Flagg F. Smazone zielone pomidory

Startseite

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Intensyw-ne poszukiwania prowadzone przez detektywa Curtisa Smoote a i detektywa Wendel-la Rigginsa doprowadziły ich aż do Tennessee i Alabamy.Jednakże nie odnaleziono aniBennetta, ani ciężarówki, którą podróżował. Przeszukaliśmy wszystko cal po calu powiedział detektyw Smoote w wywiadzieudzielonym dziś rano. Wygląda to tak, jakby po prostu rozpłynął się w powietrzu.161 TYGODNIK DOT WEEMS(TYGODNIOWY BIULETYN WHISTLE STOP W ALABAMIE)19 marca 1931Smutna wiadomość dla nas wszystkichPo śmierci taty w zeszłym roku, Leona, Mildred, Patsy, Ruth i Edward �readgoode- owie wybrali się w kolejną smutną podróż do domu na pogrzeb swojej mamy.Po mszy wszyscy poszliśmy do domu �readgoode ów.Przybyli tam chyba wszyscymieszkańcy Whistle Stop, by złożyć ostatni hołd mamie �readgoode.Połowa nas wła-ściwie wychowała się z tatą i mamą �readgoode ami.Nigdy nie zapomnę tych szczęśli-wych chwil, które tam spędziliśmy, i jak zawsze byliśmy mile widziani.Co się mnie ty-czy, to na jednym z ich wielkich przyjęć z okazji czwartego lipca poznałam moją lepsząpołowę.Wszyscy przeżywaliśmy romans Cleo i Ninny i niejedną godzinę spędziliśmy,siedząc po kościele na ich ganku.Wszystkim nam będzie jej brakować, a miasteczko bez niej już nigdy nie będzie ta-kie samo.162DOM SPOKOJNEJ STAROZCIROSE TERRACEOLD MONTGOMERY HIGHWAYBIRMINGHAM, ALABAMA11 maja 1986Evelyn Couch otworzyła plastikową torbę pełną marchewek i porów, które przy-niosła dla siebie, i poczęstowała nimi swoją przyjaciółkę.Pani �readgoode odmówiłai dalej jadła swoje orzeszki w pomarańczowej piance. Nie, dziękuję, kochana, surowe jedzenie mi nie służy.A dla czego ty jesz te suro-we warzywa? To taka dieta.Mogę jeść wszystko, co nie zawiera tłuszczu i cukru. Znowu usiłujesz się odchudzić? Tak.Będę próbować, ale to trudne.Strasznie się roztyłam. Zrobisz, co zechcesz, ale ja i tak uważam, że wyglądasz świetnie. Och, pani �readgoode, pani jest dla mnie taka miła, ale ja teraz noszę rozmiarszesnasty. Nie wyglądasz na to.Essie Rue.no, to dopiero była szafa.No, ale ona zawsze mia-ła skłonności do tycia, od dzieciństwa.W końcu doszła do ponad stu kilo. Naprawdę? O, tak, ale jakoś nigdy się tym nie martwiła.Zawsze ubierała się w najlepsze ciu-chy, a we włosy wpinała kwiatek do kompletu.Wszyscy mówili, że Essie Rue wygląda jakspod igły.Miała prześliczne rączki i stopki.Wszyscy w Birmingham podziwiali jej uroczestopki, kiedy została zatrudniona do gry na wspaniałym Wurlitzerze. Na czym? Na wielkich organach Wurlitzera.Od lat stały w kinie Alabama.Podobno to byłynajwiększe organy na Południu, i pewnie to prawda.Wsiadaliśmy wszyscy do tramwajui jechaliśmy do kina.Chodziłam na wszystkie filmy z Ginger Rogers.Była moją ulubionąaktorką.To najbardziej utalentowana dziewczyna w Hollywood.Nie obejrzę filmu, je-163żeli ona w nim nie występuje.Potrafi wszystko: tańczyć, śpiewać, grać.co tylko du-sza zapragnie.W każdym razie, między seansami gasły światła i rozlegał się męski głos: A teraz,kino Alabama ma zaszczyt przedstawić. Zawsze tak mówił: Zaszczyt przedsta-wić .pannę Essie Rue Limeway grającą na wspaniałym Wurlitzerze.I wtedy gdzieśz oddali zaczynały dochodzić dzwięki muzyki.a potem z nagła spod podłogi wyła-niały się te ogromne organy i Essie Rue zaczynała grać swój popisowy numer Jestemzakochana w mężczyznie z Księżyca.Padały na nią światła wszystkich reflektorów, a oddzwięku organów, który wypełniał całe kino, aż drżały ściany.Potem Essie odwracałasię, uśmiechała, nie myląc przy tym klawiszy, i przechodziła do następnej piosenki.Za-nim się człowiek zdążył zorientować, już grała Gwiazdy spadły na Alabamę czy %7łycie tomiska czereśni, a jej maleńkie stopki muskały klawisze jak motylki! Nosiła buciki z pa-skami wokół kostki, które specjalnie zamówiła w sklepie Lovemana.Można by powiedzieć, że wszędzie przybierała na wadze, ale niezupełnie tak było, botyło tylko jej ciało.Każdy ma jakieś mocne strony, a i ona znała swoje i umiała je wykorzystać.Dlategonie mogę znieść, kiedy jesteś taka niezadowolona z siebie.Któregoś dnia powiedziałampani Otis: Evelyn Couch ma najpiękniejszą cerę, jaką kiedykolwiek widziałam.Wyglą-da, jakby matka przez całe życie trzymała ją w wacie. Dziękuję, pani �readgoode. Ależ to prawda.Nie masz ani jednej zmarszczki.Powiedziałam też pani Otis, żepowinnaś się zastanowić nad sprzedażą kosmetyków Mary Kay.Z twoją cerą i osobo-wością raz dwa kupiłabyś sobie różowego cadillaca.Moja sąsiadka, pani Hartman, masiostrzenicę, która sprzedaje ich kosmetyki, zrobiła fortunę i dostała od Mary Kay różo-wego cadillaca jako premię.A nie jest nawet w połowie taka ładna jak ty. Och, pani �readgoode, dziękuję, że pani tak mówi, ale jestem za stara, żeby sięw coś takiego pakować powiedziała Evelyn. Oni szukają młodych kobiet. Evelyn Couch, jak możesz tak mówić, przecież jesteś jeszcze młodą kobietą.Czter-dzieści osiem lat to betka! Masz przed sobą jeszcze pół życia! Mary Kay nie patrzy nawiek.Ona sama już nie jest dzierlatką.Gdybym była na twoim miejscu, miała twoją ceręi tyle lat, co ty, postarałabym się o tego cadillaca.Oczywiście najpierw musiałabym zro-bić prawo jazdy, ale i tak bym weszła w ten interes.Evelyn, pomyśl tylko, jeżeli dożyjesz mojego wieku, to masz przed sobą jeszcze trzy-dzieści siedem lat. Jak to jest mieć osiemdziesiąt sześć lat, pani �readgoode? Evelyn się roześmia-ła. Nie czuję się jakoś inaczej.Jak już mówiłam, to spada na człowieka w jednej chwi-li.Jednego dnia jesteś młoda, a już następnego dnia zaczyna ci zwisać biust i podbródek164i musisz nałożyć gumowy pas.Nie wiesz jednak, że jesteś stara.Oczywiście widzę to, kie-dy patrzę w lustro.i czasami śmiertelnie mnie to przeraża.Moja szyja wygląda jak starakrepina, mam zmarszczkę na zmarszczce i nic nie mogę na to poradzić.Och, używałamjakichś specyfików firmy Avon na zmarszczki, ale efekty trwały tylko z godzinę, a potemzmarszczki wracały, więc w końcu przestałam się wygłupiać.Już nawet nie robię so-bie makijażu.Używam tylko trochę lakieru do włosów i ołówka do brwi, żeby w ogóleje mieć.teraz są zupełnie białe, kochana.i cała jestem pokryta plamami wątrobowy-mi. Spojrzała na dłonie. Aż dziw, skąd się ich tyle bierze. Roześmiała się. Je-stem już za stara nawet na to, żeby robić sobie zdjęcia.Kiedyś Francis chciał zrobić zdję-cie mnie i pani Otis, ale ja schowałam głowę.Powiedziałam, że aparat mógłby się ze-psuć na mój widok.Evelyn spytała, czy pani �readgoode kiedykolwiek czuje się osamotniona. O, tak, czasami.Oczywiście wszyscy moi bliscy już umarli, ale niekiedy przycho-dzi ktoś z kościoła, żeby się ze mną przywitać i pożegnać.Tak to już jest dzień do-bry i do widzenia.Czasami patrzę na zdjęcie Cleo i Alberta, zastanawiam się, co porabiają.i marzęo dawnych czasach.Uśmiechnęła się do Evelyn [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

Stephen King Zielona Mila

Zielona Mila

Flagg Fennie Smazone zielone pomidory

Jan Od Krzyża, Âśw. Dzieła

Rice Anne Wywiad z wampirem

Morrell Dav

chmielewska joanna skradziona kolekcja (5)

Knaak Richard A WarCraft Dzien Smoka

John Grisham Raport Pelikana

Justyniusz Zarys dziejow