Prawo przyciagania Simone Elkeles

Startseite

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Pół godziny pózniej zjeżdżamyz głównej drogi i kierujemy się długimpodjazdem do niedużego domu nad prywatnymjeziorem. Jesteś pewna, że chcesz tu być? pytamKiarę.Nie odzywała się wiele od wyjazdu zeszkoły. Tak.Chcę, żeby t-t-ta noc jeszcze t-t-trwała.Ja też tego chcę.Potem dopadnie mnie twardarzeczywistość.Razem z trzema innymi paramibiegniemy do domu, bo leje.Dom nie jest duży,ale ogromne okna wychodzą na jezioro.Gdybybyło jasno, na pewno byłoby widać wodę.Terazwidzimy tylko krople deszczu uderzające wszyby.Lodówka jest napchana puszkami piwa. Wszystko nasze mówi Ram i podajekażdemu po puszce. A w garażu jest jeszczewięcej, jeśli ktoś będzie chciał.Kiara trzyma zamkniętą puszkę. Będziesz pił? pyta mnie. Może.Wyciąga rękę. To daj mi kluczyki.Nie chcę, żebyśprowadził po alkoholu mówi cicho, żeby niktnie usłyszał. � propos woła Ram. Każdy, kto wypije,musi tu zostać na noc.Takie zasady.Rozglądam się.Nikt nie jest tym zaskoczony. Zaczekaj mówię do Kiary i biegnę dosamochodu po komórkę, którą tam zostawiłem.Po pięciu minutach jestem z powrotem.Pomimonieśmiałości, o której ciągle mówi, Kiara dobrzesobie radzi.Ram wciągnął ją w rozmowę ozaletach diesla i kusi mnie, żeby powiedzieć: Moja dziewczyna.Ale wiem, że jest nią tylko tej nocy.I wkrótcesię to skończy.Odciągam Kiarę na bok. Zostajemy tu na noc.Zadzwoniłem dotwoich rodziców.Zgodzili się. Jak ich do tego przekonałeś? Powiedziałem im, że wypiliśmy.Wolą,żebyśmy tu zostali, niż prowadzili po pijanemu. Ale ja nie miałam zamiaru pić.Posyłam jej łobuzerski uśmiech. Nie muszą wszystkiego wiedzieć, chica.Inne pary szukają sobie w domu miejsca dospania.Biorę kilka koców, które Ram wyjął zszafy, i wyprowadzam Kiarę na dwór. Dokąd idziemy? pyta. Kawałek dalej jest przystań.Wiem, że jestzimno i pada, ale& tam przynajmniej nikogo niema. Zdejmuję marynarkę i jej podaję. Proszę.Wsuwa ręce w rękawy i otula się marynarką.Podoba mi się w moim ubraniu.Czuję się, jakbynależała tylko i wyłącznie do mnie. Zaczekaj! mówi Kiara i chwyta mnie zanadgarstek. Daj mi kluczyki.O, do diabła.A jednak.Teraz mi powie, żewcale nie jest moja że wciąż kocha Michaela ichce jechać do domu.Albo że chciała tylko,żebym ją wziął na bal, a resztę sam sobiedośpiewałem.Wypiłem tylko jedno piwo ijestem boleśnie trzezwy, ale nie chcę jej odwozićdo domu.Chcę, żeby ta noc trwała jak najdłużej. Muszę wziąć torebkę tłumaczy.Zostawiłam ją w samochodzie.Och.A więc chodzi tylko o torebkę.Stoję nadeszczu i patrzę jak głupi na Kiarę.Jedyne, czegopragnę, to przytulać ją i nie wypuszczać z rąk,jakby była moim ulubionym misiem zdzieciństwa.Te uczucia przerażają mnie jakdiabli.Bierze z auta torebkę i trzyma jąkurczowo, gdy idziemy przez trawnik. Obcasy mi się zapadają mówi.Podaję Kiarze koce i biorę ją na ręce. Tylko mnie nie upuść mówi,przytrzymując koce na kolanach, a drugą rękątrzymając mnie kurczowo za szyję, jakby bałasię o życie. Zaufaj mi. Mówię to dzisiaj już drugi raz.Aprawda jest taka, że nie powinna mi ufać, bomamy tylko tę noc, a potem wszystko sięspieprzy.Ale nie chcę myśleć o jutrze.Ta nocmusi trwać wieki.Ten nocy& może mi zaufać,tak jak ja jej ufam.Stawiam ją na deskach przystani.Jest ciemno.Czarne chmury nie przepuszczają światłaksiężyca.Koc na wierzchu zupełnie przemókł,ale na szczęście wziąłem ich kilka.Rozkładamsuche koce na drewnianej podłodze przystani,przygotowując miejsce do spania.Nie wiem tylko, czy będziemy się zajmowaćwyłącznie spaniem. Kiara? mówię. T-t-tak? odpowiada, a to jedno słowodzwięczy w ciemności. Prześpij się ze mną.50.KiaraSerce mi trzepocze i czuję przypływpodniecenia. C-c-ciemno tu.Nic nie widzę [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

Abercrombie Joe Pierwsze prawo 03 Ostateczny argument królów

Goodkind Terry Pierwsze prawo magii

Lackey Mercedes Prawo miecza

Christian Jacq Prawo Pustyni (2)

Zajdel Janusz A Prawo do powrotu

Walczak R. Prawo Turystyczne

Ludlum Robert Krucjata Bourne'a

Juliusz Slowacki Balladyna

Eddings Dav

Rice Anne Opowiesc o zlodzieju cial