[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.15.Druga kategoria to arystokraci.Oni, gdy zachodzi potrzeba i ilekroćwybucha wojna (a przed przybyciem Cezara zdarzało się to u nich zwykle co roku,gdyż albo sami dokonywali napadów, albo bronili się przed napadami), wyruszająna wojnę i im kto u nich znakomitszy urodzeniem i majątkiem, tym więcej mawokół siebie nie wolnej służby i klientów.Znają oni tylko taki sposób okazywaniaważności i siły.16.Cały lud galijski jest niezwykle nabożny, i z tego powodu ci, którychzłożyła ciężka niemoc, oraz ci, którzy znajdują się na wojnie lub wniebezpieczeństwie, albo zamiast ofiar zwierzęcych ofiarowują ludzi, albo ślubują,że taką ofiarę złożą, a przy składaniu tych ofiar korzystają z pomocy druidów,ponieważ uważają, że przychylności bogów inaczej pozyskać nie można, jak tylkoprzez oddanie życia ludzkiego za ludzkie życie, i tego rodzaju ofiary ustanowionow imieniu ogółu.Niektóre plemiona posługują się w tym celu ogromnymi kukłami,których poszczególne członki wyplecione z prętów wypełniają żywymi ludzmi; poich podpaleniu ludzie ci giną, ogarnięci płomieniami.Uważają, że dla bogównieśmiertelnych najmilsze ofiary są z tych, których przyłapano na kradzieży,rozboju czy w ogóle na jakichś wykroczeniach; ale gdy tego rodzaju ludzi brak, todecydują się także na ofiary z niewinnych.17.Z bogów najbardziej czczą Merkurego i ma on najwięcej wizerunków.Uważają, że jest on wynalazcą wszelkich umiejętności, przewodnikim na drogach ipodczas podróży, że ma wpływ na zyski pieniężne i transakcje handlowe.Dopieropo nim oddają cześć Apollinowi, Marsowi, Jowiszowi i Minerwie.O bóstwach tychmają prawie takie samo wyobrażenie co inne ludy: Apollo oddala choroby, Minerwa przekazuje tajniki sztuk i rzemiosł, Jowisz sprawuje najwyższą władzęnad niebianami, Mars kieruje wojnami.Gdy zdecydują się stoczyć bitwę, ślubująmu częstokroć to, co na wojnie zdobędą, a po odniesionym zwycięstwie składająmu na ofiarę wszystko, co żywe, a resztę zdobyczy znoszą na jedno miejsce.Uwielu plemion można spotkać na poświęconych miejscach całe stosy ułożone ztakich łupów; rzadko zdarza się, aby ktoś, zlekceważywszy religijne nakazy,odważył się coś z wojennej zdobyczy zataić lub zabrać z ofiarnego stosu.Za tegorodzaju przestępstwo ustalona jest najcięższa kara śmierci wśród męczarni.18.Wszyscy Gallowie podają, że są potomkami Ojca Disa i mówią, że taknauczają druidzi.W związku z tym wszelkie podziały czasu określają oni niewedług dni, lecz nocy; dni urodzin oraz początki miesięcy i lat tak obliczają, abynoc zawsze poprzedzała dzień.Jeżeli chodzi o inne obyczaje, to od reszty ludówtym się różnią, że dzieciom swoim, przed dojściem ich do dojrzałości pozwalającejna podjęcie służby wojskowej, publicznie przystępować do siebie nie dają iuważają to za coś nieprzystoj nego, żeby syn w chłopięcym wieku pokazywał siępoza domem w obecności ojca.19.Do pieniędzy otrzymanych tytułem posagu mąż dodaje, po uprzednimdokonaniu oszacowania, taką samą ilość ze swojego majątku.Z tej całej własnościprowadzi się wspólny rozrachunek, a dochody są odkładane; które z obojgamałżonków pozostanie przy życiu, temu przypada w udziale część majątkunależąca do drugiego, razem z dochodami za miniony okres współżycia.Mężowiprzysługuje prawo życia i śmierci nad żoną i dziećmi; i gdy umrze szlachetnieurodzony ojciec rodziny, schodzą się jego krewni, a jeżeli okoliczności śmierciwzbudzają podejrzenie, poddają żonę torturom jak niewolnicę i jeżeli podejrzeniasprawdzą się, poddawszy męczarniom zabijają ją przy pomocy ognia i wszelakichkatuszy.Pogrzeby, odpowiednio do galijskiego sposobu życia, są wspaniałe ikosztowne; wszystko, co jak sądzę było miłe zmarłemu za życia, wrzucają doognia, również zwierzęta, a przed niezbyt dawnymi czasami, po odbyciu zgodnie zprzepisami ceremonii pogrzebowych, palono razem ze zmarłym tych niewolników iklientów, o których było wiadomo, że byli rzeczywiście jego ulubieńcami.20 [ Pobierz całość w formacie PDF ]