[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Mauchly podniósł brwi.Lash pochylił się, otworzył torbę i wyjął dokument.Wy-prostował zawinięte brzegi, po czym poło\ył go na biurko.50 Co to takiego, doktorze Lash? zapytał Mauchly. Mój raport.Mauchly nie wyciągnął ręki po dokument. Mo\e mógłby mi go pan streścić.Lash nabrał tchu. Nie stwierdzono \adnych skłonności samobójczych u Le-wisa i Lindsay Thorpe'ów.Absolutnie \adnych.Mauchly zało\ył muskularne ręce na piersi i czekał. Rozmawiałem z ich rodzinami, przyjaciółmi, lekarzami.Zbadałem ich zdolności kredytowe, wyciągi bankowe, stosunkiw pracy.Wykorzystałem moje znajomości w federalnych ilokalnych organach ścigania.To było najbardziej udane itrwałe mał\eństwo, jakie mo\na sobie wyobrazić.Spokojniemo\na ich było pokazać na tej ścianie szczęśliwych twarzyw waszym holu. Rozumiem. Mauchly wydął usta w sposób, który za-pewne miał oznaczać głęboki namysł. Mo\e były jakieśwcześniejsze oznaki. To równie\ zbadałem.Sprawdziłem dzienniki szkolne,rozmawiałem z nauczycielami oraz dawnymi kolegami.Nic.I \adnych zaburzeń psychicznych.W rzeczy samej, tylko Lewisraz był w szpitalu, kiedy osiem lat temu złamał nogę na nartachw Aspen. Zatem jaka jest pańska diagnoza? Ludzie nie popełniają samobójstw bez \adnego powodu.Szczególnie podwójnych samobójstw.Czegoś nam brakuje. Sugeruje pan. Niczego nie sugeruję.Raport policyjny stwierdza samo-bójstwo.Chcę tylko powiedzieć, \e nie mam wystarczającychinformacji, \eby stwierdzić, dlaczego to zrobili.Mauchly zerknął na raport. Wygląda na to, \e przeprowadził pan drobiazgoweśledztwo. To, czego potrzebuję, jest w tym budynku.Wasza ocenaThorpe'ów mo\e dostarczyć psychologicznych danych niezbęd-nych mi do pracy.51 Musi pan wiedzieć, \e to niemo\liwe.Nasze dane sąpoufne.Chodzi o tajemnice firmy. Ju\ podpisałem zobowiązanie o zachowaniu tajemnicysłu\bowej. Doktorze Lash, taka decyzja nie nale\y do mnie.Ponadtojest mało prawdopodobne, \eby znalazł pan w wynikach na-szych testów coś, czego nie odkrył pan ju\ sam. Mo\e tak, mo\e nie.Właśnie dlatego przygotowałemjeszcze to.Lash wyjął małą kopertę i umieścił ją na pliku kartek raportu.Mauchly pytająco przechylił głowę. To podsumowanie moich wydatków.Czas pracy wyli-czony według mojej zwykłej stawki, wynoszącej trzysta dolarówza godzinę.Nie liczyłem nadgodzin.Bilety lotnicze, pokojew hotelach, wynajem samochodów, posiłki wszystko tu jest.Trochę ponad czternaście tysięcy dolarów.Jeśli nie zgłosi panzastrze\eń wypiszę panu czek na ró\nicę. Jaką ró\nicę? Resztę tych stu tysięcy, które mi pan dał.Mauchly sięgnął po kopertę i wyjął z niej zło\oną kartkę. Nie jestem pewien, czy rozumiem. To całkiem proste.Nie uzyskawszy od pana nowychinformacji, nie mogę powiedzieć nic więcej poza tym, \e Lewisi Lindsay Thorpe'owie byli tak idealną parą, za jaką uznał ichwasz komputer.Ta opinia nie jest warta stu tysięcy.Mauchly przez moment studiował wykaz kosztów.Potemschował go do koperty i ponownie poło\ył na stole. Doktorze Lash, mogę przeprosić pana na chwilę? Oczywiście.Mauchly wstał i z uprzejmym ukłonem opuścił pokój, za-mykając za sobą drzwi.Minęło z dziesięć minut, zanim Lash usłyszał, jak ponowniesię otwierają.Odwrócił się i zobaczył Mauchly'ego stojącegona korytarzu. Proszę tędy powiedział dyrektor.Zaprowadził Lasha do innej windy.Zjechali nią kilka pięter,52 po czym wysiedli i znalezli się w pustym korytarzu.Jego ściany,podłoga i sufit były pomalowane na ten sam bladofioletowykolor.Mauchly przeszedł kawałek, po czym przystanął i ot-worzył drzwi tej samej barwy co ściany i sufit.Skinął na Lasha,\eby wszedł pierwszy.Pomieszczenie było długie i słabo oświetlone.Jego ścianyodchylały się na zewnątrz pod katem czterdziestu pięciu stopni,lecz na wysokości trzech stóp nagle wracały do pionu.Lashmiał wra\enie, \e zagląda do komina. Co to za miejsce? zapytał.Mauchly zamknął drzwi i nacisnął guzik na tablicy kontrolnejobok nich [ Pobierz całość w formacie PDF ]