[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.MADRAKSyn Horusa.Czy wybrałeś już dla niego imię?HORUSJeszcze nie.MADRAKMoje gratulacje.GENERAŁWłaśnie.VRAMINSerdeczne.HORUSDzięki wam.VRAMINDaruję mu wisiorek Izydy, a rzecz to potężna.Wiem, że Izyda pragnęłaby, żeby jej wnuk to nosił.HORUSDzięki ci.GENERAŁJa daruję mu pierścień, który jest częścią mego ciała.Ciało to służyło mi wiernie i w potrzebie zawsze przypominało, że jestem człowiekiem.HORUSDzięki ci.MADRAKDaruję mu moją laskę, żeby podnosiła go na duchu.Istnieje stara tradycja, która mówi, że laski potrafią to jakoś zrobić.Nie mam pojęcia jak.HORUSDzięki ci.MADRAKMuszę już iść i rozpocząć pokutniczą pielgrzymkę.Bądź zdrowy, Aniele Domu Życia.HORUSSzerokiej drogi, Madraku.(Madrak odchodzi)GENERAŁMuszę wesprzeć pewną rewolucję.Idę odszukać konia.Bądź pozdrowiony, Aniele Domu Życia.HORUSUdanej rewolucji, Generale.(Generał odchodzi)VRAMINA ja ruszam do Domu Śmierci, którym obecnie władam.Żegnaj, Aniele Domu Życia.Pewnego dnia Książę skontaktuje się z tobą z Maraczka, a Aniołowie innych Stacji zgromadzą się, żeby oddać ci hołd.HORUSŻyczę ci znakomitych wierszy i szalonego natchnienia, Vraminie.VRAMlNDzięki ci.I to chyba mniej więcej wszystko, co mamy do powiedzenia.HORUSNa to wygląda.(Vramin unosi różdżkę.Na podłogę spada jakiś wiersz i jasno płonie.Horus schyla się, żeby go odczytać, a kiedy podnosi głowę, zielonego poety już nie ma.Gdy wiersz się rozmywa, Anioł Domu Życia wie, że głosił jakąś prawdę, lecz nie pamięta już słów.I tak być powinno.) [ Pobierz całość w formacie PDF ]