[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.To zaś mój święty Gwalbert zowie światłem wieku.Wychodzi ze skrzynią na ramionach.SCENA IIIPole walki.Noc błyskawicowa.LECH i SYGOC
wchodzą.LECHO, mój Sygonie! to walka olbrzymów.Pioruny przeciw nam; bo tylko słuchaj:Już przez szeregi na pół wyrąbanePrzelatywałem na wskroś  już oczymaSięgałem w same krwawe serce wrogów,Już byłem wpadał  tam gdzie pod dębamiStarce, pochodnie, harfy zgromadzonePod skrzydłem siedzą błyskawic, jak owceW burzę pod gruszą tulące się wiankiem:Jużem miał w rękach króla  kiedy naglePiorun nad głową moją roztrzaskanyZabił mi konia.SYGOC
Panie, rzecz straszniejsza!Spotkałem czarne straszydło dwugłowe Spotkałem wodza Wenedów.LECHCzy straszny?SYGOC
Wódz ten dwie głowy ma na jednym ciele,Czasem się obie głowy razem schodząI plączą rogi na hełmach ogromne;Czasem się jedna zaiskrzona ciskaZ wściekłością węża na ludzi  a drugaPatrzy spokojnie i szuka oczymaSerc w naszych piersiach.LECHZa mną! ja go znajdę.Wybiega.SYGOC
Włos mi osiwiał  ale tak okropnejNocy za życia mego nie widziałem.Chorągwie toną we krwi  jedną piorunZapalił złotym płomieniem i bladośćLekkiego ognia rzucił ludziom w twarze.LELUM i POLELUM wychodzą.LELUMLech! Lech! Lech!Wpadają na SYGONIA.SYGOC
Wodzu ohydny Wenedów,Jeśli człowiekiem jesteś, będziesz trupem.Biją się.POLELUMZakręć łańcuchem koło niego  i zwiąż.Gdy POLELUM walczy, LELUM obiega wokoło SYGONIA i okręca mu łańcuch na gardle, także SYGOC
zostaje powieszony na łańcuchu, który łączy ręce bratnie.LELUMTeraz rozbieżmy się, łańcuch udusi.POLELUMZacharkał  puść go.LELUMLeży uduszony.Odwijają łańcuch, SYGOC
się wali trupem.Na łuku moim kładz
zatrute strzały.O! gdyby ojca harfy jęk  o! gdybyJeden jęk tylko harfy Derwidowej,A z wszystkich byłyby  o, takie trupy.Wychodzą.SCENA IVPole też same.LECH, SYGOC
zabity.LECHSygoń! tu do mnie! Sygoń! znów zabiłemLudzi dwunastu, miecz mi się wyszczerbił.Co widzę!  Stary Sygoń leży trupem?O! zemsta! zemsta!Schodzi Z
WI
TY GWALBERT z krzyżem.Z
WI
TY GWALBERTJęki króla słyszę.LECHZdejm z niego zbroję i zobacz, gdzie ranny?Z
WI
TY GWALBERTNa ciele żadnej nie odebrał rany,Lecz ma zsiniałą twarz jak powieszony,Albo zabity piorunem.LECHO! zemstaNad piorunami!.Wychodzi.Z
WI
TY GWALBERTBiedny poganinie,Chodz
, ja dam tobie pogrzeb chrześcijański.Wychodzi ciągnąc trupa.SCENA VMonument z druidycznych kamieni w lesie.DERWID na tronie kamiennym, wokoło DWUNASTU HARFIARZY na dwunastu siedząkamieniach, przy każdym harfa złota i pochodnia w ziemię zatknięta.ROZA WENEDA stoi zaojcem, na tronie. Dąb Derwidowy na prawo.DERWIDCóż? jeszcze nie ma harfy, a ja słyszęJęki narodu i szelest płynącejKrwi. Jeszcze nie ma harfy  o! bogowie!Wchodzi WENED ranny.WENEDPrzybiegłem ranny  Lechici nas łamią,Lud czeka pieśni.DERWIDO, Boże! o, Boże!WENEDJa konam, królu  graj pieśń.ja umieram.Pada i kona.DERWIDwstając na tronie i rwąc włosyPioruny, bijcie we mnie! o! pioruny!Bądz
cie wy królem! a ja będę harfą!Królestwo moje to puch jak te włosy,Które wiatr bierze z krwią moją wyrwane.O, wichry! rwijcie mi włosy! o, wichry!LELUM i POLELUM wchodzą.LELUMOjcze, giniemy, graj pieśń.DERWIDIdz
cie skonać,Ja nie mam harfy.ROZA WENEDAUstąpcie się wszyscy,Już słyszę harfę idącą, już słyszę.Uderzcie w tarcze, niech się zejdą wodze!Ta pieśń uczyni z nich nieśmiertelniki.A wszyscy, co ją usłyszą, żyć będą,A wszyscy, którzy nie usłyszą  pomrą.Wchodzi Z
LAZ z harfÄ… w skrzyni.Z
LAZOtom się dobrze wam zasłużył, ludzie.Przynoszę harfę  gdzie postawić?ROZA WENEDADaj tu.O dąb oparta królewski, niech czeka.Z
LAZA wam królowa kazała powiedzieć,%7łe dotrzymuje przysięgi.ROZA WENEDAPrecz, wężu!Z
LAZA to i dobrze, schowam siÄ™ w bagniska.Odchodzi.ROZA WENEDAKrólu! zwyciÄ™stwo daj twemu ludowi.Wchodzi WODZÓW DWUNASTU z obnażonymi mieczami, wszyscy krwawi.Oto sÄ… wodze i pieÅ›ni godzina.Ojcze, przy dÄ™bie Derwidowym harfa.DERWIDwstaje z tronu i zbliża siÄ™ do harfy.O! jak mi serce drży, czy ja potrafiÄ™W zÅ‚ociste struny uderzyć?.Już sÅ‚yszÄ™Serca bijÄ…ce w ludziach  gdzie ta harfa? Czekajcie!  Jak mi drży serce. Gdzie harfa?Już czujÄ™ w sobie, że wy zwyciężycie,Jeżeli duszÄ™ w pieśń przelejÄ™ caÅ‚Ä… A duszÄ™ już mam w rÄ™kach, tu  jak piorun,Jak piorun caÅ‚Ä… jÄ… cisnÄ™ na strunyI spiorunujÄ™ pieÅ›niÄ….Dotyka siÄ™ omackiem skrzyni harfowej.Harfa w skrzyni Wenedo, otwórz.ROZA WENEDA zdejmuje wieko ze skrzyni harfowej i cofa siÄ™, odciÄ…gajÄ…c ojca za rÄ™kÄ™. Wskrzyni bowiem zamiast harfy widać umarÅ‚Ä… LILL
WENED
w śmiertelnej koszuli, z wieńcembławatkowym na głowie.Puszczajcie do harfy!Dlaczego wy mnie trzymacie za szaty?Dlaczego wstręty czynicie starcowi? Ja jestem pełny ducha!  ja się wyrwęI ta pieśń moja będzie nieśmiertelną.Wyrywa się z rąk córki i kładzie ręce na twarzy zmarłej Lilli Wenedy.Cóż to?.rzecz jakaś zimna.to nie struny.Ja pod palcami mymi czuję trupa.Co to jest?.o! to nie harfa.to ciałoMojej umarłej córki.Chwila milczenia.ROZA WENEDA chce ojca odprowadzić od ciała zmarłej, starzec nie daje sięcórce.Precz, gadzino!Tu moja tamta córka.tu, tu w trumnie.O! o! umarła!  Czekajcie! czekajcie!Bo tu jest także pieśń, te złote włosy,Na których będę grał. Ja ciebie widzę!Dzieweczko moja, widzę!  o! ja znajdęTwoje usteczka. O! nie odrywajcie,Nie odrywajcie wy mnie od niej, proszę!Nie odrywajcie.ROZA WENEDACóż to  nie słyszycieTej pieśni z łez królewskich? idz
cie skonać!DERWIDO! o! gołąbek mój martwy! o! martwy!O! już na wieki martwy.HARFIARZOjciec płacze.DERWIDJa ciebie widzę, córko!  twoja postaćStoi mi w jamie, tu, powydzieranychOczu. Ja ciebie widzę w grobie głowy.O! gwiazdeczkami ukoronowanaW pachnącym cedrze, lampo pełna blasku.Wychodzisz z rączki otwartymi. O! o!Tu!  czy widzicie? tu  śmieje się płacząc.Umarła moja, najmilsza umarła!Moja jedyna!ROZA WENEDAWiedziałam ja dawno,Na jaką zwołam was pieśń, potępionyLudu przez Boga.już dawno widziałamNa waszych czołach napisane krwawo%7łycie trzydniowe. Cóż!  czemu tak bladzi?Któż tu jest kłamcą? los? czy ja? czy rozpacz,Która nie chcących umrzeć oszukała? Gołębie serca! o! jak wam leniwoDo kończącego wszystko grobu!  TrzebaWas było wszystkich oszukać i śmierciPędzić jak białą trzodę owiec w gardło.Nie dosyć jeszcze?  o, wy moje włosyWyrwane, w garść się wężów przemieniajcieI dla strupiałych ludzi bądz
cie biczem!JEDEN Z WODZÓWWróżko, przyrzekÅ‚aÅ› nam zwyciÄ™stwa harfÄ™.ROZA WENEDAJa ci przyrzekÅ‚am?  co?  Chodz
tu i patrzaj.I ty myślałeś, że więcej jest głosuW strunach, niż w trupa niewinnego ciszy?Gdzież taka harfa, jak ten trup? Gdzie takieTony żałośne, jak płacz tego ojca,Co w rękach córki rozwija warkoczeI szuka w nich jak w strunach drżących głosu?O! przysięgnijcie wy na nią, rycerze,%7łe się pomścicie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

wblaskucienia.xlx.pl