Markiz de Sade Zbrodnie milosci

Startseite

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Skoro mnie już nie będzie, udaj się śpiesznie doParyża i błagaj ojca, aby zechciał mi przebaczyć, aby nie przeklinał mojej pamięci i odzyskałdla siebie to dziecię. Mówiąc to matka ściskała mnie.usiłowała ukoić rozterkę, którą wywołała we mnie jejopowieść.Ojcze, stracono ją nazajutrz! Niebezpieczna choroba omal nie wtrąciła mnie dogrobu; dwa lata byłem między życiem a śmiercią, nie mając ni siły, ni odwagi, aby do ciebienapisać.Skoro tylko odzyskałem zdrowie, postanowiłem natychmiast rzucić ci się do nóg,błagać o przebaczenie dla nieszczęśliwej małżonki i ujawnić nazwisko osoby, u której winie-neś szukać informacji o mojej siostrze; to pan de Saint-Pr�t.Pan de Courval był prawie nieprzytomny; postradał niemal zmysły, zamarły w nimwszystkie siły ducha; stan jego był doprawdy przerażający.Florville, od kwadransa rozdzierana nieopisanym cierpieniem, wstała nagle ze spokojemzdradzającym ostateczną determinację. Tak, mój drogi! zwróciła się do Courvala. Czy wierzysz teraz, że na całym świecienie ma ohydniejszej zbrodniarki niż nędzna Florville?.Spójrz na mnie, Senneval! Poznajeszswoją siostrę? Dziewczynę, którą uwiodłeś w Nancy? Morderczynię naszego syna, żonę wła-snego ojca, niegodziwą istotę, która rodzoną matkę zawiodła na szafot.Tak, panowie,straszne są moje zbrodnie.Na któregokolwiek z was ośmielę się spojrzeć, widzę jeno przy-czynę zgrozy.Widzę kochanka we własnym bracie, męża w rodzonym ojcu.a kiedy pomy-ślę o sobie, dostrzegam odrażające monstrum, które przebiło nożem serce swojego dziecka iskazało na śmierć własną matkę.Czy wszystkie męczarnie piekła mogą być dla mnie dosta-teczną karą? Sądzicie może, iż zdołam żyć dalej z tak wielką męką w duszy? O nie!.jeszczetylko jednej zbrodni nie mam na sumieniu, ale ta pomści was wszystkich.W mgnieniu oka nieszczęśliwa rzuciła się na pistolety Sennevala, wyrwała mu broń i wy-strzeliła sobie w głowę, zanim ktokolwiek zdołał przejrzeć jej zamiary.Skonała za chwilę, niewymówiwszy ani słowa.Pan de Courval stracił przytomność; syn, wstrząśnięty widokiem tej strasznej sceny, wołałrozpaczliwie o pomoc.Ale dla Florville nie było już ratunku; cień śmierci położył się na jejtwarzy; w zniekształconych rysach dostrzec można było cierpienie gwałtownego zgonu i bez-nadziejną rozpacz.pławiła się w kałuży krwi.Zaniesiono do łóżka nieprzytomnego pana de Courval; przeleżał dwa miesiące w najnie-bezpieczniejszym stanie.Syn jego rozchorował się również, ale swoimi staraniami i czułąopieką zdołał jednak przywrócić ojcu zdrowie i siły.Wszelako po tylu okrutnych ciosach po-stanowili obaj usunąć się od świata.Odległa samotnia skryła ich na zawsze przed ciekawościąprzyjaciół; tam też na łonie cnoty i wiary zakończyli życie tragiczne i ponure, dowodzącswoim przykładem, że tylko w wiecznej ciemności grobu dane jest człowiekowi odnalezćspokój, który wydziera mu nieustannie na tym świecie złośliwość bliznich, splot własnychnamiętności, a nade wszystko fatalizm losu.34EUGENIA DE FRANVALOPOWIEZ TRAGICZNAPouczyć i przyczynić się do poprawy obyczajów oto jest jedyny sens tej opowieści.Nie-chaj ukaże ona ogrom niebezpieczeństwa, na które wystawia się każdy, kto gotów jest nawszystko dla nasycenia swej żądzy! Czyż człowiek taki może sądzić, że wykształcenia, bo-gactwa, talentów i darów Natury można użyć na co innego niż błądzenie po manowcach, sko-ro nie wspierają ich i nie nadają im właściwego waloru w jego oczach powściągliwość, dobreobyczaje, rozsądek i skromność? Tej właśnie prawdy zamierzamy dowieść w toku niniejszejopowieści.Niech wybaczone nam będą potworne szczegóły zbrodni, o których musimy roz-prawiać! Czy byłoby jednak możliwe wpojenie odrazy do podobnych występków, gdyby za-brakło nam odwagi przedstawienia ich w całej odrażającej nagości?Rzadko się zdarza, aby wszystko sprzyjało powodzeniu tej czy innej ludzkiej istoty.Ktośjest faworytem Natury, ale Fortuna odmawia mu swoich darów; innego znowu Fortuna darzyszczodrze łaskami, ale znęca się nad nim Natura.Wydaje się, że zamiarem Opatrzności byłoprzedstawienie w losach każdego indywiduum tej wielkiej prawdy, że zasada powszechnejrównowagi jest najważniejszym prawem Wszechświata, które określa byt wszystkiego, copojawia się, istnieje, oddycha.Franval był mieszkańcem Paryża, gdzie zresztą się urodził, a z czterystu tysiącami liwrówrocznej renty łączył piękną postawę, ujmującą powierzchowność i rozmaite talenty.Pod tąuwodzicielską maską ukrywały się jednak skłonności do najgorszych występków, przedewszystkim zaś te, które tolerowane i podsycane wiodą tak prędko ku jawnej zbrodni.Głównąwadą Franvala był nieopisany przerost imaginacji.Niełatwo jest wyzbyć się tej cechy,zwłaszcza gdy jej skutki wiążą się z pomniejszaniem sił.Im mniej ktoś może dokonać, tymusilniej się o to stara.Im mniej ktoś działa, tym więcej myśli.Każdy rok życia podsuwa munowe pomysły, a przesyt zmysłów nie ostudza go bynajmniej, lecz przeciwnie, rodzi w nimnajfatalniejsze wyrafinowanie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

Christopher Carter Ostatnia zbrodnia Agaty Christi

Carter Scott Cherie Jesli milosc jest gra

Grochola Katarzyna Podanie o milosc BLACK

Zanim milosc nas polaczy Courtney Cole

Grochola Katarzyna Podanie o milosc.WHITE

Grochola Katarzyna Podanie o Miłosc

A.deMello Wezwanie do milosci (

A.deMello Wezwanie do milosci ( (2)

Slaughter Karin Will Trent 06 Zbrodniarz

Wharton William Dom na Sekwanie