[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Otylia wskazała palcem szczyt najwyższego wzgórza i powiedziała: Ja bym tu budowała dom.Wprawdzie nie widzi się stamtąd pałacu, gdyż zakrywa go la-sek, ale za to człowiek znalazłby się tam jak w jakimś innym, nowym świecie, a wieś iwszystkie domy leżałyby w ukryciu.A jaki przepiękny stamtąd widok na stawy, młyn, nawzgórza, góry, wieś.Zauważyłam to przechodząc tamtędy. Ona ma słuszność  zawołał Edward  że też nam to nie wpadło do głowy! Tak myślałaś,Otylio?  wziął ołówek i zakreślił mocno i ostro podłużny czworobok na mapie.Kapitanowi jak by ktoś przeszył serce.Niechętnie spoglądał na swój tak troskliwie i czystonaszkicowany plan teraz w ten sposób zniekształcony, lecz opanował się po chwili niezado-wolenia i nawet przystał na tę myśl. Otylia ma słuszność  powiedział  czy nie odbywa się nieraz z przyjemnością dalekichspacerów po to, by napić się kawy lub spożyć rybę, która by nam w domu tak nie smakowała?Pożądamy zmian i obcego otoczenia.Ten pałac tutaj wznieśli dziadowie wasi powodując sięrozsądkiem, gdyż jest on osłonięty przed wiatrami i leży blisko ludzkich siedzib, zaś pawilonnasz, pomyślany raczej gwoli zabaw aniżeli na zamieszkanie, tam się lepiej nadaje, i w od-powiednie porze roku zapewni spędzenie miłych godzin.Im dłużej rozprawiano nad tą kwestią, tym rzecz wydawała się korzystniejsza, a Edwardnie umiał ukryć radości, że był to plan Otylii.Był tak dumny z tego, jak by to był jego własnypomysł.ROZDZIAA
ÓSMYJuż wczesnym rankiem kapitan zbadaÅ‚ nowy plac budowy i rzuciÅ‚ pierwszy szkic sytuacyj-ny, a kiedy caÅ‚e towarzystwo raz jeszcze miejsce to zatwierdziÅ‚o, sporzÄ…dziÅ‚ dokÅ‚adny plan zkosztorysem i wszystkim, co potrzeba.Nie brakÅ‚o wiÄ™c niczego do rozpoczÄ™cia koniecznychrobót.PrzystÄ…piono też od razu do sprawy sprzedaży folwarku; tak wiÄ™c panowie znalez
linową okazję do współpracy.Kapitan zwrócił uwagę Edwardowi, że należałoby uczcić urodziny Szarlotty przez położe-nie kamienia węgielnego pod budynek.Nietrudno było tym razem przezwyciężyć dawną nie-chęć Edwarda do tego rodzaju uroczystości, nagle bowiem przyszło mu na myśl, że urodzinyOtylii, które przypadały póz
niej, również będzie można obchodzić z należytą okazałością.Szarlotta, której nowe wydatki i wszystko, co było z tym związane, wydawały się poważnei zbyt wielkie, a nawet niejednokrotnie wątpliwe, postanowiła raz jeszcze dokładnie przejrzećwszystkie plany, terminy i koszty.Dlatego też za dnia widywano się rzadziej, z tym większąradością spotykając się wieczorami.32Tymczasem Otylia stała się już zupełną panią domu.I czyż mogło być inaczej przy jej ła-godnym, lecz stanowczym obejściu? Wszystkie swe siły poświęciła domowi i jego sprawom,oddana mu bardziej aniżeli światu i beztroskiemu używaniu wiejskich przyjemności.Edwardszybko zauważył, że właściwie tylko z grzeczności towarzyszyła mu w jego wędrówkach pookolicy i że jedynie z obowiązku towarzyskiego chodziła na wieczorne spacery, a nierzadkowymawiała się od nich nawałem zajęć domowych.Odtąd tak urządzał wspólne przechadzki,aby móc jeszcze przed zachodem słońca znalez
ć się w domu.Powrócił też do zwyczaju, któ-rego był już zaniechał, czytania wierszy, wybierał zaś takie, które mu pozwalały przy recyta-cji dawać wyraz czystej, lecz namiętnej miłości.Zwykle siadali wieczorami dokoła małego stolika na swoich stałych miejscach: Szarlottana kanapie, Otylia naprzeciw niej na fotelu, a panowie po bokach.Ponieważ Otylia siedziałapo prawej stronie Edwarda, więc też podczas czytania przesuwał światło w jej kierunku, zaśpanienka przysuwała się bliżej, by móc zajrzeć do książki, gdyż i ona bardziej ufała własnymoczom niż obcym wargom [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

wblaskucienia.xlx.pl