[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jej posąg stał w świętym gaju.Wyobrażenie to, w czasie świąt, obwożono na wozie, a potem rytualnie myto w morzu (zaślubiny 2 Njordem?), po czym topiono zajmujących się nim niewolników.5.— kult: Tacyt, Germ.40.Njórd (znaczenie imienia nieznane).1.—2.Wan.3.Mąż Skadi.Urodziła mu albo parę bliźniąt — Freya i Freyę, albo tylko Freyę.W tym drugim przypadku matką Freya byłaby siostra Njórda (prawdopodobnie Nerthus).4.Bóg wód przybrzeżnych, patron ludzi morza, przyjazny człowiekowi.Jako Wan znał przyszłość.Nazywano go „bogiem bez błędów".Prawdopodobnie pierwotnie należał do bogów płodności, stąd, nawiązując do teorii Dumezila (szczegóły patrz ->· Alkowie), należałoby go uznać za boga odpowiedzialnego za funkcję reprodukcyjną — najprawdopodobniej wspólnie z siostrą, -> Nerthus.Później te kompetencje przeszły na jego dzieci — ->· Freya i ->· Freyę.We wszystkich trzech przypadkach germańskich rodzeristw o kompetencjach reprodukcyjnych (Alkowie, Njórd-Nerthus, Frey-Freya), wydają się one bardzo podobne do indyjskich Aświnów, także bóstw płodności.Po wojnie Asów z Wanami przebywał, jako zakładnik, w Asgardzie.Potem osiedlił się w pałacu Noatun (Okrętowy Dwór) na wybrzeżu morskim — budowla ta odznaczała się strzelistą, wysoką konstrukcją.Tuż przed Ragnarókiem powróci do Wanaheimu.Według jednej z wersji należał do niego statek Skidbladnir — według zaś innej stworzony został dla jego syna, Freya (może to być świadectwo, że przywództwo wśród Wanów, po odejściu Njórda, przejął jego syn).Przeżyje Ragnarók i będzie panował nad Szwecją (nowe przetworzeni^ jakiejś starszej, zapomnianej tradycji).5.— dziecko z siostrą: Lokas.36.— prekognicja: Thrym.14.— zakładnik w Asgardzie i powrót do Yanaheimu: Yafihr.38-39; Lokas.34.— „bez błędów": Grimn.16.— pałac: Grimn.16; Thrym.22.— Skidbladnir: Grimn.43.— po Ragnaróku: Ynglingasaga.tfott (stisl.Nott — Noc).1.Nót2.Byt nieokreślony, bogini pomniejszego formatu, nie związana genetycznie z Wanami ani z Asami.3.Córka olbrzyma Nórwiego (Nora; Narfiego).Być może też matka Da-ga i Jórd.4.Bogini ciemności nocnych.Krążyła po niebie na wozie ciągniętym przez rumaka Hrimfaxiego (Szronogrzywego).Istniała już, nim Aso-wie zabili Ymira.Od bogów dostała pod opiekę małego Maniego.5 — córka Nórwiego: Vafihr.25.— matka Jórd: Gylfag.— matka Daga: Gylfag.— Hrimfaxi: Vafthr.13-14.— Mani: Gylfag.Od (stisl.odhr — szał; poezja).1.Odd.2.As.3.Mąż Freyi.4.Ciągle nieobecny, wciąż podróżował po świecie, bardzo rzadko wracał do Asgardu.Tęskniąc za nim, Freya płakała złotymi łzami.Prawdopodobnie jedna z hipostaz Odyna (ten sam źródłosłów imienia).5.— imię: Hyndlul.48.— ciągła nieobecność: Gylfag.Odyn (stisl.Odhinn od odhr — szał, poezja).1.Odin; u Germanów Zachodnich: Wodan, Wotan, Wuotan (od pgerm.—wodha — rozum, natchnienie, szaleństwo).Starsza Edda wymienia co najmniej 55 przydomków Odyna.2.As.3.Syn Burra i olbrzymki (lub bogini) Bestii, brat Wilego i We (być może też Hónira).Mąż Frigg.Ojciec: Baldra i Hóda (z Frigg), Thora (z Jórd), Walego (z Rind), Widara (z Grid), Bragiego (z Gunnlódą), Heimdalla (z dziewięcioma córkami Aegira; ojcostwo Odyna w tym przypadku niepewne), Oda, Meilego, Skjólda (matki nieznane).Czasem uważa się go za ojca Tyra, ale ten był raczej synem olbrzyma Hy-mira.4.Najwyższy bóg.Pan władzy, mądrości, wojny, czarów runicznych, poezji, także płodności.W trójpodziale kompetencji boskich wg G.Du-mezila (szczegóły patrz ->· Alkowie) odpowiedzialny za funkcję magiczno-sędziowską.W tym sensie byłby odpowiednikiem indyjskiego Mitry, którego „ciemniejsze alter ego", Warunę, miał przedstawiać \\-mitologii germańskiej -»· Tyr.W późniejszym czasie Odyn zagarnął większość kompetencji Tyra, praktycznie stając się jedynowładcą na polu magii i prawodawstwa.Zagarnął także część funkcji wojennej (kosztem ->· Thora) i reprodukcyjnej (kosztem -> Freya i -> Freyi).Był również opiekunem władców, wodzów i berserkerów (wojowników, których w czasie walki ogarniał „święty" szał bojowy).Wraz z braćmi zabił Ymira, a z jego ciała zbudował świat.Razem z Hónirem i Lokim stworzył ludzi.Zdobył wiedzę, mądrość i władzę nad magicznymi runami w trzech etapach: najpierw wypił Skaldamjód, który ukradł olbrzymowi Suttun-gowi.Potem powiesił się na 9 dni na drzewie Yggrasill (obrzęd podobny do „lotów" szamańskich).Wreszcie skosztował wody mądrości ze Studni Mimira, za którą zapłacił okiem, pierścieniem i naszyjnikami (uwidocznienie fukcji rozdawcy pierścieni=króla).W późniejszych czasach jeszcze niejednokrotnie przybywał do odciętej głowy Mimira, by ją prosić o radę.Istnieje jeszcze jedna, dość zagadkowa, wersja zdobycia przez Odyna władzy nad runami: po zabiciu Ymira (zwanego tu Heiddraupnirem) Odyn próbował ryć runy i nasączać je płynem mózgowym Ymira.Jednak dopiero kiedy stanął na skale, ściskając miecz Ymira, głowa Mimira zdradziła mu tajemnicę run.Broń: wykuta przez krasnoludy, nigdy nie chybiająca włócznia Gungnir.Także od krasnoludów dostał złotą bransoletę Draupnir, która „rodziła" sobie podobne, również szczerozłote klejnoty.Poruszał się na najszybszym rumaku Asgardu, ośmionogim Sleipnirze [ Pobierz całość w formacie PDF ]