Christie Agatha Godzina zero

Startseite

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Zdarzyło jej się to kiedyś, z trudem uratowała się,wyrzuciło ją na brzeg koło Easter Point, całkiem wycieńczoną. A wcale nie wygląda to niebezpiecznie. Z tej strony nie jest.Prąd płynie przy drugim brzegu.Pod skarpą jest bardzo głę-boko.W zeszłym roku był tu wypadek niedoszły samobójca rzucił się ze Stark Head,ale zaczepił się o drzewo w połowie urwiska i straż przybrzeżna go ściągnęła. Biedaczysko.Założę się, że nawet im nie podziękował.To musi być fatalne: zdecy-dować się na taki krok i zostać odratowanym.Czuł się pewnie jak idiota.68 Może dziś już się z tego cieszy spekulowała Audrey.Od niechcenia zaczęła się zastanawiać, co też ten człowiek może teraz robić i gdziejest.�omas pykał z fajki.Lekko odwracając głowę, mógł przyglądać się Audrey.Zauważył, że twarz ma poważną i zaabsorbowaną, kiedy tak wpatrywała się w drugibrzeg.Długie brązowe rzęsy, czysta linia policzka, małe, podobne do muszelki, ucho.To mu o czymś przypomniało. A, znalazłem twój kolczyk, ten, który wczoraj zgubiłaś. Poszperał w kieszeni.Audrey wyciągnęła rękę. O, dobrze, gdzie go znalazłeś? Na tarasie? Nie.Był koło schodów.Musiałaś go zgubić, schodząc na kolację.Nie miałaś goprzy kolacji. Cieszę się, że się znalazł.Wzięła go.�omas zwrócił uwagę, że wyglądał stanowczo zbyt ciężko przy jej ma-łych uszach.Dziś też nosiła pokazne kolczyki.Zauważył: Nosisz kolczyki nawet do kąpieli.Nie boisz się ich zgubić? O, to takie taniutkie drobiazgi.Nie znoszę nie mieć kolczyków z powodu tego dotknęła lewego ucha.�omas przypomniał sobie. Ach, tak, to od czasu, kiedy ugryzł cię stary Bouncer.Potwierdziła.Milczeli pogrążeni we wspomnieniach z dzieciństwa.Audrey Standish (to jej panień-skie nazwisko), wysoka dziewczynka o patykowatych, za długich nogach, wtuliła twarzw futro starego Bouncera, który miał chorą łapę.Ugryzł ją mocno.Musiano jej założyćszwy.Teraz prawie nie było tego widać, została maleńka, niewyrazna blizna. Dziewczyno, przecież tego wcale nie widać.O co ci chodzi?Audrey po chwili milczenia powiedziała szczerze: To dlatego.dlatego, że chciałabym być.bez skazy.�omas zrozumiał.To pasowało do jego obrazu Audrey.Była perfekcjonistką.SamaAudrey sprawiała wrażenie doskonałości.Powiedział pod wpływem nagłego impulsu: Jesteś znacznie piękniejsza niż Kay.Odwróciła się gwałtownie. Ach, nie, �omas.Kay naprawdę.Kay jest naprawdę śliczna. Na zewnątrz tak.Ale mnie chodzi o to, co pod spodem. Czyżbyś miał na myśli powiedziała rozbawiona walory mojej pięknejduszy?�omas postukał fajką, oczyszczając ją z popiołu. Nie rzekł. Chodzi mi raczej o twoje kształtne kości.69Audrey wybuchnęła śmiechem.�omas nabijał fajkę nową porcją tytoniu.Milczeli przez jakieś pięć minut.�omasspoglądał na nią co i raz, ale dyskretnie, tak że tego nie zauważyła.Wreszcie powiedziałcicho: Co ci dolega, Audrey? Dolega? O co ci chodzi? Coś jest z tobą nie tak. Nieprawda.Wszystko ze mną jest w porządku. Jednak nie wszystko.Zaprzeczyła ruchem głowy. Nie chcesz mi powiedzieć? Nie mam nic do powiedzenia. Może robię z siebie durnia, ale.ale muszę to powiedzieć. przerwał Audrey.dlaczego nie zapomnisz o tym wszystkim? Czemu nie chcesz dać sobie z tym spokoju?Konwulsyjnie zacisnęła swoje drobne dłonie na kamieniach. Nie rozumiesz! Kompletnie nic a nic! Ależ Audrey, moja droga, rozumiem.Właśnie rozumiem.Wiem.Zwróciła ku niemu twarz z wyrazem powątpiewania.�omas ciągnął: Wiem dokładnie, przez co musiałaś przejść.I.i wiem, co to dla ciebie znaczyło.Zbladła jak ściana. Ach, tak.Nie sądziłam, że ktokolwiek wie. No, więc, ja tak.Nie chcę o tym mówić.Ale chcę cię przekonać, że to wszystkomasz już za sobą.to zamknięta przeszłość. Niektórych rzeczy nie można zamknąć powiedziała półgłosem. Posłuchaj, Audrey, nie ma co tego rozpamiętywać.Przeszłaś przez piekło.Nic do-brego nie wyniknie, jeśli będziesz do tego ciągle wracać.Patrz naprzód, a nie wstecz.Jesteś jeszcze młoda.Masz przed sobą życie, jeszcze długie życie.Myśl o jutrze, nieo dniu wczorajszym.Wpatrywała się w niego szeroko otwartymi oczyma, z których nie dało się wyczy-tać, o czym myśli. A jeśli nie potrafię? Musisz! Myślę, że jednak nie rozumiesz.Chyba nie jestem całkiem normalna, jeśli chodzio pewne sprawy. Bzdura wtrącił gwałtownie. Ty. przerwał. Ja.co? Pamiętam cię, kiedy byłaś młodą dziewczyną, przed ślubem z Nevile em.Dlaczegoza niego wyszłaś?70Uśmiechnęła się. Bo się w nim zakochałam. Tak, tak, tyle to wiem.Ale dlaczego się w nim zakochałaś? Co cię w nim tak po-ciągało?Zmrużyła oczy, jakby chciała popatrzeć na świat oczami tamtej dziewczyny, którejjuż dziś nie było. Myślę, że to dlatego powiedziała że on był taki pozytywny.Był moim prze-ciwieństwem.Zawsze czułam się jak cień, trochę nierealna [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

Fowler Christopher Siedemdziesišt siedem zegarów

Christopher J. O'Leary, Robert A. Straits, Stephen A. Wandner Job Training Policy In The United States (2004)

Swietlisty Kamien 03 Paneb Og Jacq Christian

Swietlisty Kamien 03 Paneb Og Jacq Christian(1)

wietlisty Kamień 03 Paneb Ognik Jacq Christian(1)

Jacq Christian wietlisty Kamień 03 Paneb Ognik

wietlisty Kamień 01 Nefer Milczek Jacq Christian

Colin Dexter Ktokolwiek widzial scr

balzac honoriusz fizjologia małżeństwa

Lackey Mercedes Obietnica Magii (3)