Collins Suzanne Igrzyska mierci 02 W piercieniu ognia

Startseite

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Słyszę ją, ale jej nie widzę.Wtedy uszy rozrywa mi znowu zawodzącywrzask, i nie mam już żadnych wątpliwości, gdzie jest jego zródło.Dzwięki wydobywają się z gardłamałego, grzebieniastego ptaka o czar-312Gdzie ona jest? Co jej robią? Prim! krzyczę. Prim!Odpowiada mi następny wrzask pełen cierpienia.Jak tutaj trafiła? Dlaczego wciągnięli ją do igrzysk? Prim!Liany chłostają mnie po twarzy i ramionach, pnącza owijają mi się wokół nóg, ale zbliżam się do niej,jestem już niedaleko, bardzo blisko.Pot zalewa mi twarz i sprawia, że niezagojone rany po kwasie piekąnieznośnie.Dyszę ciężko, łapczywie połykam ciepłe, wilgotne powietrze, które wydaje się całkowiciepozbawione tlenu.Rozbrzmiewa krzyk zagubionej, bezpowrotnie straconej istoty, tak dramatyczny, żenawet nie próbuję sobie wyobrazid, co jej zrobili. Prim!Przedzieram się przez ścianę gęstej roślinności i wypadam na małą polanę, a wtedy przejmujący dzwiękrozlega się bezpośrednio nade mną.Jak to możliwe? Raptownie podnoszę głowę i sprawdzam, czy nieprzetrzymują jej wysoko na drzewie.Z rozpaczą wodzę wzrokiem między gałęziami, ale nic nie widzę. Prim? pytam błagalnie.Słyszę ją, ale jej nie widzę.Wtedy uszy rozrywa mi znowu zawodzącywrzask, i nie mam już żadnych wątpliwości, gdzie jest jego zródło.Dzwięki wydobywają się z gardłamałego, grzebieniastego ptaka o czar-.ii�312nym upierzeniu, który przycupnął na gałęzi na wysokości przeszło trzech metrów nad moją głową.Wszystko staje się jasne.To głoskułka.Nigdy dotąd żadnej nie widziałam, byłam pewna, że wymarły.Przez chwilę opieram się o pieo drzewa iprzyciskam ręce do boku, bo złapała mnie kolka.Wpatruję się w zmieszaoca, przodka i ojca.Przywołujęw myślach obraz kosa, łączę go z głoskułką i już wiem, jakie cechy odziedziczył po nich mój kosogłos.Ptakna gałęzi ani trochę nie wygląda na zmiecha i nikt nie odróżniłby go od normalnego stworzenia, gdybynie te upiornie realistyczne krzyki Prim.Uciszam go jedną strzałą, która przeszywa mu gardło, a kiedyspada na ziemię, wyciągam strzałę i na wszelki wypadek ukręcam mu łeb.Na koniec ciskam topaskudztwo w gęstwinę dżungli, bo nie ma takiego głodu, który skłoniłby mnie do zjedzenia mięsa tegoptaka.To nie był głos Prim, powtarzam sobie.Podobnie jak zmutowane wilki w ubiegłym roku tak naprawdęnie były martwymi trybutami.Znowu padłam ofiarą sadystycznej sztuczki organizatorów igrzysk.Finnick wpada hałaśliwie na polanę i widzi, jak wycieram strzałę garścią suchego mchu. Katniss? Wszystko w porządku, nic mi nie jest uspokajam go, chod wcale nie czuję się dobrze.Wydawało mi się, że słyszę krzyk siostry, a tymczasem. Nie kooczę, bo przerywa mi przenikliwy pisk.Tym razem to nie jest głos Prim, lecz innej osoby, chyba młodej kobiety.Nie rozpoznaję jej, ale naFinnicku robi piorunujące wrażenie.Twarz blednie mu jak kreda i widzę, że zrenice rozszerzają mu się żestrachu. Finnick, czekaj! wołam, bo pragnę go pokrzepid, ale on już wyrwał przed siebie, popędził wpogoni za ofiarą, tak samo na oślep jak ja, kiedy usiłowałam odnalezd rzekomą Prim. Finnick! krzyczę, chod wiem, że się nie odwróci i nie zaczeka, żeby wysłuchad racjo-nalnego wytłumaczenia.W takiej sytuacji nie pozostaje mi nic innego, tylko natychmiast ruszyd za nim.Chod biegnie naprawdę prędko, tropię go bez najmniejszego problemu, bo zostawia za sobą wyrazną,wydeptaną ścieżkę.Niestety, ptak znajduje się jakieś pół kilometra dalej, a droga biegnie głównie podgórę, więc kiedy doganiam Finnicka, dosłownie padam z nóg.Widzę, jak krąży wokół ogromnego drzewao pniu, którego średnica zapewne wynosi prawie półtora metra, a najniższy konar znajduje się jakieśsiedem metrów nad ziemią.Kobiece wrzaski dobiegają gdzieś z głębi korony, ale głoskułka jest ukrytawśród liści.Finnick również wrzeszczy. Annie! Annie! powtarza bez kooca.Wpadł w panikę i nie mam szansy porozumied się z nim,więc zabieram się do tego, co i tak bym zrobiła.Wspinam się na sąsiednie drzewo, odszukuję wzrokiemgłoskułkę i strzelam do niej z łuku.Przeszyty strzałą ptak pada na ziemię, prosto pod nogi Finnicka, którygo podnosi i powoli uświadamia sobie prawdę.Kiedy jednak ześlizguję się z drzewa i dołączam do niego,wydaje się jeszcze bardziej przygnębiony. Finnick, wszystko dobrze pocieszam go. To tylko głoskułka, organizatorzy wycięli nampaskudny numer.To nie był człowiek, nie ma tutaj twojej.Annie. Wiem, że jej tu nie ma, ale ten głos należał do niej.Głos-kułki naśladują to, co usłyszą.Jakmyślisz, Katniss, skąd wzięli te wrzaski? Spogląda na mnie z bólem.Czuję, jak krew odpływa mi z policzków, kiedy pojmuję znaczenie jego słów. Och, Finnick, chyba nie sądzisz, że oni. Właśnie tak sądzę.Dokładnie tak mi się wydaje [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

Trylogia Hana Solo.02.Zemsta Hana Solo

Trylogia Lando Calrissiana.02.Lando Calrissian i Ogniowicher Oseona (3)

Roberts Nora Marzenia 02 Odnalezione marzenia

Carey Jacqueline [ Dziedzictwo Kusziela 02] Wybranka Kusziela

Vinge Joan D Królowe 02 Królowa Lata Zmiana

Lindskold, Jane [Firekeeper 02] Wolf's Head, Wolf's Heart

Feist Raymond E & Wurst Janny Imperium 02 Sługa Imperium

Wiera Kamsza Odblaski Eterny 05 Serce zwierza 02 Kula losów

Ian Cameron Esslemont Imperium Malazańskie 02 Powrót Karmazynowej Gwardii 01

Cook Glen A Imie Jej Ciemnosc