiększego dobra od powszechnej życzliwości wolnej od podej-rzeń, którą wszyscy będą wam świadczyć z własnej woli?5.Dziwię się, że ci sami ludzie, którzy namawiają naszepaństwo do udzielenia pomocy Egiptowi przeciwko królowiperskiemu, wyrażają obawę, że wystąpi on w obronie Rodos.Każdy wie, że Rodyjczycy są Hellenami, Egipcjanie zaś jegopoddanymi.6.Myślę, że niektórzy z was jeszcze pamiętają6o tym, jak w czasie obrad poświęconych polityce Aten wobeckróla zabrałem głos jako pierwszy i chyba jedyny może znalazłsię poza mną ktoś inny i oświadczyłem, że wrogość, którążywicie wobec króla, nie może stanowić rozsądnego motywunaszych zbrojeń, gdyż przygotowania powinniście czynić przeciwotwartym wrogom, przeciwko niemu zaś tylko wtedy wystąpićorężnie, kiedy spróbuje was zaatakować.Nie tylko zresztą ja takmyślałem.Słuszność mego poglądu uznaliście i wy.7.Mojedzisiejsze przemówienie zgadza się tu z dawnym wystąpieniem.Gdyby bowiem król zażądał mojej rady, usłyszałby taką samą,jakiej wam udzieliłem że powinien bronić swego stanu posia-dania w wypadku ataku któregoś z państw greckich, lecz niewolno mu rościć sobie pretensji do władania nad obszarami,które do niego nie należą.8.Jeżeli jednak, Ateńczycy, z zasadypozostawicie w rękach króla te tereny, które wziął w swe posiada-nie przez zaskoczenie lub przez oszukanie części obywateli w nie-których miastach, to moim zdaniem wasze decyzje nie będąsłuszne.Jeżeli natomiast postanowicie prowadzić wojnę, gdy jest tokonieczne, i narazić się na wszystkie związane z nią cierpienia, topo pierwsze tym pewnej ich unikniecie, im większa będzie waszastanowczość, po wtóre zaś ujawnicie słuszny sposób rozumowania.9.Ani mój wniosek domagający się wolności dla Rodyj-czyków, ani wasza przyszła akcja, jeżeli go przyjmiecie, nie6Chodzi o mowę Demostenesa O okręgach podatkowych z r.354 p.n.e. 41zawierają w sobie niczego nowego.Pozwólcie, że przypomnękilka waszych działań, które przyniosły korzystne skutki.Wy-prawiliście kiedyś, Ateńczycy, Tymoteusza7 na pomoc Ariobarza-nesowi8, wprowadzając do podjętej już uchwały dodatkowezastrzeżenie, iż nie wolno mu naruszać przymierza z królem.Tymoteusz, skoro zobaczył, że Ariobarzanes jawnie zbuntowałsię przeciwko królowi, na Samos9 zaś stacjonuje załoga Kyp-rotemisa10 osadzonego tam przez królewskiego satrapę Tig-ranesa postanowił zaniechać pomocy.10.I do dzisiaj nieznalazł król powodu do wypowiedzenia wam wojny.Walczyćbowiem o poszerzenie granic swego państwa to nie to samo, cobronić swego stanu posiadania.Wszyscy z największym natęże-niem sił walczą o jego utrzymanie [ Pobierz całość w formacie PDF ]